Φίλοι..

Οι  φίλοι, μεγάλο κεφάλαιο τελικά, θυμάστε την προηγούμενη ανάρτηση;

   Όσο καλές είναι οι φιλίες και σου προσφέρουν ένα σωρό άλλο τόσο μπορεί να σε πληγώσουν. Άλλοτε άθελά τους, άλλοτε ηθελημένα. Ανάλογα την περίπτωση βέβαια κατηγοριοποιείς τα σφάλματα, γιατί όπως και να το κάνουμε τα φάουλ, παραμένουν φάουλ, η συγχώρεση είναι συγχώρεση. Δεν είπαμε να κρατάμε και τεφτέρι..

    Είσαι άνθρωπος όμως και όσο και αν ξεχνάς, αφήνεις πίσω τα παλιά, ένα αγκαθάκι που έβγαλες θα αφήσει το σημάδι του για πάντα. Δεν θες να εκδικηθείς, δεν θες να πονέσεις, είσαι θύμα; Ίσως. Χάνεις την εμπιστοσύνη σου. Σκέφτεσαι κατά πόσο αξίζουν για σένα οι φίλοι σου και μετά το γυρνάς από την άλλη πλευρά και λες, αξίζω εγώ να είμαι φίλος τους;

   Αξίζει να τσακώνεσαι μαζί τους; Δεν αξίζει να τσακώνεσαι με κανέναν. Όμως όταν έχεις κάτι να πεις, να το λες εκείνη την ώρα που πρέπει. Ποιος ο λόγος να το παίξεις υπεράνω; Κανένας, όταν οι ίδιοι δεν μπορούν να καταλάβουν ότι παίζεις τον υπεράνω και όχι ότι είσαι. Να είσαι ευθύς, μόνο έτσι θα είσαι καλά και δεν θα χρειάζεται να τρέχεις στον ψυχολόγο κάθε λίγο.

   Υπάρχουν πολλοί λόγοι να μην σε καταλάβει κάποιος. Κάποιοι από αυτούς είναι η έλλειψη συγκέντρωσης στα λεγόμενά σου, η διαφορά επιπέδου (και δεν μιλάω για τη μόρφωση), το να μην θέλει κάποιος να σε καταλάβει (μάλλον βαριέται να σε ακούει), το να κατάλαβε και κάνει την πάπια από συμφέρον, το να μιλάτε διαφορετική γλώσσα, το να μην τα εξηγείς καλά.

    Δεν θα αναλύσω όλα τα παραπάνω. Το συμφέρον. Στην περίπτωση που το συμφέρον είναι προς το μέρος κάποιου άλλου εκτός από το δικό σας και ο φίλος σας καλώς (γι' αυτόν) ή κακώς (για εσάς) κάνει του κεφαλιού του, δεν έχετε παρά.. να το δεχτείτε... γιατί είστε φίλοι και δεν θέλετε να χαλάσετε αυτή τη φιλία. Καπρίτσια ένα σωρό. Ο εγωισμός και η αχαριστία είναι χαρακτηριστικό κάποιων ανθρώπων, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι δεν έχουν φίλους. Και ούτε πως δεν αγαπάνε τους φίλους τους. Νοιάζονται για αυτούς αλλά κάποιες φορές (?) βάζουν τους εαυτούς τους πάνω απ' όλα. Τους αγαπάμε για αυτό που είναι.

   Κάποιοι έχουν και ελαφρυντικά.. ναι οκ, έχουν. Ό,τι ελαφρυντικό και να έχεις όμως, τους ανθρώπους που έχεις δίπλα σου δεν τους πονάς, είτε συγγενείς, είτε φίλοι, είτε εραστές. Πως μπορείς να πληγώνεις άτομα που ξέρεις ότι σου στέκονται; Κάνεις κάτι μόνο για να το κάνεις; Και ειδικά αν έχεις και παρελθόν το οποίο ευνοεί παρόμοιες καταστάσεις ό,τι ελαφρυντικό και να έχεις..

   Και κάπως έτσι φθίνουν οι σχέσεις παιδιά, είτε φιλικές είτε ερωτικές. Έρχεται στιγμή που σε ξενερώνουν, σου δημιουργούν το αίσθημα ανασφάλειας και απογοήτευσης, μια αποστροφή που δεν ξέρεις γιατί σου βγαίνει. Όσο και καλή διάθεση να έχεις να πεις ότι προσπαθείς, όσο και αν αγαπάς τα άτομα δίπλα σου και δεν θες να τα κακοκαρδίσεις τόσο θες και να τα αποχωριστείς. Δεν σε νοιάζει πια αν είσαι μακριά ή κοντά τους.. σαν να μην υπάρχουν..  είναι άσχημο αυτό, πολύ άσχημο συναίσθημα.. αλλάζει με το καιρό φαντάζομαι.. 

   Πληγώθηκα και πόνεσα πολύ είναι η αλήθεια αυτό το καιρό. Όσο μελό και αν ακούγεται. Θα είμαι καλά όμως. Η διάθεσή μου θα ανεβεί και όλα ίσως γίνουν όπως πριν. Δεν μου αρέσει να χάνω φίλους και ειδικά αυτούς που μοιράστηκα χρόνια μαζί τους. 

    Χαίρομαι που με ακούσατε για άλλη μια φορά! Μπορεί να τα λέω λίγο μπερδεμένα. Δεν τίθεται θέμα λεπτομερειών για το κείμενο, απλές διαπιστώσεις συναναστροφών με φίλους, τώρα που έχω ηρεμήσει από κάποιες ατυχείς περιστάσεις.

Καλό ΠΣΚ!