tag:blogger.com,1999:blog-19499562772132987792024-03-13T21:12:22.284+02:00Scripta manent, Verba volant...Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.comBlogger253125tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-48276301228838901242022-04-04T10:27:00.000+03:002022-04-04T10:27:32.643+03:00Ακρίβεια<p> Καλά όχι πως σας είπα κάτι νέο. Αλλά όλα πήραν φωτιά, μαζί με τα πατζάκια μας.</p><p style="text-align: justify;">Μια - δυο φορές την εβδομάδα παίρνω και τρώω από ένα μαγαζί με καταπληκτικό junk food. Ε λοιπόν, το συγκεκριμένο μενού που παίρνω (δεν το έχω αλλάξει εδώ και πολλάαααα χρόνια) όταν ξεκίνησα να το αγοράζω κόστιζε 9.20. Ήταν και χρόνια οικονομικής κρίσης και οι τιμές ήταν καλές. Τώρα λοιπόν, αυτό το ΣΚ που πήρα έγινε η τελευταία αύξηση φτάνοντας μετά από όλα αυτά τα χρόνια να κοστίζει 11.40. Που σημαίνει 2.2 ευρώ πάνω μέσα σε 7 χρόνια περίπου. </p><p style="text-align: justify;">Βλέπω τις αυξήσεις που πήραν όλα τα αγαθά, οπότε και δεν πρόκειται να κακολογήσω το μαγαζί που έκανε αυξήσεις στο φαί. Η ΔΕΗ που πληρώνει σίγουρα είναι αυξημένη και αυτό και μόνο φτάνει για να κάνεις αύξηση στα προϊόντα σου. Αν βάλεις και τα ζαρζαβατικά, τα άλευρα και όλα τα είδη σούπερ μάρκετ δεν θες και πολύ. Επίσης η πίτσα από το γνωστό μαγαζί που παίρνω πήγε ένα ευρώ πάνω όπως είδα στη διαφήμιση στο φμπ. </p><p style="text-align: justify;">Ο κόσμος θα τα πληρώσει και το κακό είναι ότι και αυτός θα πρέπει από κάπου να κόψει. Η διασκέδαση είναι το πρώτο που θα κοπεί. Αυξήσεις όμως σε μισθούς πόσοι έχουν πάρει; Εγώ είμαι μόνος οκ, δεν έχω οικογένεια να θρέψω. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχω υποχρεώσεις και θέματα υγείας. Μήπως και στους γιατρούς δεν θα φτάσουν οι αυξήσεις; </p><p style="text-align: justify;">Να αλλάξει κάτι δεν νομίζω. Τα λέμε για να τα λέμε μεταξύ μας να περνάει η ώρα. Να κλαίμε και τη μοίρα μας λίγο, να παραπονιόμαστε, να κλαιγόμαστε, τα γνωστά ωραία της παρέας στη συζήτηση της επικαιρότητας όταν βγούμε για τον καφέ. </p><p style="text-align: justify;">Και έχει και αυτή την μουντάδα με την κωλοσκόνη. Να φύγει να πάει αλλού. Πιάνει και η Άνοιξη τώρα στις ορμόνες μας και πιάνει τρέλα γενικά!</p>Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-24381165132138831092022-02-27T17:42:00.001+02:002022-02-27T17:42:49.309+02:00<p style="text-align: justify;"> Κοιμήθηκα για μεσημέρι, σηκώθηκα πριν λίγο. Τον είδα στον ύπνο μου, βάφαμε λέει και κάποια στιγμή σηκώθηκε και είπε ότι θα πήγαινε βόλτα, αν ήθελα να πάω και εγώ να πάρουμε κάτι και θα γυρνούσαμε. Νομίζω ένιωσα την ανάγκη του να τον εμπιστευτεί κάποιος πάνω που είχε πάρει το δίπλωμα οδήγησης και είπα ναι και ξύπνησα κλαίγοντας και τώρα κλαίω πάλι. Πονάω πάλι πολύ. Θα μου περάσει σχετικά γρήγορα.<br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/u9Dg-g7t2l4" width="320" youtube-src-id="u9Dg-g7t2l4"></iframe></div><br /><p><br /></p>Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-63454987228353513302022-02-26T17:47:00.000+02:002022-02-26T17:47:28.239+02:00Πόλεμος;<p style="text-align: justify;"> Πόλεμος παιδιά, πόλεμος.</p><p style="text-align: justify;"><span> </span>Εμείς που δεν ζήσαμε κιόλας τέτοιες καταστάσεις που να ξέρουμε; Τα μάθαμε μέσα από ταινίες και αυτό ήταν, κάτι σαν μύθος και ιστορία. Παρελθόν όμως, τέρμα αυτά, καπουτ, φινίτο. </p><p style="text-align: justify;"><span> </span>Και να που ξεκίνησε η Ρωσία να μπαίνει στην Ουκρανία. Όχι, κοντεύω σαράντα και δεν ξέρω τι έχουν να χωρίσουν, τα πολιτικά τα βασικά ξέρω της Ελλάδας. Του εξωτερικού δεν με νοιάζουν. Πόλεμο όμως; Κανονικό με θανάτους; Δεν μπορώ να το χωνέψω. Άκουγα τις σειρήνες να ηχούν στις ειδήσεις και πιάστηκε η καρδιά μου και ανατρίχιασα. </p><p style="text-align: justify;"><span> </span>Ήρθε και η άλλη το πρωί και άρχισε να λέει για ΝΑΤΟ, αντίχριστους, Παϊσιο, Τούρκους, σεισμούς, λιμούς και καταποντισμούς, προμήθειες, καταφύγια, όπλα και όλα αυτά τα ωραία και το κεφάλι μου πόνεσε, την πάπια έκανα να γίνει η δουλειά και να φύγει. Από Δευτέρα θα τα ξανακούσω, πάλι θα κάνω ότι ακούω.</p><p style="text-align: justify;"><span> Βλέπω βέβαια ότι όλα έχουν πάρει την ανιούσα, είδη σούπερ μάρκετ, καύσιμα, ΔΕΗ, κάψιμο κανονικό να μην σου μένει μία στην τσέπη. Δεν παραπονιέμαι, έχω δουλειά και είμαι οκ, αλλά δεν είμαι τυφλός ούτε και μου τρέχουν από τα μπατζάκια. Πως μας έρθουν έτσι τα τελευταία 15 χρόνια; Δεν ησυχάσαμε καθόλου. </span><br /></p><p style="text-align: justify;"><span><span> Ώρες ώρες γίνομαι τόσο εγωιστής, δεν με νοιάζει τίποτα, μόνο η ψυχολογία, η φυσική υγεία, τα κοντινά μου πρόσωπα και η καθημερινότητά μου. Δεν είναι ότι δεν με ενδιαφέρει αλλά επηρεάζεται το μέσα μου όταν βάζω πολλά πάνω μου. Δεν μπορώ να γίνω χίλια κομμάτια νιώθω αβοήθητος και με πιάνουν διαταραχές, δεν θα το κάνω συγκεκριμένο, γενικά. άραγε είναι εγωισμός αυτό; </span></span></p><p style="text-align: justify;"><span><span><span> Δεν έχει σημασία. Ήρθε το ΣΚ καλά να περάσουμε. Κωλόκαιρο λέει αλλά οκ, δεν υπάρχει πρόβλημα, καλές ταινίες και σειρές να έχεις και περνάει το ΣΚ νεράκι! </span><br /></span></span></p><p style="text-align: justify;"><span><span><span> </span><br /></span></span></p>Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-47069992277832897162021-07-08T22:00:00.001+03:002021-07-08T22:00:00.216+03:00Απόδραση<div style="text-align: justify;"><span> </span><span> </span><span> </span>Ο μεγάλος καύσωνας πέρασε. Αυτές τις μέρες πάλι ζέστη κάνει δεν λιώνει τα λίπη αλλά μου σπάει τα νεύρα. Άτυχος, άτυχος που λέει και η Ρώπα στην "Τούρτα της μαμάς".</div><div style="text-align: justify;"> Έφυγα δυο μέρες θάλασσα στον πρώτο καύσωνα έτσι για μια γεύση Καλοκαιριού. Στο γυμναστήριο λέγαμε για τη ζέστη και άκουγα για τη θάλασσα πόσο μας έχει λείψει. Γυρνώντας ξεκίνησα να ψάχνω προορισμό για 2 μέρες, δεν άργησα να βρω αφού σε όλα τα κοντινά μέρη έχω πάει. Τρίτη βράδυ τα έκλεισα και Πέμπτη πήγα μέχρι Σάββατο. Μόνος και έρημος σαν την καλαμιά στον κάμπο, πήρα τα πράγματά μου, το λαπτοπάκι με σειρές και ταινίες και την έκανα χωρίς να πω σε κανέναν που πάω. </div><div style="text-align: justify;"><span> </span><span> </span><span> Πάντα αγχώνομαι για τα ταξίδια, ακόμη και για τα κοντινά, λες και δεν έχω ταξιδέψει ποτέ μου. Δεν αγχώνομαι για την οδήγηση, περισσότερο για το αναπάντεχο του ταξιδιού, αυτά που μπορεί να συμβούν. Αφού "μπορεί" να συμβούν γιατί τα σκέφτομαι; Γιατί το ξεροκέφαλο ξεκινάει και δεν σταματάει μέχρι να εξαντληθεί και να ξεραθείς στον ύπνο. Ξέρεις, εκείνη την ώρα που ξαπλώνεις στο δροσερό κρεβατάκι και πάει να σε πάρει ο ύπνος και όλα ανακτώνται από τα τρίσβαθα του χάους του μυαλού και γυρνάνε γυρνάνε και γυρνάνε.. </span><br /></div><div style="text-align: justify;"><span><span> </span><span> Μάζεψα τα πράγματα αποβραδίς, είχα και τη λίστα που έχω όταν πάω διακοπές και τα ετοίμασα. Την επόμενη το πρωί απλά έβαλα τα του ψυγείου σε μια θερμοτσάντα για να μην λιώσουν. Φαγητό έτοιμο της μαμάς που φυλάω στην κατάψυξη. Έκανα και καφέ και μην τον είδατε. </span><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span><span><span> </span><span> Στάση