Δουλίτσες..

Καλησπέρα σας!!!
Ελπίζω να είστε όλοι καλά! Και όσοι δεν είστε να γίνετε γρήγορα!!!

Ένα ακόμη ΣΚ πέρασε ήσυχα..

Αυτό το ΣΚ ασχολήθηκα με την λιγοστή χλωρίδα μου! Κατ' αρχήν όπως θα δείτε στις 4 πρώτες φωτογραφίες, έχω μια μικρή κληματαριά, την οποία σήμερα το πρωί τρύγησα, μπορεί να φαίνεται μικρή αλλά πρέπει να είχε πάνω της ίσα με 10 κιλά σταφύλια. Ρώτησα τον ιδιοκτήτη αν τα θέλει μου είπε όχι, η από πάνω μου ούτε αυτή τα ήθελε. Οπότε κράτησα εγώ μία σακούλα με τα καλύτερα και λιγότερα χαλασμένα και τα υπόλοιπα τα πέταξα. Κρίμα βέβαια αλλά ήταν ήδη μισοχαλασμένα από τα πουλιά. Γιατί γίνεται ο παράδεισος τον σπουργιτιών κάθε μέρα μέσα στα φύλλα.

Έβαλα και ένα σίδερο για να μην πέφτουν οι βέργες που έρχονται προς τη μικρή αυλή προς τα κάτω. Μέσα στο κλήμα βρήκα και κισσό, basnia, θυμάσαι που μου έλεγες να βάλω; Ε δεν χρειάζεται, ήρθε και με βρήκε μόνος του! Δίπλα υπάρχει αυλή και γύρω της έχει κισσό, έφτασε και σε μένα. Θα τον αφήσω και μόλις έρθεις θα δούμε πως θα τον τακτοποιήσουμε Θέλω να απλώσω και την κληματαριά σε όλη την αυλή για ίσκιο, αλλά δεν ξέρω πως να το κάνω.. μπορεί όταν έρθει ο πατέρας μου κάποια στιγμή, να τον βάλω να φτιάξουμε τίποτα. ελπίζω να μην πουν τίποτα οι υπόλοιποι που μένουν στα απο πάνω.

Την Παρασκευή το απόγευμα, πήγα σούπερ μάρκετ για ψώνια και γυρνώντας, πέρασα από ένα φυτώριο και πήρα χώμα για τις ήδη υπάρχουσες γλάστρες. Αλλά δυστυχώς δεν μου έκανε καρδιά να φύγω με άδεια χέρια από χρώμα, δύο μου μπήκαν στο μάτι, δύο πήρα, ένα πανέμορφο κυκλάμινο κόκκινο, και

Αυτά τα χρυσάνθεμα, μπορεί να μην φαίνονται καλά, αλλά είναι μπορντό και ανθισμένο φουλ! Χτες το πρωί λοιπόν, έβαλα σε όλα χώμα, και τα περιποιήθηκα. Έκοψα τα χαλασμένα, έδεσα ότι χρειαζόταν, πότισα.

Αυτόν το κάκτο, τον είχε βάλει η μάνα μου, για να τον πάρω μαζί μου. Βγάζει και πανέμορφα λουλούδια, αλλά μία φορά στο τόσο.... Όταν βγάλει θα σας δείξω!

Αυτή εδώ τη μεγάλη γλάστρα με την μολόχα που αναρρώνει, την βρήκα στα σκουπίδια, απεριποίητη και σχεδόν ξεραμένη. Η μολόχα είχε χαθεί μέσα στα αγριόχορτα και τον δυόσμο που είχε. Την μάζεψα και την έκανα δικιά μου!

Αυτή εδώ την ελιά, την είχε αφήσει στο σπίτι η ιδιοκτήτρια, πέρασε στην κοπέλα που έμενε πριν από μένα και τώρα σε μένα. Σαν κληρονομιά ένα πράγμα!

Καλό ξημέρωμα να έχουμε, σας αφιερώνω το τραγούδι που ακούω μόλις τώρα! Μιας που ζούμε μες τα ψέματα..

Καλή εβδομάδα!!!
Οσονούπω Καλό Μήνα και Καλό Φθινόπωρο!!

ΥΓ. Περισσότερες φωτό, εδώ.
ΥΓ. basniόπαιδο είσαι εκβιαστής! ;) :ρ

Κάτι τρέχει

Καλημέρα!

Τι μου κάνετε; Εγώ πάλι μάλλον όχι καλά..

