Ετοιμαζόμαστε για ΣΚ!

Καλησπέρα παιδιά!!!

Είστε καλά; 

Ωραία! Χαίρομαι που είστε καλά!
Πολύ νωρίς θα μου πείτε για νέο ποστ, ε; χεχε!

  Μες το τρέξιμο η σημερινή μέρα!! Στις 8 παρά 5 ήμουν έξω από την ΕΤΕ Καστοριάς για μια κατάθεση χρημάτων. Επειδή σήμερα έχει λαϊκή ήξερα ότι μάλλον θα έχει κόσμο, εντάξει λέω, θα περιμένω. Πάω και τι να δω; Γύρω στα 30 με 40 άτομα περίμεναν έξω από κλειστές πόρτες και μαζεύονταν και άλλοι. Παίρνω τηλ στη δουλειά ότι θα αργήσω και κάθομαι σε μια μπάρα από αυτές που εμποδίζουν τα αμάξια να περάσουν έχοντας τον καφέ στο χέρι και χαζεύοντας τους ηλικιωμένους. 

   Δεν μιλάμε για την τήρηση προτεραιότητας και σειράς, ένα μπουλούκι μαζεμένο έξω από την είσοδο και την έξοδο. Και έρχεται η υπάλληλος να ξεκλειδώσει, έλα ντε που οι πόρτες είναι από αυτές τις καινούργιες που έχουν βάλει οι τράπεζες και περιμένεις να ανοίξει η μία πόρτα, να μπεις στο κουβούκλιο, εκεί να περιμένεις κάμποσα δευτερόλεπτα, να σε χτυπάει ο ήλιος ντάλα και να έχει ανεβάσει θερμοκρασία, και αν έχει φάει και κανείς όσπρια (μεγάλοι άνθρωποι συνήθως και ξέρετε που να κρατηθούν) να πεθάνεις σε θάλαμο με ISO Άουσβιτς. Ώσπου να ανοίξει η δεύτερη πόρτα και να μπεις στην Τράπεζα και να τελειώνεις όσο το δυνατόν πιο γρήγορα. Να σκεφτείτε δεν άφηνε το τσούρμο την κοπέλα που έφερνε τους καφέδες από την καφετέρια να περάσει, φυσικά ήπιαν νες αντί για φραπέ οι υπάλληλοι. 

   Αφού πήρα το οκ από την δουλειά, άφησα να περάσουν όλοι όσοι περίμεναν πριν και μετά από μένα, ώστε να μπω από τους τελευταίους χωρίς στριμωξίδι. Μπήκα πάω να πάρω χαρτάκι και βλέπω αριθμό 56, οκ λέω εδώ θα αφήσω τα κοκαλάκια μου. Και κάπου εκεί σαν από μηχανής θεός, ένα κύριος περνάει μου προτάσσει το χέρι και μου δίνει ένα χαρτάκι με το μαγικό αριθμό 30! Κόπηκα στα δυο που λέτε, σε 10 νούμερα θα τέλειωνα την κατάθεσή μου! Τσάκα τσάκα τελείωσα τελικά!

   Φτάνω στο γραφείο, χτυπάει τηλέφωνο, από οικονομική υπηρεσία, έχει βγει νέα διαδικασία για τα έξοδα μου λένε (ωραία σκέφτομαι... άντε να τρέχεις 2 χιλιόμετρα τώρα), φεύγω για τα γραφεία τους. Φτάνω με την ψυχή στο στόμα. Κάθομαι και μου εξηγούν. Και τα παίρνω στην κράνα. Όλος αυτός ο δρόμος για ένα έγγραφο, το οποίο θα μπορούσαν να μου το έχουν στείλει μέσω ΦΑΞ ή e-mail, τι να τους πεις; Ότι δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν το ΦΑΞ;;; Μην πω για το πισί. 