μία, στα ΙΚΕΑ στα Γιάννενα, ψώνια στα τζάμπο, ένα φιδάκι, μια σιτρονέλα και 2 τρεις βλακείες που χάζευα, έπειτα στα ΙΚΕΑ να δω τι φυτά έχουν φέρει. Τζίφος, καμιά δεκαριά είχαν και αυτά μισά από τον καιρό που μείνανε κλειστά λόγω καραντίνας. Κάτι ορχιδέες που είχαν καλές ήταν, φρέσκες λογικά εκτός αν τους άρεσε που δεν έβλεπαν κόσμο τόσο καιρό. Τα άλλα ούτε για ματιά. Φεύγοντας βλέπω τα H&M άδεια, μπήκα για μια ματιά και δυο μπλουζάκια του 10εύρου. Μια βόλτα στο μπάνιο και στο αμάξι. </span><br /></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span><span><span><span> </span><span> Έφτασα Κανάλι κατά τις 12:30, πήρα το δωμάτιο, έφτιαξα λίγο τα πράγματα, άλλαξα και έφυγα για παραλία. Πέντε λεπτά μακριά από το κατάλυμα. Πανέμορφα, κόσμος λίγος, ησυχία (μεσημέρι κιόλας) πήρα καφέ και ξάπλωσα. Μια βουτιά, λίγος καφές, κάνα σνακ, λίγο σταυρόλεξο, λίγη μουσική, μετά τις 7 έφυγα, ήπια και ένα μοχίτο (μέτριο) να γιορτάσω την άφιξη. <span> </span></span><br /></span></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span><span><span><span><span><span> </span><span> Το μέρος αυτό δεν έχει κάτι το συγκλονιστικό. Όμως έχει καλή καθαρή θάλασσα, οργανωμένες παραλίες, 4-5 καφετέριες, 2-3 ταβέρνες, μπαράκια και για το βράδυ έχει, ησυχία, </span></span></span></span></span></span>οικονομική διαμονή και διατροφή ό,τι πρέπει για διακοπές χαλαρές. </div><div style="text-align: justify;"><span> </span><span> </span><span> </span><span> Γύρισα σπίτι, μπανάκι, και μπαλκόνι (ζήτησα να βλέπει θάλασσα το δωμάτιο για τη ρομαντζάδα). Ετοίμασα το φαγητό, το ζέστανα δηλαδή, έφαγα ακούγοντας μουσική, μάζεψα πιάτα κλπ Μόλις βράδιασε έβαλα να δω ένα επεισόδιο μιας σειράς και έπειτα ταινία. Είχα πάρει δυο ταινίες της Αγκάθα Κρίστι του 1985, καλές ήταν. Ε μετά ξεράθηκα στον ύπνο. Η επόμενη μέρα ήταν ίδια, πρωινό, μπάνιο, σπίτι για μεσημεριανό, ύπνο, θάλασσα, σπίτι, βραδινό, ταινία, σειρά και ύπνο. Το Σάββατο το πρωί έφυγα.</span><br /></div><div style="text-align: justify;"><span> </span><span> </span><span> </span><br /></div><div style="text-align: justify;"><span><span> </span><span> Καιρό είχα να περάσω τόσο καλά. Πηγαίνω κάθε χρόνο σχεδόν μόνος κάπου αλλά φέτος πες οι καραντίνες, πες ο ιός, πες ο φόβος, η κλεισούρα, η πίεση λίγο απόλα βάλε, έκαναν την απόδρασή μου καταπληκτική. Αυτές τις μέρες ζεστάθηκα και τώρα σκέφτομαι την επόμενη φορά που θα φύγω, μπορεί και να μην πάω αλλά η σκέψη ας υπάρχει. </span><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span><span><br /></span></span></div>Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-39222171253941028142021-05-07T22:42:00.001+03:002021-05-07T22:42:00.219+03:00Εμβόλιο<div style="text-align: justify;"><span>Καλησπέρα,</span></div><div style="text-align: justify;"><span>Χρόνια Πολλά εύχομαι και υγεία να έχουμε. Του χρόνου να κάνουμε Πάσχα στα χωριά μας και με τους ανθρώπους μας. Πάσχα 2020, Χριστούγεννα 2020, Πάσχα 2021, μόνος στο σπίτι, μαγείρεμα τα βασικά και ταινίες. Ειδυλλιακό μου φάνταζε κάποτε. Δηλ. να αποφύγεις συγγενείς και άτομα του φιλικού κύκλου και να έχεις ήρεμο το κεφάλι σου. Γι'αυτό πέρυσι το Πάσχα μου άρεσε μια χαρά που έκατσα στο σπίτι. Τα Χριστούγεννα όμως και το Πάσχα φέτος δεν μου άρεσε. Τελικά είμαστε κοινωνικά όντα. Ναι, καλή η μοναξιά αλλά με μέτρο. Και δεν είναι τόσο χάλια και μερικοί συγγενείς μια στο τόσο. <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-mHp5wjMmaxE/YJUOmnI5g0I/AAAAAAAAFhM/hm9dhpx5LjcCNwSJaYRHk1h5KQ26keHLgCLcBGAsYHQ/s1438/IMG_20210420_171145.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1438" data-original-width="1080" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-mHp5wjMmaxE/YJUOmnI5g0I/AAAAAAAAFhM/hm9dhpx5LjcCNwSJaYRHk1h5KQ26keHLgCLcBGAsYHQ/s320/IMG_20210420_171145.jpg" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Το φύλλο της μονστέρας που είχα σε προηγούμενη ανάρτηση.</td></tr></tbody></table><br /><br /><br /></span></div><div style="text-align: justify;"><span>Επίσης </span>έγινε και η πρώτη δόση του εμβολίου. Μου έστειλαν μήνυμα το πρωί κατά τις 8 να κλείσω ραντεβού, ωραία λέω, στέλνω την επιβεβαίωση και είμαι οκ. Όπως είμαι στη δουλειά λοιπόν την ίδια μέρα, χτυπάει το τηλέφωνο, τοπικό νούμερο, απαντάω, μου λένε ότι έχουν κενό στα ραντεβού εμβολίων και αν θέλω να πάω. Σε δέκα λεπτά ήμουν εκεί, λίγη αναμονή, ένα τσίμπημα και έξω από την πόρτα. Τσάκα τσάκα με άστρα ζένεκα. Ακυρώνουν πολλοί λόγω φόβου και τελικά παίρνουν άλλοι τη θέση τους. <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-HbU1DqKndYw/YJUOm2VJowI/AAAAAAAAFhU/Fk9JlZldNtwcZymmNwlqyp9NKTFU97AKACLcBGAsYHQ/s2048/IMG_20210503_172851.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1272" data-original-width="2048" src="https://1.bp.blogspot.com/-HbU1DqKndYw/YJUOm2VJowI/AAAAAAAAFhU/Fk9JlZldNtwcZymmNwlqyp9NKTFU97AKACLcBGAsYHQ/s320/IMG_20210503_172851.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Εχεβέρια ανθισμένη</td></tr></tbody></table></div><div style="text-align: justify;"><span> Γύρισα το μεσημέρι σπίτι, ξεράθηκα στον ύπνο και όταν σηκώθηκα είχαν αρχίσει να με πονάνε τα πάκια μου. Είχα αυτή την αίσθηση που έχουμε όλοι όταν ψυχανεμιζόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά με τον οργανισμό μας. Ευτυχώς ήξερα το λόγο οπότε οκ το άφησα να εξελιχθεί. Μια ώρα μετά άρχισαν και οι κρυάδες, ανέβασα δέκατα και πονούσα ολόκληρος. Ντεπονάκι και ηρέμησα, πήρα και ένα πριν τον ύπνο και κοιμήθηκα σαν πουλάκι. Αυτό ήταν, την επόμενη ξύπνησα μια χαρά. Σε τρεις περίπου μήνες πάλι την δεύτερη και τέλος.. για φέτος.. του χρόνου δεν ξέρουμε πως θα είναι τα πράγματα.. <table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-OWw7MAI-EA4/YJUOm-U7ZCI/AAAAAAAAFhQ/Im2zdZLyQr8JGb4etKdugOdF9k_e3B0KgCLcBGAsYHQ/s2048/IMG_20210427_105705_568.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="1634" data-original-width="2048" src="https://1.bp.blogspot.com/-OWw7MAI-EA4/YJUOm-U7ZCI/AAAAAAAAFhQ/Im2zdZLyQr8JGb4etKdugOdF9k_e3B0KgCLcBGAsYHQ/s320/IMG_20210427_105705_568.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Μαμά με τα παιδιά της, ψάξτε εκεί είναι.</td></tr></tbody></table></span><br /></div><div style="text-align: justify;">Αυτά τα ολίγα, καλό ΣΚ να έρθει!</div>Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-22013659986691452322021-04-15T22:11:00.004+03:002021-04-15T22:11:00.259+03:00Εφαρμογές γνωριμιών (πολυφορεμένο)<p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-FZP3GqNJlAg/YHgFFz-aRBI/AAAAAAAAFgE/VIpjKeOmMPQMMvgTObcgRxOJ8aGeBsZ0gCLcBGAsYHQ/s2048/IMG_20210409_111212.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1538" data-original-width="2048" src="https://1.bp.blogspot.com/-FZP3GqNJlAg/YHgFFz-aRBI/AAAAAAAAFgE/VIpjKeOmMPQMMvgTObcgRxOJ8aGeBsZ0gCLcBGAsYHQ/s320/IMG_20210409_111212.jpg" width="320" /></a></div> <span> </span> <p></p><p style="text-align: justify;"><span> </span>Η νέα κατάσταση φόβου για την υγεία μας έφερε επανάσταση και στην εργασία κάποιων. Αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε υπηρεσίες και διαδικασίες που δεν πίστευα ότι θα μπορούσαν ποτέ να γίνουν ο κανόνας για την διαχείριση υποθέσεων. Περίεργο μου φαίνεται ακόμη, ίσως επειδή ακόμη μαθαίνουμε πως να χρησιμοποιούμε τις νέες τεχνολογίες ή μάλλον συνειδητοποιώ ότι θα γίνει ο κανόνας, η πάγια τακτική.