Δεν προλαβαίνω!!!

Γύρισα απ' τη δουλειά, η ώρα 16:05, έφαγα, έκανα ντους και έκατσα να διαβάσω τα blog στο reader. Την επόμενη φορά που σήκωσα το κεφάλι μου το ρολόι έδειχνε 17:50. Καιρός είπα να φτιάξω ένα τσάι και μετά να ηρεμήσω και να γράψω μια ανάρτηση, το έφτιαξα και έκατσα μπροστά στον Η/Υ. Ξαφνικά, πριν γράψω την πρώτη λέξη, θυμήθηκα τα λουλούδια μου, γύρισα στο ακόμη ανοιχτό παντζούρι και κοίταξα έξω στο περβάζι τα αρωματικά κοσμήματά μου βλ. εικόνα. Διψούσαν.. Με αυτήν τη δουλειά δεν μου μένει χρόνος μέσα στην εβδομάδα και καθώς δουλεύω και τα Σάββατα, μόνο η Κυριακή μένει για να ασχοληθώ με τα πράγματα που μου αρέσει. Βγήκα και πότισα. Είδα τα (αυτά που λέμε εμείς) νυχτολούλουδά μου να έχουν αρχίσει να μαραίνονται. Σκέφτηκα πόσο εφήμερα είναι κάποια πράγματα και το γνωστό "και τα λουλούδια ξέρουν ότι θα μαραθούν και όμως ανθίζουν", με ότι αυτό συνεπάγεται σαν σκέψη. Την Κυριακή πρέπει να καθαρίσω τις γλάστρες.

Τώρα θα σας μιλήσω λίγο για τη δουλειά. Η αλήθεια είναι ότι έχω αρχίσει να συνηθίζω το οράριο και την κούραση. Αν και θα έπρεπε να έχει συνηθίσει και το σώμα στις αλλαγές, ακόμη πονάνε κλειδώσεις χεριών και ποδιών, όπως και τα χτυπήματα στα χέρια από τα διάφορα σύνεργα τις δουλειάς και την επαφή με τοίχους, ξύλα κλπ. Μισό σωληνάριο Μπεπανθόλ έχω χαλάσει μέχρι τώρα, και συνεχίσω ακάθεκτος βάζοντας κάθε βράδυ. Ένα άλλο προβληματάκι είναι ότι έχει μπουκώσει η μύτη μου από τη σκόνη.. πήγα στην ωρυλά μου και μου έφτιαξε μια κρέμα που κάνει θαύματα..

Από το πρωί σκέφτομαι πως θα περάσει η ώρα να πάω σπίτι, και όχι επειδή δεν θα έχω τι να κάνω. Έχω το δωμάτιο μου ως καταφύγιο και εκεί με το που μπαίνω ελαφραίνω, το σπίτι γενικά μου βγάζει μια κρυάδα για διάφορους λόγους.. σαν ξενοδοχείο πλέον. Έχω φύγει από καιρό..

Κάθε στιγμή, ταξιδεύω, φτιάχνω το μέλλον, το σπίτι, τη δουλειά, τη ζωή, ιστορίες για αγρίους αλήθεια, μέχρι που να ακούσω γέλια οι φωνές από κάποιον από το συνεργείο, ο οποίος

1) είτε που θα πειράζει κάποιον μικρότερο για τις γκομενίτσες

2)είτε θα παινεύεται ότι έκλασε και έφυγαν όλοι (συνεργείο με άντρες, τι περιμένετε;)

3)είτε θα φωνάζει ότι κάποιος έκανε μαλακία
4)είτε θα φωνάζει όλοι αυτόν που έκλασε, τα γνωστά: μαλάκα, πήγαινε παραπέρα, ηλίθιε κ. λπ.
5)είτε θα κοροϊδεύει κάποιον άλλον που αυτό που έπρεπε να κάνει έτσι και το έκανε αλλιώς
6)είτε θα σταμάτησαν για διάλειμμα και φωνάζει να σταματήσουν οι υπόλοιποι
7)είτε κάποιος ρεύτηκε και του φωνάζουν τα γνωστά βλ. 4
8)είτε κάτι χρειάζεται και φωνάζουν κάποιον να το φέρει κ. α.