Χτες είδα το τελευταίο επεισόδιο από τους Στάβλους της Εριέτας Ζαΐμη, εκεί που στη σκηνή βγαίνει η Κορομηλά για να τραγουδήσει, για αντιπερισπασμό να το σκάσουν οι υπόλοιποι, και μετά από λίγο βγαίνει η Μαριάννα και τη διώχνει να φύγει με τους υπόλοιπους και να μείνει αυτή πίσω, να θυσιαστεί για τους άλλους. Κάπου εκεί λοιπόν τα έμπηξα..
Δεν βρήκα το απόσπασμα που ήθελα αλλά κάνει και αυτό

Το τραγουδάει επίσης καλά και η Κατιάνα Μπαλανίκα

Ένα άλλο απόσπασμα από τους Στάβλους που με έκανε να δακρύσω όταν το είχα δει είναι αυτό

Μα τι έχω πάθει; Μέχρι και στον Μπλοφατζή, την ελληνική ταινία με τον Κωνσταντάρα που έβλεπα σήμερα, εκεί που ο Παρασκευάς (Κωνσταντάρας) παρουσιάζεται στον Γιάννη Βόγλη και γίνεται η αναγνώριση, τα ξαναέμπηξα! Άκουσον, άκουσον.. και είναι καιρός τώρα που το παθαίνω..

Μήπως πρέπει να το κοιτάξω; Τι λέτε γιατρέ μου;

Καλό βράδυ!

Τα κεφάλια μέσα!

Τέλος οι διακοπές για μένα. Ήταν δυο εβδομάδες και πέρασαν. Δεν σας κρύβω ότι τις τελευταίες μέρες είχα αρχίσει να βαριέμαι. Τα ίδια και τα ίδια. Φάγαμε, ήπιαμε, βγήκαμε, είδαμε γνωστούς, βολτάραμε και γενικότερα κάναμε πολλά. Του χρόνου σκέφτομαι να τις μοιράσω τις μέρες. Έχουμε χρόνο μέχρι τότε βέβαια.
Από αύριο δουλειά! Χαίρομαι, το Καλοκαίρι ήταν αδιάφορο απ΄ όλες τις απόψεις και η δουλειά θα μας κρατήσει σε εγρήγορση. Που τη χρειαζόμαστε γιατί θα τα παίξουμε με τόσα που περνάμε..
Βαρέθηκα να βλέπω φωτιές.. δεν είμαι αδιάφορος απέναντι σε αυτή την καταστροφή αλλά είπαμε, όχι και όλη μέρα, το μόνο που κάνουν είναι να παλαβώνουν και να τρομάζουν τον κόσμο. Πήγε και ο Καραμάν-αλής στο κέντρο της πυροσβεστικής υπηρεσίας και κούναγε το κεφάλι, ο άχρηστος, που ο πιο άσχετος θα έκανε πάνω από 10 ερωτήσεις για να καταλάβει τι γίνεται με το σύστημα που θα ακολουθήσουν για να σβήσουν τις φωτιές! Έλεος!!
Κουράγιο σε όλους όσους περνάνε αυτές τις δύσκολες στιγμές!

Το τραγουδάκι για να συνεχίσουμε στην επόμενη περίοδο του έτους και της ζωής μας...

Άντε και καλό Φθινόπωρο!

Μία εβδομάδα έμεινε

Μία εβδομάδα έμεινε για το τέλος των διακοπών μου, η αλήθεια είναι ότι θέλω να τελειώσουν, νομίζω βαρέθηκα, ότι έκανα τα προηγούμενα Καλοκαίρια έκανα και φέτος, νισάφι πια!
Ελπίζω να περνάτε υπέροχα!!!
Ένα ωραίο τραγουδάκι στο κλείσιμο της ημέρας...

Τα φιλιά μου!!!

ΥΓ. Πρέπει να βγάλω και τη μεγάλη πανσέληνο από τον τίτλο...

Έχει πανσέληνο απόψε και είν' ωραία..

Ίσως το ότι μόνος δεν μπορείς να την απολαύσεις, ίσως η γενικότερη κατάσταση, ίσως το φεγγάρι από μόνο του, ξυπνούν μέσα μας διάφορα συναισθήματα.. Θα ήταν ευχής έργον να μπορούμε να είμαστε πάντα ευτυχισμένοι, ας προσπαθήσουμε να είμαστε καλά και όσο μπορούμε πιο κοντά σε αυτό που θέλουμε να ζήσουμε...

Αύριο φεύγω για ένα δεκαήμερο ξεκούρασης στα πάτρια και μη, εδάφη. Φυσικά και θα συνεχίσω να περνώ από τα μπλόγκ, αλλά με όχι και τόσο καλή συχνότητα..


Να προσέχετε τους εαυτούς σας! Φιλιά πολλά!

Ενημέρωση ++ !

Καλησπέρα σας!