</p><p style="text-align: justify;"></p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-SRICcjXe5vA/YHgFoeI2eII/AAAAAAAAFgY/IbZ_EzTGItEhoxLDkWbiExXbHzFs_KSmgCLcBGAsYHQ/s2048/IMG_20210413_190003.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="2048" data-original-width="1538" height="320" src="https://1.bp.blogspot.com/-SRICcjXe5vA/YHgFoeI2eII/AAAAAAAAFgY/IbZ_EzTGItEhoxLDkWbiExXbHzFs_KSmgCLcBGAsYHQ/w240-h320/IMG_20210413_190003.jpg" width="240" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Νέο φύλλο στη μονστέρα!</td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><br /></td></tr></tbody></table> <span> </span><span> </span> <p></p><p style="text-align: justify;"><span> </span>Οι εφαρμογές γνωριμιών λοιπόν. Πολυφορεμένο, πολυσυζητημένο και γενικά τα έχουμε διαβάσει πολλές φορές. Νομίζω κουράστηκα. Δεν λέω ότι δεν είναι καλές. Να μη σχολιάσω το φακ εντ γκόου που συνεχίζει να είναι μαστ ακόμη. Η αλήθεια είναι ότι αν δεν υπήρχαν και αυτές θα μέναμε άγαμοι μια ζωή. Το θέμα είναι ότι δεν το μπορώ πια, με κουράζει. Νιώθω ότι κάποιος μπαίνει στην ιδιωτικότητά μου, νιώθω ότι κάποιος με κοιτάει μέσα από την κλειδαρότρυπα. Έχω στείλει και έχω πάρει φωτό από αυτές τις εφαρμογές, κανονικές και χχχ και ότι φανταστείς. Είναι σαν να έχω δώσει στην εφαρμογή το ελεύθερο να μπαίνει στο δωμάτιό μου. Εγώ φταίω σίγουρα.</p><table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><tbody><tr><td style="text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-bTuBEZqADUk/YHgE5B3ul9I/AAAAAAAAFgA/lQ_WH4uGBIU3pQuvzyT6aEX-1NC25d2KwCLcBGAsYHQ/s3901/IMG_20210412_132658.jpg" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" data-original-height="806" data-original-width="3901" src="https://1.bp.blogspot.com/-bTuBEZqADUk/YHgE5B3ul9I/AAAAAAAAFgA/lQ_WH4uGBIU3pQuvzyT6aEX-1NC25d2KwCLcBGAsYHQ/s320/IMG_20210412_132658.jpg" width="320" /></a></td></tr><tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Διάβαζα το Queer του Μπάροουζ και βλέπω ξαφνικά το μπαρ το ναυάγιο, λέω οκ, άκουγε Αρλέτα.. χεχεχε<br /></td></tr></tbody></table><p></p><p style="text-align: justify;"><span> </span>Πως το αντιμετωπίζεις; Δεν ξέρω, ίσως μου φύγει κάποια στιγμή. Θα ρίξω το φταίξιμο στην ψυχολογική πίεση της εποχής. Της Άνοιξης που έρχεται και εμείς είμαστε κλεισμένοι και δεν μπορούμε να κάνουμε ένα ταξίδι. Το ότι ανήκω σε ευπαθή ομάδα και φοβάμαι και λίγο στη γνωριμία και στην κοινωνικότητα μου. Στο ότι μας δημιούργησαν κόμπλεξ επαφής με ανθρώπους. </p><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;"></p>Αυτά, άντε καλό βράδυ.<br /><p></p>Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-21212859501894652662021-04-10T18:36:00.011+03:002021-04-10T18:36:00.260+03:00Δολοφονία<p style="text-align: justify;"> Έβλεπα αυτές τις μέρες τη δολοφονία των δυο παιδιών στο Πήλιο. Έφυγε αυτός λέει να πάει να δει το παιδί του και επειδή δεν τον άφησαν έφαγε τη γυναίκα του και έπειτα φεύγοντας και τον αδερφό της και κουνιάδο του. Αφήνοντας πίσω το παιδί του, χωρίς μάνα πια, να είναι το στήριγμα στους γονείς της κοπελιάς. Αυτός ποιός ξέρει πότε θα βγει από τη φυλακή και αν θα είναι ποτέ πατέρας για το παιδί του. Δεν κρύβω ότι με συγκίνησε η περίπτωση. Το παιδί είναι 2,5 χρόνων (αν άκουσα καλά) και καταλαβαίνει, αλλά θα το ξεπεράσει εύκολα. Τα παιδιά έχουν την ευκολία της προσαρμογής και της αγνότητας που τα καθιστά αθώα στη σκέψη και στις πράξεις. </p><p style="text-align: justify;"> Βάλε και την δολοφονία του καταστηματάρχη κινητής τηλεφωνίας από τον παππού με τον φουσκωμένο λογαριασμό. Ορφάνεψε και από πατέρα αυτή η οικογένεια. <br /></p><p style="text-align: justify;"> Επίσης η δολοφονία του δημοσιογράφου Καραϊβάζ. Τώρα τι να πεις γι'αυτό. Μαφία λένε οπότε άντε να βγάλεις άκρη. <br /></p><p style="text-align: justify;"> Τα έχει παίξει ο κόσμος. Ο χρόνος του κορονοιού μας κόστισε. Πόσο ταραγμένος κόσμος υπάρχει. Δεν βγάζω τον εαυτό μου απ' έξω, όλοι λίγο πολύ έχουμε μια ταραχή μέσα μας, τα ψυχολογικά μας, τα κόμπλεξ κλπ. Σε κάποιους θα κόπει η κλωστή και θα χάσουν τον έλεγχο. Ευτυχώς οι περισσότεροι το ελέγχουν με τον τρόπο τους, άλλοι με βοήθεια και άλλοι μόνοι τους. Δεν είναι λίγες οι φορές που φτάνει το μυαλό στα όριά του. Έχουν υπάρξει στιγμές που έχω πει, στοπ, δεν πάει άλλο. Να πω την αλήθεια δεν ξέρω αν το κάνω συνειδητά ή είναι κομμάτι του firewall του οργανισμού αυτόματο. Πάντως καταλαβαίνω το πριν και το μετά της επανεκκίνησης. Σαν να κάνεις σατ ντάουν το μυαλό για να το προστατέψεις από το κάψιμο. Πετυχαίνει μέχρι τώρα τουλάχιστον. Τώρα σκέψου αυτούς τους γονείς που έχουν τον πόνο τους, έχουν και τα ΜΜΕ να τους ενοχλούν. Από τη άλλη όμως είναι ένας καλός περισπασμός, κόβει την συνέχεια του θρήνου και δίνει λόγο στη λογική, να σκεφτείς και να απαντήσεις. Μπορεί να είναι και για καλό, δεν το είχα σκεφτεί έτσι ξανά. <br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/wODeu0pkJ0o" width="320" youtube-src-id="wODeu0pkJ0o"></iframe></div><br /><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;">Ευτυχώς ήρθε και το ΠΣΚ, όχι πως θα κάνω και κάτι ιδιαίτερο δηλαδή. Μαραθώνιο ταινιών όπως κάθε ΠΣΚ. </p><p style="text-align: justify;">Χτες είχε το μενού</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/JZQz0rkNajo" width="320" youtube-src-id="JZQz0rkNajo"></iframe></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/iM8UtFSeSJM" width="320" youtube-src-id="iM8UtFSeSJM"></iframe></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/dG8vHPxTU9g" width="320" youtube-src-id="dG8vHPxTU9g"></iframe></div><p style="text-align: justify;">Επίσης είδα και μια καλή σειρά μίας σεζόν αυτή την εβδομάδα. Το Bodyguard η οποία ήταν και πολύ καλή μπορώ να πω, σασπένς και μυστήριο και ωραίος πρωταγωνιστής. <br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/tLfLU6-9lxY" width="320" youtube-src-id="tLfLU6-9lxY"></iframe></div><br /><p style="text-align: justify;">Άντε και καλό υπόλοιπο ΣΚ να έχουμε!<br /></p>Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com2Καστοριά 521 00, Ελλάδα40.5192691 21.268717112.209035263821157 -13.8875329 68.829502936178841 56.4249671tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-30299373123797654402021-04-06T23:06:00.002+03:002021-04-06T23:06:00.250+03:00Σκόνη<p></p><p style="text-align: justify;"> Αυτός ο καιρός είναι ό,τι να 'ναι. Σκόνη σήμερα στον ορίζοντα. Εντάξει ζέστανε κάπως και μ'αρέσει αλλά μας έφαγε η κλεισούρα. Ευτυχώς έχω παρέα και βγαίνουμε για καμιά βόλτα μεσημέρι η πρωί όταν δεν δουλεύω. Με ένα καφέ στο χέρι και κάμποσα χιλιόμετρα περπάτημα. Να ανοίγει και λίγο το μάτι. Τι να το κάνεις με τις μάσκες, βλέπεις ματάκια και φαντάζεσαι τα παρακάτω. Και δεν εννοώ τι υπάρχει στο βρακί. Παρακάτω βλέπουμε ότι ήρθαν τα χελιδόνια, κατάλαβαν ζέστη και Άνοιξη.. <br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-UKVx-ONwroA/YGwzH6WYN4I/AAAAAAAAFfY/YMGPFXGgK_ATlBqOFskVZHxhTLWDV8stACLcBGAsYHQ/s2048/IMG_20210405_114145.