Ζω ένα δράμα μαζί με τον Ζαχαράτο*... αν πήγαινα πρώτη φορά θα έφευγα σούμπιτος προς οποιαδήποτε κατεύθυνση με σκοπό να σωθώ από την μπρουταλότητα... όχι τίποτα άλλο, αλλά τώρα τελευταία μου έχει κολλήσει το "μαλάκα" και μου ξεφεύγει ώρες ώρες.

Επίσημα πλέον έχω κλείσει τα 25 και οδεύω στο 26ο χρόνο της ζωής μου. Θα ήθελα να ευχηθώ στον εαυτό μου τα χρόνια που θα έρθουν να είναι γεμάτα υγεία, αγάπη και έρωτα, δύναμη, ελπίδες και όνειρα, επιθυμίες που θα περιμένουν από στιγμή σε στιγμή να εκπληρωθούν. Και όχι μόνο για μένα, για όσους αγαπώ και σκέφτομαι και θέλω να είναι καλά, έστω και χωρίς να μιλάμε αλλά σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλο..

Αν και άρχισα νωρίς αυτή την ανάρτηση, άργησα να την τελειώσω λόγω διαλειμμάτων που κάποια έγιναν χωρίς να το θέλω. Επίσης η μουσική του love μου κάνει και καλό και κακό.. από τη μία με χαλαρώνει από την άλλη με ρίχνει στο πάτωμα και με βάζει να σκέφτομαι πριν κοιμηθώ και να αναρωτιέμαι γιατί δεν έχω μια άλλη παρουσία δίπλα μου για το πιο ευτελές, μια αγκαλιά, που τώρα που αρχίζουν κρύα γίνεται όλο και πιο ποθητή.. τι να πεις..
Κάπου εδώ σκέφτομαι και αυτούς που βγάλανε την δίπλα πατέντα... μπορεί να νιώθεις τη ζεστασιά που θα ήθελες φανταζόμενος το πρόσωπο που θα ήθελες..
Από που άρχισα και που βγήκα..

Αύριο έρχεται ο bro, κοινώς ο αδερφός μου, με πιέζει χωρίς να το έχει καταλάβει, δεν φταίει αυτός, δεν χωράμε σε ένα δωμάτιο και οι δύο. Άσε που πρέπει να προσέχω και τι βλέπω εδώ πέρα. Κοιμάμαι ήσυχα όταν είναι εδώ όμως, θέλω να νιώθω την παρουσία κάποιου στο δωμάτιο. Είναι και η γιορτή του όμως, και χαίρομαι που χαίρεται που θα είναι εδώ να γιορτάσει..

Άρχισα να νυστάζω..
Θα κλείσω με ένα τραγουδάκι που είχα ακούσει πριν καιρό και ξανάκουσα πριν λίγες μέρες στον Fp .. το είδα σαν γρίφο γεμάτο αλήθεια..


Καληνύχτα παιδιά..
Καλό ξημέρωμα!!!


* Έκανα λάθος. Το "ζώ ένα δράμα" το παρουσίαζε ο Ζαχαράτος και όχι ο Μαρίνος. Ζητώ συγνώμη για τη σύγχυση

Επτά Αλήθειες... Παιχνίδι!!!

Καλημέρα παιδιά!

Πέρασε άλλη μία εβδομάδα, περνάνε και δεν τις καταλαβαίνεις οι ριμάδες. Και δεν τις καταλαβαίνεις γιατί δεν κάνει και τίποτα ιδιαίτερο. Δουλειά - σπίτι άντε και κάνα καφέ την Κυριακή για να σπάει η μονοτονία... Κάπως έτσι περνάνε και οι μήνες και μεγαλώνουμε και δεν το παίρνουμε χαμπάρι..