Κατ'αρχήν να πω ότι στην προηγούμενη ανάρτηση δεν έγραψα στον καθένα απάντηση στο σχόλιό του. Συγχωρέστε με. Αυτές οι μέρες δεν είναι οι πιο εύκολες στη ζωή μου. Ο πατέρας μου, μπήκε στο νοσοκομείο για μια πνευμονία και την τέταρτη μέρα μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο της Αθήνας όπου οι αξονικές εξετάσεις έδειξαν κάποιες αλλοιώσεις, που τις ονόμασαν καρκίνο. Ακόμη περιμένουμε και άλλες. Το ξέρω πως δεν είναι εύκολα τα πράγματα από 'δω και πέρα αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία. Θα είμαστε δυνατοί. Άλλωστε η επιστήμη έχει προχωρήσει πολύ.
Προσπαθώ να μην το σκέφτομαι τόσο πολύ, ή μάλλον να το σκέφτομαι όσο πρέπει και να μην με παίρνει από κάτω, όσο μπορώ πιο ψύχραιμα και θα συνεχίσω έτσι μέχρι εκεί όπου φτάνουν οι αντοχές μου.
Έχω άτομα που με σκέφτονται και μπορώ να στηρίζομαι πάνω τους,. Τους ευχαριστώ που είναι δίπλα μου. Φυσικά και τους διαδικτυακούς φίλους μου, εσάς, με τις ευχές σας και την υποστήριξή σας!!
Ας αφήσω αυτά τα λυπημένα και ας πιάσω τα καθημερινά μου. Ο καιρός είναι πολύ καλό εδώ πάνω. Ενώ την ημέρα μέχρι το μεσημέρι και λίγο πιο μετά έχει ζέστη, το απόγευμα είναι πολύ χαλαρά και το βράδυ θα έλεγα δροσερά. Ακόμη με κουβέρτα κοιμάμαι και πολύ το χαίρομαι! Με τη δουλειά όλα καλά, προχωράει και αυτή με καλούς ρυθμούς.

Και επειδή πέσαμε με τα προηγούμενα, σας έχω υλικό να δείτε..

Οι φωτό που ακολουθούν είναι από τα

πτηνά της λίμνης της Καστοριάς.

Στην παρακάτω φωτό βλέπετε χήνες που βοσκάνε!
Πατήστε πάνω στις φωτογραφίες για να μεγαλώσουν.

Την Παρασκευή φεύγω για διακοπές, τι διακοπές δηλαδή στο χωριό θα πάω για κάνα δυο μέρες και μετά θα με φάνε τα πήγαιν-έλα στα νοσοκομεία όπως το κόβω και μάλιστα σε μια από τις πιο ζεστές πόλεις της Ελλάδας. Αλλά δεν αγχωνόμαστε! Πολύ θα ήθελα να την κάνω έστω και για ένα τριήμερο αλλά ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί χρόνος και αργότερα, όπως και παρέα.. Αχ έχω να πάω χρόνια διακοπές και έχω ξεχάσει την αίσθηση.

Εδώ πάπιες που βολτάρουν!

Αυτές εδώ τις διέκοψα από συζήτηση και με κοιτάνε και οι δύο απορημένες.. Βασικά μπορεί να είναι και ζευγάρι που μάλωνε, γιατί μετά άρχισαν να με κράζουν! Δεν κάνω πλάκα!

Και εκεί που καθίσαμε να απολαύσουμε τον καφέ μας. Από μακριά είδαμε μία οικογένεια να έρχεται. Στοιχημένη οικογένεια στρατιωτικά.

Είναι κύκνοι!!!!! Και μάλιστα πανέμορφοι! Τα γκρίζα παπάκια που βλέπετε από πίσω είναι μικροί κύκνοι. Κοινώς κάτι τέτοιο θα είδε το παπί στον καθρέπτη και ονόμασε τον εαυτό του ασχημόπαπο. Μετά όμως έγινε κύκνος! Μεγαλοπρεπής και όμορφος!

Εδώ η μητέρα ή ο πατέρας, τεστ DNA δεν έκανα, μαθαίνει στα παιδιά, αφού τα μάζεψε γύρω του/της, πως να κάνουν βούτες και να βρίσκουν φαγητό! Αν το βλέπατε από κοντά θα είχε πολύ πλάκα. Βούταγε το κεφάλι ο μεγάλος και τσουπ και τα μικρά, δίπλα στο κεφάλι του μεγάλου.

Μετά ήρθαν πιο κοντά, μάλλον μήπως τους δώσουμε κάτι. Ότι μπισκότο μας έφεραν με τον καφέ το έφαγαν λαίμαργα. Τους κάναμε δώρο το υλικό εκμάθησης των μκροκύκνων. χεχε!

Στο λαιμό τους φέρουν περιλαίμιο, καθώς ο πληθυσμός τους ελέγχεται.

Αυτός μόνο που δεν μου ζήτησε το λόγο που έβγαζα φωτογραφίες. Ήρθε πολύ κοντά στο πεζοδρόμιο και τέντωσα και εγώ το χέρι να τον φωτογραφίσω, που έβγαλε έναν ήχο σαν βρυχηθμό, που σηκώθηκαν οι τρίχες μου κάγκελο! Μαζεύτηκα στην καρέκλα μου και δεν του ξανα έδωσα σημασία! Πάντως ή φωνή που έβγαλε δεν ταιριάζει καθόλου με την εξωτερική εμφάνιση του πτηνού! Αγριάδα!!!!

Τελείωσαν τα μπισκότα και αφού περίμεναν λίγο. Πήραν το δρόμο του γυρισμού.

ΥΓ1. Εσύ, μ' ακούς;;; Κράτησα τα βραχιόλια του πάρτι, ενθύμιο..
ΥΓ2. Περισσότερες φωτό στην apeikonisi

Υγεία πάνω απ' όλα!

Φιλιά πολλά και καλή εβδομάδα!!!