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1538" data-original-width="2048" src="https://1.bp.blogspot.com/-UKVx-ONwroA/YGwzH6WYN4I/AAAAAAAAFfY/YMGPFXGgK_ATlBqOFskVZHxhTLWDV8stACLcBGAsYHQ/s320/IMG_20210405_114145.jpg" width="320" /></a></div><br /><p></p><div style="text-align: justify;"><blockquote><p>"Οι μύες του Λι πονουσαν από τις πολλές ώρες πεζοπορίας. Ήταν εξουθενωμένος. Άπλωσε το χέρι του στο στήθος του Άλερτον και κούρνιασε δίπλα στο κορμί του αγοριού. Η ζέση της επαφής του δημιούργησε ένα βαθύ συναίσθημα στοργής που δεν χωρούσε το κορμί του. Κούρνιασε ακόμη πιο κοντά και χάιδεψε απαλά τον ώμο του Άλερτον. Ο Άλερτον κουνήθηκε ενοχλημένος απωθώντας το χέρι του Λι."<br /></p></blockquote></div><p>( Queer, Ουίλιαμ Σ. Μπάροουζ, σελ.198-199, Εκδόσεις Τόπος, 2011) <br /></p><p style="text-align: justify;"> Είχα αγοράσει το βιβλίο αυτό και θα το διάβαζα κατευθείαν αλλά μου έστειλαν την παρακάτω κάρτα μαζί και τελικά αγόρασα και τα άλλα δυο που είναι σαν άτυπη τρολογία. Τζάνκι, Κουίρ και Γυμνό Γεύμα.<br /></p><p style="text-align: justify;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://1.bp.blogspot.com/-ahMv9KIRx6I/YGw2TfaAWeI/AAAAAAAAFfg/x7Qm-yk2qlQ3dpuaGPX9W59tc77h--xMwCLcBGAsYHQ/s2048/1617704220048.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1078" data-original-width="2048" src="https://1.bp.blogspot.com/-ahMv9KIRx6I/YGw2TfaAWeI/AAAAAAAAFfg/x7Qm-yk2qlQ3dpuaGPX9W59tc77h--xMwCLcBGAsYHQ/s320/1617704220048.jpg" width="320" /></a></div> <p></p><p style="text-align: justify;"> Τελείωσα το δεύτερο χτες. Να πω επίσης ότι κάθε βιβλίο έχει λεπτομερή εισαγωγή - πρόλογο και επίσης παραρτήματα. Είναι μια διατριβή το καθένα από μόνο του. Το πρώτο έχει θέμα τα ναρκωτικά, το δεύτερο μια σχέση μονόπλευρη. Το τρίτο δεν το έχω διαβάσει ακόμη. Γενιά των μπιτ, μια ιστορία από μόνος του ο συγγραφέας. </p><p style="text-align: justify;"> </p><p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/q2wn8yLQ5Ak" width="320" youtube-src-id="q2wn8yLQ5Ak"></iframe></div><br /><p>Την κυρία του βίντεο την παρακολουθώ πότε πότε. Ωραία τα λέει και δίνει συμβουλές.</p><p>Τα λέμε.. </p><p><br /></p><p>ΥΓ. κάποτε είχε ορθογραφικό έλεγχο το μπλόγκερ, που τον πήγαν οεο;<br /></p>Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-3475188236860538392021-04-05T22:00:00.011+03:002021-04-05T22:00:00.226+03:00The Normal heart<p style="text-align: justify;"> The Normal heart λοιπόν, την είδα την ταινία, έκλαψα, μιλάει για την έξαρση του AIDS την δεκαετία '70 και '80. Πόσοι πέρασαν αυτό το λούκι και έχασαν τη ζωή τους και πόσοι έζησαν για να θυμούνται. Βασισμένο σε αληθινούς χαρακτήρες και γεγονότα της εποχής στην Αμερική. Τρομερό να χάνεις φίλους, συγγενείς και εραστές σταθερούς και μη. Ακόμη φοβίζει κόσμο και κοσμάκη. Ο Ράφαλο βέβαια είναι λίγο σπαζαρχίδης στην ταινία αλλά είχε και τα δίκια του. H Ρόμπερτς πολύ καλή. Πόσο άδικο είναι να υπάρχει ένας θανατηφόρος ιός και η πολιτεία να μην ενδιαφέρεται για την καταπολέμησή του. Καλύτερα να μην κάνουμε σύγκριση με την σημερινή εποχή, τα περνάμε άλλωστε 1 χρόνο τώρα. Τώρα όμως κινδυνέυει ο κόσμος όλος, τότε μόνο οι ομοφυλόφιλοι, οπότε οι αρχές δεν έδιναν και σημασία. Καλύτερα να τους ξεφορτωθούμε θα έλεγαν.<br /></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/fZxR9XHS0H8" width="320" youtube-src-id="fZxR9XHS0H8"></iframe></div><br /><p style="text-align: justify;"></p><p style="text-align: justify;"> Έχοντας χάσει άτομα του στενού οικογενειακού κύκλου μπορώ να πω ότι ο πόνος της απώλειας δεν τελειώνει. Χαλαρώνει, απαλύνεται αλλά δεν σβήνει ποτέ. Ακόμη πονάω με τα γιατί στο κεφάλι μου. Για τις ώρες που έχασα και δεν θα ξανάρθουν και την παροουσία που γίνεται απουσία σε μια στιγμή. Ο νους δεν το χωράει. <br /></p><p style="text-align: justify;"> Από την ταινία ξεκίνησα που μου άρεσε. Δακρύζω με το παραμικρό πλέον, βλέπω π.χ. πολεμική και εκεί που αλληλοσκοτώνονται να σου το δάκρυ, γιατί το μυαλό δουλεύει και σου φέρνει τις εικόνες πεταχτά. </p><p style="text-align: justify;">Αφιερωμένο</p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="266" src="https://www.youtube.com/embed/oez6aLmpO_E" width="320" youtube-src-id="oez6aLmpO_E"></iframe></div><p style="text-align: justify;"><br /></p>Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-91648007688150194742020-01-08T12:09:00.001+02:002020-01-08T12:14:51.019+02:00Ραγκουτσάρια...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλημέρα,<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Είμαι σε αυτήν την πόλη 11 χρόνια σχεδόν. Τα πρώτα χρόνια αυτές τις μέρες έλειπα, καθόμουν στα πάτρια εδάφη πολλές μέρες να το χορτάσω. Μέχρι που το χόρτασα και μείωσα τις μέρες. Πάω ίσα ίσα για γιορτές.</div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτές τις μέρες εδώ (5-8 Ιανουαρίου) έχουν οι Καστοριανοί το έθιμο των <a href="http://www.kastoria.gov.gr/%CF%81%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%84%CF%83%CE%AC%CF%81%CE%B9%CE%B1/" target="_blank">Ραγκουτσαριών</a> (πατήστε το λινκ να δείτε λεπτομέρειες). Μόλις νυχτώσει ένας χαμός γίνεται, βγαίνουν μικροί μεγάλοι στους δρόμους με μπάντες και όλο το βράδυ πάει έτσι. Προσωπικά δεν τρέφω κάποια συμπάθεια προς το συγκεκριμένο έθιμο, μιας που δεν είμαι από δω. Σκουπίδια παντού, μεθυσμένα παιδάκια επίσης παντού, να χεις το φόβο μην βρεις και κανένα ξυλιασμένο το πρωί στις σκάλες σου. Αν είναι να βρεθεί, τουλάχιστον να είναι στα 25-30 να το πάρεις στο σπίτι να δώσεις και τις πρώτες βοήθειες, μια ζεστή αγκαλιά βρε παιδί μου! </div>
<div style="text-align: justify;">
Τελειώνουν σήμερα οι γιορτές και μπαίνουμε ξανά στη σειρά μας. Το πρωί δεν θέλω να βγαίνω από το ζεστό κρεβάτι. Δεν χιόνισε καθόλου και εδώ, κάτι λίγο σαν λουκουμόσκονη ή καλύτερα κουραμπιεδόσκονη μόνο τις ημέρες που στη Στερεά Ελλάδα γινόταν ο χαμός. Έχει ήλιο με δόντια 3 μέρες τώρα. Γυρνάω σπίτι και παίρνω αγκαλιά το καλοριφέρ, τσαγάκι, ταινιούλα, σειρούλα και περνάς ευχάριστο χειμωνιάτικο βραδάκι.. </div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-21312589984686454472020-01-03T14:09:00.002+02:002020-01-03T14:09:41.175+02:00Καλή χρονιά! <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλημέρα,<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Έβλεπα την προηγούμενη ανάρτηση, 'Καλοκαίρι μύρισε" σου λέει, ξεμύρισε σου λέω πια, πέρασαν οι μήνες, ήρθαν τα χιόνια στο καμπαναριό και ούτω καθεξής. </div>
<div style="text-align: justify;">
Πήγα στο χωριό, μαμ κακά και νάνι όλες τις μέρες. Τρέλα σου λέω, άσε τα κιλά που μπήκαν, κατευθείαν και αυτά ούτε μια μέρα περιθώριο. Να μην προλαβαίνεις να γυρίσεις και να σκέφτεσαι πότε θα αρχίσεις γυμναστήριο. </div>
<div style="text-align: justify;">
Συγγενείς, φίλοι και όλος ο συρφετός των εορτών που μαζεύεται στα χωριά. Οι επισκέπτες είναι περισσότεροι βέβαια... χιόνια πουθενά όμως, κάτι πασπαλίσματα μόνο. Τα πολλά πήγαν ανατολικά και έγινε ο χαμός. Πέρυσι την είχα πατήσει άσχημα με τα χιόνια, 310 χλμ με την ψυχή στο στόμα έκανα. Φέτος ήρθα με κρύο και ήλιο τέλεια ήταν και άλλα τόσα χλμ θα έκανα. </div>