Άλλο ένα παιχνίδι εν όψη! Ποιο; Το καταλάβατε από τον τίτλο! Με προσκάλεσαν η Πράσινη κλωστή δεμένη, η Artanis και ο Leviathan, να πω τις δικές μου 7 αλήθειες.

Κανονισμοί:
Γράφουμε ποιος μας προσκάλεσε.
Γράφουμε τις 7 αλήθειες.
Γράφουμε 7 άλλους blogger για να κάνουν το ίδιο!

1. Έκανα πρώτη φορά κοπάνα στη δευτέρα λυκείου.
2. Με τον πατέρα μου είναι τυπικά τα πράγματα (ναι, ας δουλεύουμε μαζί).
3. Διακοπές πήγα πρώτη φορά το 2004.
   
4. Έχω ένα θεματάκι με την αυτοπεποίθηση μου.
5. Δεν μπορώ να δω ταινία, σε DVD, βίντεο, αν δεν έχω παρέα..
6. Έχω ερωτευθεί blogger, χωρίς μάλιστα να τον έχω γνωρίσει ποτέ.
7. Θέλω να γυρίσω όλη την Ελλάδα.

Καλό βράδυ!!!!

ΥΓ. Δεν προσκαλώ, όποιος θέλει παίζει!!! Τα φιλιά μου!!!!!!!

Και ένα δωράκι για αυτούς που τα χουν παίξει από τη δουλειά..

5 Ερωτήσεις... Παιχνίδι!

Καλησπέρα!

Τέλειωσε η πρώτη εβδομάδα της νέας δουλειά. Τώρα στο τέλος της, έχω την ιδέα ότι πέρασε γρήγορα.. Χάρηκα το ΣΚ μου, ξεκουράστηκα, έκανα ότι με ευχαριστεί και θα περιμένω πως και πως το επόμενο ΣΚ. Από σήμερα νέα εβδομάδα, να είναι ωραία για όλους μας!

Τώρα είμαι έτοιμος για το παιχνίδι των πέντε ερωτήσεων σε πέντε πρόσωπα! Με προσκάλεσαν η Artanis και η Πράσινη κλωστή δεμένη, ευχαριστώ πολύ κορίτσια! Να στε καλά! Οι οδηγίες λένε:
Μία ερώτηση σε έναν φιλόσοφο.
Μία ερώτηση σε έναν παλιό έρωτα.
Μία ερώτηση σε ένα μέντιουμ.
Μία ερώτηση σε ένα παιδί και
Μία ερώτηση στον καθρέπτη μας (με το δικό μας είδωλο εννοείται).

Ας αρχίσω την ανάκριση!!!

Φιλόσοφος
Αν η ζωή είναι όμορφη, γιατί πρέπει να περνάμε τόσα για να την διεκδικήσουμε;
Παλιός έρωτας
Ήταν μόνο ενθουσιασμός;
Μέντιουμ
Το μέλλον είναι τόσο αβέβαιο όσο λένε;
Παιδί
Γιατί θες τόσο γρήγορα να μεγαλώσεις;
Καθρέπτης
Γιατί ποτέ δεν είμαι ευχαριστημένος μαζί σου;

Φυσικά δεν περιμένω απάντηση.. ίσως με τα χρόνια μάθω ..

Καλή εβδομάδα να έχουμε παιδιά!

ΥΓ. VK, ευχαριστώ πολύ για την τιμή που μου έκανες, για το opening της νέας σου στήλης! Εύχομαι να έχει επιτυχία! ;)

Πρώτη μέρα! UPDATE δωράκια!!!