<div style="text-align: justify;">
Αποτίμηση χρονιάς; Γάμησέ τα με πήγε. Έκανα τρεις μικροεπεμβάσεις επανάληψη η μια της άλλης, δηλ η ατυχία της ατυχίας. Δεν σας λέω πόσα ευρώ έφυγαν για αυτές σε ιδιωτική κλινική. Βέβαια επιλογή μου ήταν οπότε τα λούζομαι... Εν ολίγοις 2 χρονιές συνεχόμενες με πάει γ*μ*όντας. Πόσο πιο καλά να το πεις αυτό; Θα ευχηθώ να πάει καλύτερα η χρονιά και να έχουμε υγεία! </div>
<div style="text-align: justify;">
Το ανεβάζω το ποστάκι δεν προλαβαίνω να γράψω άλλο, τα ξαναλέμε.. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Καλή χρονιά!!!</div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-17313547236844446412019-08-06T07:51:00.001+03:002019-08-06T07:52:26.369+03:00Καλοκαίρι μύρισε..<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλημέρα καλημέρα!<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Όλα γίνονται και όλα φτιάχνουν. Ακόμη και τα θέματα υγείας. Αν δεν φτιάχνουν, καλυτερεύουν τουλάχιστον! Το "έγινα καλά" είναι μόνο μια φράση. Δεν γίνεσαι καλά, κάνεις μπαλώματα που κρατούν την κατάσταση σταθερή. Μεγαλώνοντας κατάλαβα πόσο ευάλωτη είναι η υγεία του ανθρώπου. Προσπαθείς να τρως καλά, αθλείσαι, αδειάζεις από άγχος και στρες (όσο μπορείς) και όμως κάτι θα σε βρει, κάτι θα σου κάνει κακό, άμεσα ή έμμεσα, εκ των έσω ή εκ των έξω. Γαμησέ τα δηλαδή. Θα σε βρει εκεί που δεν το περιμένεις.<br />
Και όλο ακούς για κάποιον γνωστό ότι κάτι έχει. Είναι τρομερό.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Όσο είσαι μικρός, δεν σκέφτεσαι το κακό, δεν σκέφτεσαι τι ακολουθεί, φαντάζεσαι ένα ξέγνοιαστο και όμορφο μέλλον με όλα τα καλά και τα όνειρά σου πραγματοποιημένα. Μεγαλώνεις, συνειδητοποιείς ότι τίποτα δεν κρατάει για πάντα. Φεύγουν οι άνθρωποι που σε περιστοίχιζαν τόσα χρόνια και μεγάλωσες μαζί τους. Αρρώστιες βγαίνουν από εδώ και από εκεί. Χτυπάνε τους δικούς σου ανθρώπους και εσένα σε παίρνει η μπάλα κάποια στιγμή.<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Στο νεκροταφείο του χωριού πάνε χρόνια που πηγαίνω και βλέπω μόνο γνωστούς. Γνωστοί, γείτονες, συγγενείς, οικογένεια και αυτό θα γίνεται για χρόνια και όταν πας και εσύ έτσι θα νιώθουν και οι άλλοι. Είναι ο κύκλος της ζωής που θα αποδεχτείς και θα γίνεις σκληρός. Δεν θα κλαις πια. Θα είσαι δυνατός και έτοιμος να χάσεις το επόμενο αγαπημένο πρόσωπο. Πόσες νύχτες έχω τιναχτεί από αυτό τον εφιάλτη...<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Και όλα αυτά γιατί φοράς το χαρούμενο πρόσωπο κάθε μέρα, μιλάς με όλους και όλοι βλέπουν πως είσαι καλά. Είσαι όμως; Είσαι ναι, δεν το φοράς απλά, είσαι χαρούμενος. Η ζωή σου δίνει τα καλά της εσύ τα δέχεσαι και συνεχίζεις. Αφήνεις πίσω όσα σε πονάνε και συνεχίζεις. Όταν έρχεται η αναλαμπή θα πονέσεις, θα νιώσεις μόνος, θα νιώσεις μικρός, θα κλάψεις ίσως και όλα αυτά για ένα δυο λεπτά, μετά κάτι θα σου πάρει το μυαλό αλλού και αυτό ήταν. Είναι όμως αυτό το σωστό; το έχεις αποδεχτεί ή απλά το κρύβεις καλά κάπου πίσω και θα βγαίνει μια ζωή να σε τυραννάει; Αυτό σε τρώει; Αυτό μπορεί να σε σκοτώσει; Είναι άμυνα ή ένας καρκίνος που κρύβεις μέσα σου;<br />
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Γαμησέ τα η κατάσταση. Και όλα αυτά εν μέσω Καλοκαιριού, στο γραφείο. Από δίπλα ακούγεται δυνατά σε ράδιο η λειτουργία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος. Έχω εορτάζοντες σήμερα που θα πάρω να ευχηθώ. Δεν ήθελα να σας χαλάσω τη διάθεση αυτό το ωραίο πρωινό του Αυγούστου. Ξεχάστε τα.<br />
<br />
Καλημέρα!</div>
<br /></div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-82134717503401063222019-02-27T14:08:00.000+02:002019-02-27T14:08:29.613+02:00Τι γίνεται; <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλησπέρα,<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι κάποιος με καταράστηκε ό,τι βγάζω να το τρώω στους γιατρούς. Δεν μπορώ να καταλάβω πως συμβαίνει αυτό. Την Δευτέρα ήρθα αντιμέτωπος με ένα πρόβλημα υγείας που δεν περίμενα. Από το πουθενά. Δυο μέρες εξετάσεις και τελικά χρειάζεται επέμβαση. Πόσες αναισθησίες μπορώ να φάω μέσα σε ένα εξάμηνο; Τζάνκι της αναισθησίας θα καταντήσω. </div>
<div style="text-align: justify;">
Από την άλλη μήπως κάνω εγώ κάτι; Δεν φτάνουν οι προσευχές μου; Μήπως νομίζω ότι είμαι καλά και με τρώει το σαράκι τους άγχους και την κατάθλιψης χωρίς να το έχω πάρει χαμπάρι; </div>
<div style="text-align: justify;">
Αυτή είναι η πραγματικότητα. Θα την αντιμετωπίσω όπως και να έχει. Εκεί που θα είμαι καλά και θα νομίζω ότι τα έχω βάλει όλα σε μια σειρά θα έρχονται οι κρίσεις άγχους και για λίγο θα παθαίνω ένα μπλακ άουτ. Πάντα έλεγα ότι είμαι αισιόδοξο άτομο, πλέον μου φαίνεται ότι η πολλή αισιοδοξία φέρνει ατυχία. </div>
<div style="text-align: justify;">
Κάπως έτσι αλλάζει ο άνθρωπος και από τη μια στιγμή στην άλλη τα βλέπει όλα μαύρα. Η τρέλα από τη λογική μια κλωστή. Πόσοι την πατάνε και ξεφεύγουν και σκοτώνουν και αυτοκτονούν και κλείνονται σε ιδρύματα και τα βλέπεις και λες "κοίτα πως κατάντησε". Τελικά δεν είναι τόσο μακριά από σένα όσο νόμιζες. </div>
<div style="text-align: justify;">
Ευτυχώς είχα χρόνο χωρίς πίεση και τα σκέφτηκα. Μετρίασε λίγο το άγχος και τα έβαλα σε μια σειρά. Δεν φτάνει όμως, δεν φτάνει δυστυχώς.. </div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-2619232384755915312019-02-18T10:38:00.000+02:002019-02-18T13:04:17.092+02:00... γάτος το Γενάρη...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #253c54; font-family: georgia, utopia, "palatino linotype", palatino, serif; font-stretch: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative; text-align: justify;">
<span style="font-size: large; font-weight: normal;"><i>"Να 'μουν το Μάη γάιδαρος, τον Αύγουστο κριάρι, όλο το χρόνο κόκορας και γάτος το Γενάρη"</i></span></h3>
</div>
<div>
<span style="font-weight: normal;"><br /></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Αρχίζω με αυτή την παροιμία γιατί τις τελευταίες μέρες μας έχουν πάρει τα αυτιά τα γατιά της περιοχής. Όλη την μέρα σκούζουν με αυτό το σπαστικό ήχο κλάματος που κάνουν. Σέρνουν τα γατιά λέμε στο χωριό.. μάλλον από το νινί σέρνει καράβι έχει βγει αυτό, δεν βρίσκω άλλη εξήγηση.. </div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Ήσυχο αυτό το ΣΚ, δεν έγιναν και πολλά, καθάρισμα, μαγείρεμα, σειρές, ταινίες, διάβασμα.. όλα τα καλά ενός εργένη. Γιατί καλύτερα να μην πω όσα μου λένε οι παντρεμένοι ότι κάνουν το ΣΚ και ειδικά όσοι έχουν παιδάκια. Από παιδικά πάρτυ έως ντάντεμα λόγω ψιλοασθενειών.. εντάξει φτάνει.<br />
Βάζω το πρωί του Σαββάτου να σκουπίσω.. ντεντ η ηλεκτρική σκούπα.. σοκ εγώ... ασκούπιστο το σπίτι.. την πήγα κατευθείαν στον ηλεκτρομάστορι, σε τρεις ωρίτσες έτοιμο το σκυλί! Δεκαετίας παρακαλώ και μην μου το γκαντεμιάσετε!<br />
Την Κυριακή μαγείρευα, αρακά λαδερό (και καλά). Με 4 κουταλιές λάδι τα κάνω τα λαδερά όλα και είναι μια χαρά, ας λέει ο Τσελεμεντές - μαμά. Γενεθλίαζε και το παιδί και έφτιαξα και μια λέμον πάι, δεν κρατήθηκα να βάλω κερί την μια την έκοψα.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-m4lgClQcOJ4/XGpQnMQWbcI/AAAAAAAAFSg/m99Sx95Di3o4rizGCTkqFgTVn9bAASP9wCLcBGAs/s1600/IMG_0077.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="225" src="https://4.bp.blogspot.com/-m4lgClQcOJ4/XGpQnMQWbcI/AAAAAAAAFSg/m99Sx95Di3o4rizGCTkqFgTVn9bAASP9wCLcBGAs/s400/IMG_0077.JPG" width="400" /></a></div>