Καλημέρα φίλοι μου! :)

Έξι μέρες μετά την προηγούμενη ανάρτηση! Πέρασαν κιόλας! Από την Τετάρτη που μας πέρασε έκανα διακοπές (μιας που δεν έκανα κανονικές). Κοιμόμουν καλά, σηκωνόμουν το πρωί με το πάσο μου, μάζευα το δωμάτιο, το σπίτι, περνούσα κάμποσες ώρες στα λουλούδια (τα οποία παρεμπιπτόντως έχουν αρχίσει να χάνουν την υγιή τους εικόνα λόγω Φθινοπώρου), έφερνα τα ξύλα για το τζάκι, μάζευα τα φύλλα της αυλής, έβλεπα τιβί, χάζευα στο ίντερνετ, άκουγα μουσική με τις ώρες, διάβαζα, πήγα τρεις φορές για καφέ (ακόμη και αυτούς τους μετράω!). Κάποια από τα παραπάνω συνήθως όταν έχω δουλειά το πρωί και γυρίζω μεσημέρι, δεν έχω όρεξη να τα κάνω, κάποια τα κάνω αναγκαστικά, κάποια άλλα τα αφήνω για το ΣΚ. Αυτές τις μέρες τα έκανα όλα με όρεξη, μάλλον με πολύ όρεξη! Κάποια στιγμή σκεφτόμουν την δουλειά αυτή ως φυλακή και προσπαθούσα να περάσω όσο το δυνατόν καλύτερα!
Χτες ήταν η πρώτη μέρα στη δουλειά. Σηκώθηκα στις 7 παρά 10, κρύωνα είναι η αλήθεια. Το πρώτο που έκανα τι λέτε να ήταν; Λογικά θα το βρήκατε κάποιοι! Άνοιξα κατευθείαν τον υπολογιστή, μπήκα στο reader και διάβασα 3-4 μπλογκ. Στις 7:15 έπαιρνα το πρωινό μου. Έφτιαξα καφέ στο σέικερ και κατά τις 7:40 φύγαμε.

Εντυπώσεις; Δεν ήταν τόσο χάλια όσο περίμενα. Δουλεύαμε τελικά εσωτερικά, οπότε δεν κρυώναμε. Η δουλειά γνωστή, τα παιδιά, εκτός από ένα, γνωστά. Πέρασε η ώρα πολύ γρήγορα, δεν το περίμενα. Γυρίσαμε στις 4:30, πονούσαν τα πόδια μου λίγο, τα χέρια μου είχαν γεμίσει μπογιά και είχαν τριφτεί από το γυαλόχαρτο, τα χείλη μου ξηρά και πονούσαν από τη σκόνη. Έφαγα, άνοιξα το πισί να δω τι γίνεται, διάβασα μερικά μπλογκ, και κατά τις 5:30 που είπα να ξαπλώσω, θυμήθηκα τα ξύλα για το τζάκι, κατέληξα στις 6 παρά να σκέφτομαι αν θα προλάβω να κοιμηθώ καθόλου, αφού λίγο νωρίτερα είχα μάθει ότι θα ερχόταν η ξαδέρφη και η ανιψιά μου για καφέ. Έπεσα να ξεκουραστώ για κάνα μισάωρο τουλάχιστον, με τη μουσική στο χαμηλό... χαλάρωσα και έκλεισα τα μάτια μου για 45 λεπτά περίπου..

Μπορώ να πω ότι ήταν μια κουραστική μέρα, θα συνηθίσω όμως.. πάντα κοιτάμε μπροστά!

Τα φιλιά μου σε όλους παιδιά!!!!!
Καλό βράδυ! Καλή εβδομάδα να έχουμε!!!

UPDATE

Kαλησπέρα!

Τι σας έχω;;; Δωράκια (που θα έλεγε και ένα στρουμφάκι!)

1) Μία πρόσκληση από την candyblue , για την οποία θα διαβάσετε περισσότερα εδώ. Να πάτε όσοι ξεκλέψετε λίγο χρόνο! Και να μου πείτε εντυπώσεις!!!

2) Ένα ωραίο βιντεάκι που μου στείλανε σήμερα το πρωί, πάντα επίκαιρο το θεματάκι! Μα δεν είναι τέλειο;;;;

Kαλό βράδυ bloggers!!!!!

Τελευταία νέα...

Καλημέρα σας!