<br />
Αυτή είναι. Μην την βλέπετε έτσι, νόστιμη έγινε και με λίγη άχνη από πάνω μια χαρά θα είναι. Δυο ταψάκια βγάζει η συνταγή. Μη περιμένετε και πολλά. Σε μιας χρήσεως ταψάκι μην έχω και το πλύσιμο μετά. Η συνταγή <a href="http://coolartisan.gr/gr/?recipe-post=lemons-bars" target="_blank">εδώ</a>. Ας λέει μπάρες, εγώ το έκανα σαν τάρτα. Αν την κάνετε μην ξεχάσετε να κάνετε τα τοιχώματα της τάρτας πολύ ψηλά. Το λέω αυτό γιατί την πρώτη φορά που την έκανα, δεν τα έκανα ψηλά, πέρασε από κάτω η κρέμα και κάηκε και από πάνω δεν έμεινε τίποτα... αποτυχία πλήρης.<br />
<br />
Κατά τ'άλλα ησυχία έχουμε στη ζωή μας, μόνο που έφτιαξε λιγάκι ο καιρός και είδαμε ήλιο και χαρήκαμε!<br />
<br />
Άντε καλή εβδομάδα!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-14604812209609297672019-02-04T13:25:00.000+02:002019-02-04T13:55:32.885+02:00Καλό μήνα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Τέλος ο Ιανουάριος!<br />
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ένας ακόμη μήνας Χειμώνα! Άσε και σήμερα θα βάλω και πετρέλαιο (ελπίζω να μην ξαναβάλω φέτος, μας ξεφράγκιασε τούτος ο Χειμώνας) το κακό είναι ότι δεν μου πας ώρα και δεν ξέρω πότε θα μου ρθει και που θα είμαι. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Το ΣΚ πέρασε, δεν είχα κανονίσει τίποτα βέβαια, συμμάζεμα και μαγείρεμα έκανα, είδα και σειρές, ταινίες κλπ. Πως να περάσει η ώρα άλλωστε. Φασολάκια έκανα χτες, δεν είχα κάνει ξανά. Μιας που δεν παντρεύομαι (εδώ γελάμε) να μάθω να κάνω κάνα φαί της προκοπής να κρατάω κάνα γκόμενο. Ο έρωτας περνάει από το στομάχι δεν λένε; Αν και δεν έχω παράπονο, το ήμισυ δεν μου κάνει παρατήρηση για το φαί. Αφού δεν το δηλητηρίασα πάλι καλά. χαχαχα </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Άγχος άγχος και άγχος, στρες το λεγόμενο. Από μαλακίες. Έχοντας περάσει κάποιες δυσκολίες στην υγεία, έχω πει στον εαυτό μου ότι το άγχος δεν θα μπαίνει στη ζωή μου. Και όμως εκεί που κάθεσαι και βλέπεις τη σειρά σου, νιώθεις σφίξιμο. Σφιγμένοι οι ώμοι, οι γνάθοι, οι γροθιές. Εκεί καταλαβαίνεις τη δολιότητα του πράγματος. Σε τρώει χωρίς να το παίρνεις χαμπάρι. Και μετά έρχεται και σε χτυπάει το αυτοάνοσο και σε τελειώνει. Φτου κακά. Μα αν συνειδητοποιήσεις πόσο μικρά, πόσο μηδαμινά, πόσο γελοία είναι αυτά που φωλιάζουν στο μυαλό σου, τρελαίνεσαι στην ιδέα ότι δεν μπορείς να τα εκλογικεύσεις και να απαλλαγείς. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μεγάλωσε και η μέρα 1 μήνα και κάτι. Γυρίζω από το γυμναστήριο το απόγευμα, κάνω μπάνιο, βγαίνω ετοιμάζομαι και ωχ είναι ακόμη μέρα!<br />
<br />
Άντε και καλή εβδομάδα!!!<br />
<br />
<br /></div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-4389531073922364252019-01-30T11:01:00.000+02:002019-01-30T11:01:28.315+02:00Νέο έτος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλημέρα,<br />
<br />
Νέο έτος, νέες ευκαιρίες να αλλάξουμε τη ζωή μας για το καλύτερο!<br />
<br />
<div style="text-align: justify;">
Κοιτούσα τώρα το άβαταρ μου (αν θυμάμαι καλά έτσι λέγεται). Δεν άλλαξε τόσα χρόνια. Μου 'ρθε παλιομοδίτικο, δεν θυμάμαι καν πως το βρήκα και γιατί κατέληξα να το βάλω σαν εικόνα. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ο Χρόνος που πέρασε θα μείνει στην μνήμη μου σαν τον χειρότερο μου στα χρόνια που έχω ζήσει. Χάσαμε έναν άνθρωπο και πληγωθήκαμε, σημαδευτήκαμε, στιγματιστήκαμε για πάντα. Ο πόνος δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις, όπως μάθαμε, μας κατατρώει και μετριάζει με τον καιρό. Μετά πονάει στιγμιαία όταν έρχεται η ανάμνηση. Δεν θα μιλήσω άλλο γι' αυτό τώρα. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Έγραψα απλά για να δηλώσω την παρουσία μου, να αλλάξω φόντο (αν και τελειώνει ο Χειμώνας), να απαντήσω σχόλια και να δω αν θα μου 'ρθει η όρεξη να αρχίσω να γράφω πάλι.. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τα Φιλιά μου!</div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-16999551209998733632018-06-18T10:51:00.001+03:002018-06-18T10:54:51.743+03:00Καλή εβδομάδα!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Καλημέρα,</div>
<div style="text-align: justify;">
δεν είναι που πέρασε καιρός, δεν είναι που ακόμη δεν έχω κάνει την επέμβαση, δεν είναι που δεν ξέρω γιατί αργούμε, είναι που έχει αρχίζει να με κουράζει το θέμα. Δεν έχω συμπτώματα ευτυχώς ή τουλάχιστον δεν καταλαβαίνω αν έχω. Τώρα αν κάποια στιγμή ξαφνικά συμβεί κάτι το αναπάντεχο, θεός φυλάξοι. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Όπως και να έχει, άφησα το άγχος και ότι γίνει, όποτε με πάρουν από το νοσοκομείο θα πάω. Έχω και να γάμο το Σεπτέμβριο και αγχώνονται οι άλλοι αν θα είμαι οκ για να πάω. Μη δε χορέψω, θα τους στενοχωρήσω. Κρίμα. Μου τα έχουν σπάσει τα νεύρα, όλοι ρωτάνε γιατί αργούμε, γιατί δεν πιέζω το γιατρό, γιατί το αφήνω και έρχεται Καλοκαίρι και διάφορα άλλα που πλέον απαντάω απότομα και τους λέω να μη με ξαναρωτήσουν. Ε δεν αντέχεται αυτό το πράγμα. Πίεση από παντού. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Έτσι μου ήρθε και μπήκα να δω τι κάνει το μπλόγκ. Πλέον δεν ξέρω με τι ασχολούμαι και τα έχω ξεχάσει όλα. Δουλειά, σπίτι, γυμναστήριο, σπίτι, να κάνεις ένα μπανάκι, λίγο να ετοιμάσεις το φαγητό σου, λίγο να δεις και τις γλάστρες, λίγο να δεις και ένα επεισόδιο μιας σειράς, να πέσεις και νωρίς για ύπνο, πάει η μέρα, πουθενά χρόνος... άμα θες να βάλεις και ένα καφεδάκι τότε δεν μένει χρόνος για κάτι άλλο που πρέπει να κάνεις, κόβεις από εδώ, αφήνεις από κεί... έτσι πάει. </div>
<div style="text-align: justify;">
Είμαι του προγράμματος όμως και όσο μεγαλώνω το βλέπω όλο και πιο πολύ. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Μου αρέσει που έχω φτιαγμένη τη καθημερινότητά μου αλλά νομίζω ότι θα γυρίσει μπούμερανγκ. Γίνομαι ιδιότροπος. Γεροντοκοριάζω; Τα έχω ξαναπεί όλα αυτά; Μπορεί, είναι ο φόβος της ηλικίας που έρχεται και της ηλικίας που φεύγει.. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Και είναι και η Δευτέρα πάντα δύσκολη μέρα.. αλλά δεν βρέχει, κάτι είναι και αυτό.. από το μέσημέρι και μετά λέει.. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
να ευχηθώ καλή εβδομάδα σε όλους μας! Φιλιά πολλά! Μου λείψατε νομίζω.. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-72890727898384621912018-03-09T10:48:00.000+02:002018-03-09T10:48:47.118+02:00Υγεία.. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Καλημέρα, </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Περί υγείας ο λόγος.. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
άσχημα τα πράγματα παίδες. Το 2012 είχα περάσει τα ίδια μετά από εξετάσεις που μου βρήκαν ένα θεματάκι με την καρδιά, λύθηκε βέβαια μετά από επέμβαση, πόνους, ταλαιπωρία, ανάρρωση κλπ. Έψαξα και βρήκα το ποστ που έκανα τότε <a href="https://hfaistiwnas.blogspot.gr/2012/01/" target="_blank">εδώ</a>. Το πρόβλημα τώρα βρίσκεται στην ίδια περιοχή και είναι ακριβώς το ίδιο με το 2012. Θα μου πείτε πόσο γρήγορα χαλάει μια βαλβίδα; Ε χαλάει.. και δεν είναι μόνο αυτό το πρόβλημα. </div>
<div style="text-align: justify;">
Δυο μήνες τώρα τρέξιμο, Θεσσαλονίκη κάμποσες φορές, Αθήνα μία. Άγχος, πίεση, χάλια ψυχολογία, κλάμα, τρελό χάσιμο του μυαλού, αποξένωση αφήστε να μην σας τα λέω και τρελαθούμε όλοι μαζί!</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Πλέον έβαλα μια σειρά, βρήκα νοσοκομείο και γιατρό που θα κάνει το εγχείρημα, θα με ανοίξει και θα με κλείσει κάνοντας όλη την εσωτερική δουλειά.. δεν είναι και εύκολο. Είναι το τρίτο άνοιγμα αυτής της καρδιάς και είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα ανοίξει ξανά κάποτε. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Τώρα στην αναμονή για εύρεση βαλβίδας και ένα τηλ για να μπω στο νοσοκομείο να φύγει και το βάρος που έχει μείνει μέσα μου.. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Παρασκευή και ήρθε η ώρα για ΣΚ. ΝΑ περάσετε καλά, όπως ελπίζω να περάσω και εγώ.. </div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-38479119930383791082017-11-17T13:49:00.000+02:002017-11-17T13:49:36.874+02:00Το παζλ... που δεν έκανα.. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλημέρα,<br />
<br />
<div>
<div style="text-align: justify;">
και ναι, το παζλ που έλεγα πέρυσι τέτοιον καιρό δεν το έκανα. Λέτε να είναι καλύτερος ο Χειμώνας φέτος; Πιο δημιουργικός;</div>
<div style="text-align: justify;">
Δεν μου αρέσει να τσακώνομαι, συνήθως μετά έχω τύψεις και ας έχω δίκιο. Αδύναμος χαρακτήρας; Πως να ξέρω, μετά δεν μπορώ να κοιμηθώ, έχω ένα βάρος που δεν φεύγει. Ίσως και ο πόνος των λέξεων που με τον συνδυασμό τους κόκαλα τσακίζουν (που έλεγε και η γιαγιά μου), ίσως ότι δεν μου αρέσει να κακοκαρδίζω κόσμο. Έλα ντε που καμιά φορά ξεσπάς...</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Βρέχει μερόνυχτα, μας μούλιασε! Έκανε και καταστροφές στην Μάνδρα Αττικής... αφού μπαζώσαναι όλα τα ρέματα, τι να κάνει το νερό κάπου έπρεπε να πάει. Λυπήθηκα με τις καταστροφές και ας λέω ότι φταίει και η πολιτεία..</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Ερωτεύεσαι με την πρώτη ματιά; Άσε ναι, και εγώ την έχω πατήσει. Μιλούσα με ένα φίλο και μου έλεγε για ένα παιδί που πέρασε από το μαγαζί του και του άρεσε. Πως δεν το έχουμε όλοι αυτό ε; Με έναν άγνωστο που απλά έτυχε να βρεθεί στο δρόμο σου και ας μην ξέρουμε τι φύλο τραβάει η όρεξή του.. και ας μείναμε εμείς με την όρεξη.. χαχχα</div>
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Λοιπόν ε, πολύ επίμονο το λίπος στην κοιλιά, έλεος πια, τι δεν έχω κάνει; Πόσο να στερηθώ πια; Δεν αντέχεται αυτό το πράγμα, εσύ να κοπανιέσαι μήνες, να προσέχεις τι τρως κάθε μέρα ή σχεδόν κάθε μέρα.. μάλλον θέλει πολύ ειδική διατροφή ε; Ουφ.. εγώ πότε θα γίνω μάνα..</div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Καλό ΣΚ!</div>
</div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-61108709179590210472017-10-27T13:10:00.001+03:002017-10-27T13:10:25.021+03:00Το βαλε το κρύο...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλημέρα,<br />
<br />
Το βαλε το κρύο του αυτές τις μέρες, παγωμένος αέρας για την εποχή! Χτες και σήμερα όμως το μεσημέρι ανέβασε θερμοκρασία. Κάπου άκουσα που έλεγαν το πρωί συνάδελφοι ότι χιόνισε αλλά νομίζω χαλάζι ήταν.<br />
Καθάρισα και τον λέβητα. Καιρός να βγάλω χαλιά, μη σου πω και Χριστουγεννιάτικα.. ε; Νωρίς; Ναι καλά δίκιο έχετε. Θα περιμένω μέχρι τις 15 Νοεμβρίου να έχουν βάλει και κάνα δυο μαγαζιά τα στολίσματα τους. Δεν έχουν μείνει και πολλά μαγαζιά πια, τα μισά κλεισμένα, τα άλλα βαράνε μύγες. Έδιωξαν και τους υπαλλήλους και δεν κουνιέται φύλλο. Εκεί γύρω στις 20 Δεκεμβρίου κάτι γίνεται, βλέπεις να κάνει ο κόσμος τα ψώνια του. Τα λιγοστά πια, ούτε συντάξεις έμειναν, ούτε μισθοί.<br />
Θέλω αλλαγές και δεν έρχονται, ποιος φταίει; Το ΣΚ θα έχει μπόλικο άραγμα, μαγείρεμα και φαΐ φυσικά... να θυμηθώ να μαζέψω και τις γλάστρες!<br />
Καλό ΣΚ!!<br />
<br /></div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-33634518529336522792017-10-23T11:51:00.001+03:002017-10-23T11:51:47.727+03:00Το παραμύθιασμα.. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλημέρα,<br />
<div style="text-align: justify;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
Οι φωτογραφίες είναι παλιές αλλά την συνταγή την είχα πετύχει και είπα να μην πάνε χαμένες! Πάστα φλώρα στο μενού! </div>
<div style="text-align: justify;">
Ο καιρός σήμερα άλλαξε, σηκωθήκαμε με βροχές... βασικά ψιχάλες που αργότερα έγιναν βροχή και ρίχνει συνεχόμενα πια.. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-BU6lRGeaG04/WASrzNrBOVI/AAAAAAAAFN4/hHIsftBIow42Yr7-GnLRTzwunM4ucErMgCLcB/s1600/File%2B17-10-16%252C%2B1%2B44%2B44%2B%25CE%25BC%25CE%25BC.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-BU6lRGeaG04/WASrzNrBOVI/AAAAAAAAFN4/hHIsftBIow42Yr7-GnLRTzwunM4ucErMgCLcB/s320/File%2B17-10-16%252C%2B1%2B44%2B44%2B%25CE%25BC%25CE%25BC.jpeg" width="240" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Όσο και να μας δημιουργεί πρόβλημα χρειαζόμαστε το νερό.. η λίμνη εδώ έχει χάσει πολύ και αν συνεχίσει έτσι θα έχουμε πρόβλημα και στην πόλη... </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
Που πήγε η συντροφικότητα; Αυτό το σεξ σεξ σεξ, ρόλος ρόλος ρόλος, βαρέθηκα να πω την αλήθεια. Το υπομένω δεν λέω αλλά πόσο άλλο; Ναι οκ με το σεξ αλλά ρε παιδί μου, λίγο ρομάντζο δεν το θες; Γνωρίζεσαι για το σεξ, ναι, αλλά είναι ανάγκη να είναι τόσο ωμές οι κουβέντες και τα λόγια; </div>
<div style="text-align: justify;">
Τελικά το παραμύθιασμα πόσο μεγάλο ρόλο έχει; Έχει, έχει, δεν είναι όλοι έτσι αλλά χρειάζεται να κόβεις τον άλλο από το πως φέρεται. Εσύ θα μου πεις ξέρεις να κόβεις; Όχι δεν είμαι εξπέρ σε αυτό και οι εμπειρίες λίγες. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-SCCBfFj3Fng/WASrQ82YtZI/AAAAAAAAFN0/yVjW7l1dbgEMkzaqQskBHb7_XNIiCGj5ACLcB/s1600/File%2B17-10-16%252C%2B1%2B41%2B53%2B%25CE%25BC%25CE%25BC.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="240" src="https://2.bp.blogspot.com/-SCCBfFj3Fng/WASrQ82YtZI/AAAAAAAAFN0/yVjW7l1dbgEMkzaqQskBHb7_XNIiCGj5ACLcB/s320/File%2B17-10-16%252C%2B1%2B41%2B53%2B%25CE%25BC%25CE%25BC.jpeg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
Αρχίζω να το χάνω σιγά σιγά και που να ρίξω το φταίξιμο; Στα κολλήματα μου; Στο καιρό που άλλαξε σήμερα; Στο Χειμώνα που έρχεται; Στα συντηρητικά που τρώω; Ώρες ώρες νιώθω μόνος, όχι από θέμα μοναξιάς αλλά από άποψη μοναδικότητας στον τρόπο που σκέφτομαι. Προς Θεού δεν λέμε ότι είναι και ο σωστός. Το θέμα ιδεών για τις σχέσεις (αισθηματική, σεξουαλική όλων των ειδών) και τη συμπεριφορά μεταξύ δυο εν δυνάμει ατόμων που μπορεί να χτίσουν μια οποιαδήποτε σχέση.. </div>
<div style="text-align: justify;">
Υπάρχουν και αυτοί βέβαια που είναι υπέρμαχοι της ευθέως υποβαλλόμενης ανάγκης άμεσα και ψυχρά. Μπορείς να τους πεις και ειλικρινείς, "αυτό θέλω και χρειάζομαι και αυτό λέω, γιατί να το πηγαίνω γύρω γύρω και να αναλωνόμαστε σε ανούσιες συζητήσεις αφού το ζητούμενο είναι ένα, θες σεξ;" </div>