Έχουμε καιρό να τα πούμε τετ α τετ! Σε αυτό το ποστ θα σας μιλήσω λίγο για τα τελευταία νέα μου. Δεν είναι πολλά οπότε δεν θα σας κουράσω!

Το καλοκαίρι τελείωσε χωρίς διακοπές, χωρίς έρωτες, χωρίς πολλές βόλτες αλλά με πολύ δουλειά. Δεν κατάλαβα πως πέρασε. Μπήκε το Φθινόπωρο και χάρηκα, μου αρέσει πολύ, τα χρώματα πιο γήινα, τα φύλλα πέφτουν και χρωματίζουν ακόμη πιο πολύ το περιβάλλον, τα κρύα αρχίζουν, και αν και δεν μου αρέσει να κρυώνω μέσα στο σπίτι, έξω μου αρέσει να περπατάω στο κρύο. Σε χτυπάει στο πρόσωπο, σε τσιτώνει και σε αναζωογονεί.

Σήμερα (χτες σύμφωνα με την ώρα) τελείωσε η σύμβασή μου, πότε τελείωσε και αυτή ούτε που το κατάλαβα, πέρασα όμως πολύ ωραία, τι κλίμα, οι συνάδελφοι, όλοι ήταν μια χαρά, μόνο που δεν βάλαμε τα κλάματα σήμερα! Θα μου λείψουν όλα! Φυσικά δεν πήραμε φράγκο από τους τελευταίους τρεις μήνες και επίσης φυσικά, δεν τα περιμένουμε και μέσα στον επόμενο μήνα. Και μιας που τρέχουν ΤΕΒΕ και ΦΠΑ δεν γίνεται να περιμένω. Άλλωστε πρέπει να κλείσω και τα βιβλία μου κάποια στιγμή. Ένα έχω να πω για όλα αυτά, πίπες! Θα μου πεις, σε ανάγκασε κανένας να πας να δουλέψεις με σύμβαση και να καταταγείς στη G700; Όχι, θα απαντήσω. Με το βάψιμο δεν μαζεύεις προϋπηρεσία και λογικό το βρίσκω. Οπότε, σκάσε και κολύμπα.

Μαντέψτε τι θα κάνω από την επόμενη εβδομάδα! Όσοι με γνωρίσατε από την αρχή μπορεί και να θυμάστε! Θα είμαι πάλι στις σκαλωσιές όπως καταλαβαίνετε...

Δυστυχώς αυτή η δουλειά δεν μου αρέσει καθόλου, αλλά εκτός από το ότι την ξέρω καλά, δίνει και πολύ καλά χρήματα. Ελπίζω να με καλέσουν γρήγορα από την άλλη δουλειά που περιμένω και να την κάνω. Ως τότε, θετικές σκέψεις και πάντα σε πρώτο πλάνο ο στόχος, που δεν είναι άλλος από τα λεφτά (το λέει και ένα τραγούδι αυτό, ή το νομίζω;), για να μην χρεωθώ και για να κάνω και κανένα ταξιδάκι.

Ένα άλλο που με προβληματίζει είναι ότι θα μειωθεί ο χρόνος μου μπροστά στο pc, καλό από τη μία, αλλά απ' την άλλη όταν μπαίνω δεν θα πρέπει να σηκώνω κεφάλι και εκτός αυτού αρχίζουν και νέες σειρές!

Αυτή την εβδομάδα θα έχω δουλειές στο σπίτι, κήπος, τρύγος, καθαριότητα δωματίου, χειμωνιάτικα ρούχα.. και σίγουρα ξεκούραση, διάβασμα πολύ και αυτοσυγκέντρωση.. Επίσης και ένα καφέ με την κολλητή μου που θα έρθει για ΣΚ. Μου έλλειψε το βληματάκι!

Αυτά τα ολίγα προς το παρόν.. πάω να διαβάσω και να ξαπλώσω! Φιλιά!!!!!!!

Καλό μήνα παιδιά!!!!!