<div style="text-align: justify;">
Επαναλαμβάνομαι, μη μου δίνετε σημασία. Τρώω φλασιές πότε πότε. Είχα και ένα χρόνο να γράψω εδώ οπότε καταλαβαίνετε, σήμερα μου 'ρθε η επιθυμία να γράψω επειδή με διαόλιζε το ζήτημα από χτες. Πάει ανάλογα τον καιρό και αυτό μάλλον. Με έπιασε πάνω στις βροχές. </div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-2396048782095447612016-10-17T13:40:00.003+03:002016-10-17T13:40:56.666+03:00Παζλ;;;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλησπέρα,<br />
<br />
Μπορεί να κρατά καλά ο καιρός ακόμη αλλά όλο και πάνε να μας φοβίσουν ότι έρχεται μια πτώση θερμοκρασίας. Όπως και να χει θα έρθει κάποια στιγμή και η πτώση.<br />
<div style="text-align: justify;">
Συζητούσα προχτές με μια φίλη και πως το φερε η κουβέντα και μιλήσαμε για παζλ μου είπε ποιό ήταν, μου είπε τα κομμάτια, μου είπε ότι έκανε 7 μήνες να το τελειώσει, καλά λέω δεν υπάρχει περίπτωση να αρχίσω κάτι τέτοιο. Είπαμε να περάσουμε Χειμώνα αλλά όχι να φάμε και την Άνοιξη! Μετά θυμήθηκα αυτή την <a href="http://hfaistiwnas.blogspot.gr/2010/09/time.html" target="_blank">ανάρτηση</a>, τυχαίο; Δεν νομίζω Τάκη. Ψηνόμουν να πάρω ένα να το φτιάξω το Χειμώνα. Καλοψήθηκα την περασμένη εβδομάδα πήγα και το πήρα. Μου άρεσαν τα τοπία και οι πίνακες ζωγραφικής ζωγράφων γνωστών και λιγότερο γνωστών με τοπία κυρίως και ωραία χρώματα. Έβγαλα να σας το βάλω φωτό αλλά βγαίνει ανάποδα η φωτογραφία όταν την ανεβάζω εδώ.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://4.bp.blogspot.com/-DgZfAYqB060/V_tzC9Qaq7I/AAAAAAAAFNA/fDorgbqMQg48A5VOa5imMaMIh2Ks1Jm_ACLcB/s1600/20151118124354_5_o_clock_tea_500pcs.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://4.bp.blogspot.com/-DgZfAYqB060/V_tzC9Qaq7I/AAAAAAAAFNA/fDorgbqMQg48A5VOa5imMaMIh2Ks1Jm_ACLcB/s320/20151118124354_5_o_clock_tea_500pcs.jpeg" width="320" /></a></div>
Όταν το τελειώσω θα το ανεβάσω να το δείτε...<br />
Καλή εβδομάδα!!!<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
</div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-54878285090215982952016-08-25T11:43:00.000+03:002016-08-25T11:46:55.918+03:00Εικόνα προφίλ.. <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Σήμερα έτυχε να ψάχνω κάτι φωτογραφίες και έπεσα πάνω σε αυτή που έχω εδώ στο προφίλ. Πέρασαν 9 χρόνια από τότε που την έβαλα.. και είπα να μπω να δω τι γίνεται μια που είχα πολύ καιρό. Δεν άλλαξε κάτι, μόνο που η Άνοιξη έγινε Καλοκαίρι και άλλαξα τον υπότιτλο. Το χειρότερο είναι ότι οδεύει και αυτό πια προς την αρχή του τέλους του και δεν το θέλω καθόλου!</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://2.bp.blogspot.com/-nws-9NiOWJc/V76wGkOU64I/AAAAAAAAFLE/I3_xObf3SU0u5OXpMK-XJmqyLWCMSefigCLcB/s1600/2016-08-08%2B13.56.51-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://2.bp.blogspot.com/-nws-9NiOWJc/V76wGkOU64I/AAAAAAAAFLE/I3_xObf3SU0u5OXpMK-XJmqyLWCMSefigCLcB/s400/2016-08-08%2B13.56.51-2.jpg" width="400" /></a></div>
<br />
<br />
<br />
Σας φιλώ... </div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-29260130250141281682015-08-10T09:49:00.000+03:002015-08-10T09:49:29.013+03:00Ουδεμία αλλαγή<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
Γυρίζεις από διακοπές και βλέπεις ότι τίποτα δεν άλλαξε, είσαι ακόμη σε ένα γραφείο, με άλλα δυο άτομα στριμωχτά, δυο παράθυρα ανοιχτά από τις 7 παρά το πρωί, να κάθεσαι στην καρέκλα και να ιδρώνει η πλάτη σου. Χωρίς κλιματισμό φυσικά, όοοοχι επειδή φοβόμαστε μην κρυώσουμε, αλλά επειδή πολύ απλά δεν έχουμε όπως και τα περισσότερα γραφεία στο κτήριο. Δυο μήνες το χρόνο έχουμε ζεστό Καλοκαίρι και παράπονα πάλι έχουμε. Κατάλαβες; Δεν μας έφτασαν οι διακοπές. </div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div>
<table align="center" cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="margin-left: auto; margin-right: auto; text-align: center;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="http://3.bp.blogspot.com/-AeYrr69Teag/VchBaF1_BaI/AAAAAAAAFJI/bk31CTVXnnw/s1600/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" height="300" src="http://3.bp.blogspot.com/-AeYrr69Teag/VchBaF1_BaI/AAAAAAAAFJI/bk31CTVXnnw/s400/%25CF%2586%25CF%2589%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2586%25CE%25AF%25CE%25B1.JPG" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;">Πόσο μου λείπει η ζεστή σκιά σου, όπως τα Καλοκαίρια με κόβουν σαν μαχαίρια.. ααααχχχχχ</td></tr>
</tbody></table>
<br />
<div style="text-align: justify;">
Τρελαίνομαι με τους ανθρώπους που νομίζουν ότι τα πάντα γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους. κολλημένοι σε καταστάσεις και άτομα. Ξέρουν να φτιάχνουν μύθους και υποθέσεις και το χειρότερο να τις πιστεύουν. Να παίρνουν γνώμες από 3-4 διαφορετικά άτομα και να τις εστερνίζονται. Γνώμες που σωστές ή λάθος τις δίνει ο καθένας βγάζοντας τα δικά του συμπεράσματα πάνω στα γεγονότα, και αυτοί είτε τις κάνουν δικές τους είτε επιβεβαιώνουν τα λεγόμενά τους. Τους λυπάμαι αλήθεια.. παραμυθιάζονται και ζουν έτσι, ούτε αυτό άλλαξε μετά τις διακοπές.. κρίμα.. δεν με λυπάται κανείς;</div>
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
</div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-1949956277213298779.post-26163415948361451592015-07-17T14:02:00.002+03:002015-07-17T14:02:45.494+03:00Καλοκαιράκι.. λιώνω... <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
Καλησπέρα σας!<br />
<br />
Είστε εδώ όλοι; Έστω κάμποσοι; Έστω λίγοι;<br />
Λείπω εγώ, αλλά και εσείς;<br />
<br />
Έχω ξεφύγει τον τελευταίο καιρό, λίγο ο καιρός, λίγο η άστατη ζωή, λίγο οι γενικότερες πολιτικές - οικονομικές εξελίξεις, πάω το χάνω σιγά σιγά.. δεν μου φταίει κανένας βέβαια, αλλά και να μου φταίει δεν πειράζει, το προσπερνάμε και αυτό.. Δεν τα έχω παίξει ακόμη για όσους αναρωτιέστε. Έχω ακόμη καιρό!<br />
Πέρασε ο Χειμώνας, πάει και η Άνοιξη, κοντεύουμε να τελειώσουμε και το Καλοκαίρι, περνάνε οι εποχές και εμείς στην ίδια κρίση.. μέχρι πότε;</div>
<a href="https://lh3.googleusercontent.com/-82WmAZ951Aw/UAjsI4ZnFxI/AAAAAAAAEqI/kH9UBya_LNo/s640/blogger-image--336074687.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://lh3.googleusercontent.com/-82WmAZ951Aw/UAjsI4ZnFxI/AAAAAAAAEqI/kH9UBya_LNo/s640/blogger-image--336074687.jpg" /></a><br />
<br />
Τι να σχολιάσω στις τελευταίες εξελίξεις στην πολιτική; Άφωνος έχω μείνει. Είμαι περίεργος αλλά δεν αγχώνομαι ιδιαίτερα, μάλλον επειδή δεν έχω παιδιά. Όλοι τα παιδιά και τα εγγόνια τους σκέφτονται. Εντάξει είναι νωρίς ακόμη για μένα.. θα έρθει και η ώρα μου.. να τεκνοποιήσω.. χαχαχα<br />
<br />
Δεν με χωράει ο τόπος.. καταλαβαίνετε, λιώνω σαν τις γάτες πιο πάνω, πάμε για καφέ και σκεφτόμαστε τις διακοπές, είμαστε στο γραφείο, σκεφτόμαστε τις διακοπές, κάνουμε μπάνιο και σκεφτόμαστε τη θάλασσα, κάνουμε σεξ και σκεφτόμαστε την παραλία και το φραπέ. Φταίνε οι κοινωνικοπολιτικές συνθήκες που μας έχουν βιάσει την ψυχολογία όλο αυτό το καιρό.<br />
<br />
Χαλάρωση που θα έρθει..<br />
<br />
<br />
<br />
<br /></div>
Hfaistiwnashttp://www.blogger.com/profile/12079720583781903559noreply@blogger.com8