   Παίρνω το δρόμο του γυρισμού, στο δρόμο περνάω από το σούπερ μάρκετ να πάρω ένα σοκολατούχο που το πεθύμησα, όχι ότι είχα γκανιάξει από το περπάτημα, φτάνω στα γάλατα, να σου παις ψηλός, μελαχρινός, συμπαθής, έχει γεμίσει ένα καλάθι σοκολατούχα, κάθομαι από πίσω του και κάνω πως κοιτάζω τις μπύρες (μπλιάχ) και περιμένω να φύγει, με κοιτάει, πάει λίγο παραπέρα, γυρνάω και κάνω πως κοιτάζω τα γάλατα, τις τιμές ξέρετε, ακόμη και 10 λεπτά κάνουν την διαφορά! Φεύγει, συνεχίζω να ψάχνω εγώ, ξαναγυρνάει και κάθεται στα φρέσκα γάλατα, εγώ ψάχνω ακόμη, φεύγει, γυρνάω στους χυμούς, ξανάρχεται, περνάει από πίσω μου και ανεβαίνει στον επάνω όροφο. Συμπαθέστατος σκέφτομαι γυρνάω παίρνω το γάλα, ένα ice tea και πάω για το ταμείο. Τσουπ στο άλλο ταμείο αυτός! Γυρίζει και κοιτάζει και γελάει προς μια κατεύθυνση, γυρνάω και τι να δω; Μια Κυρία από την υπηρεσία που έχει πάρει σύνταξη μιλάει μαζί του! αααα σκέφτομαι, τώρα θα δεις. Πετάγομαι και εγώ (ε τι; Να μην δείξω την ευγένειά μου;)

"τι κάνετε Κα τάδε;"

"ωω" λέει, "όλα τα καλά παιδιά εδώ" (σκέφτομαι: πείτε το όνομά του ντε!),

συνεχίζει να χαμογελάει αυτός, να τον κοιτάω εγώ..

"Ο Β. δούλευε σε εμάς και έχει σπουδάσει αυτό και αυτό" μου λέει (το 'πε το όνομα!)

"Δηλ. ήταν μαζί με τον τάδε" τη ρωτάω,

"Όχι, ήταν εκεί μαζί με τους τάδε και τάδε" γυρίζει στο παιδί

"Β. ο Ηφαιστίωνας είναι τοποθετημένος εκεί"

Εκείνος τσιμουδιά.. καλά λέω ας πάμε στο ψητό τώρα..

"Καλή συνέχεια, χάρηκα πολύ Κα τάδε, καλό μεσημέρι"

"Γεια σου παιδί μου"

Και γυρίζω προς το άααλλο παιδί που περιμένει (εμένα;) στην πόρτα..

"και εσύ στην τάδε υπηρεσία ε;"

"ναι, αλλά με συμβάσεις πριν καιρό" (τι στην ευχή σκέφτομαι, πόσων χρόνων είναι;)

"έτσι και εγώ στην αρχή", πηγαίνοντας προς την έξοδο..

"χάρηκα" μου λέει,

"και εγώ" του λέω..

Αυτή ήταν η σύντομη συνομιλία μας.. συντομότατη θα έλεγα! Δεν πιστεύω να περιμένατε κάτι άλλο; Ήταν και ντροπαλός πανάθεμάτονε!

Γύρισα στη δουλειά με όρεξη, στις 3 παρά ακόμη χαρούμενος ήμουν. Είδες τι σου κάνει μια σύντομα γνωριμία, σου φτιάχνει τη μέρα! Απόγευμα πια έχει περάσει ήδη στο παρελθόν το συμβάν.. πήγα και για ένα καφέ με το Γιώργο και στάνιαρα και γύρισα! Ίσως δω καμιά ταινία..

Το ΣΚ θα λείπω!

Σας εύχομαι από τώρα καλά να περάσετε!!

Άντε και καλό μας βράδυ!!!

Μια επίσκεψη και ένας σέρβερ!

Καλησπέρα σας!

Καλή εβδομάδα!

Άλλο ένα ΣΚ πέρασε! Γεμάτο!

   Ήρθε η φίλη Χρύσα από Θεσσαλονίκη. Περάσαμε καταπληκτικά! Συνήθως περνάμε καλά δηλαδή! Ήρθε Σάββατο βράδυ, παραγγείλαμε και φάγαμε και μετά πήγαμε έξω να πιούμε ένα κρασί! Ήρθε και ο Γιώργος και κάτσαμε ένα τριωράκι περίπου. Δίπλα στη λίμνη με δροσιά, τόση όση πρέπει. Γυρίσαμε κουρασμένοι και οι δυο, ξεραθήκαμε!

   Την επόμενη μέρα κανονίσαμε περπάτημα! Σηκωθήκαμε, πήραμε πρωινό και φύγαμε. Περπατήσαμε το γύρο της λίμνης και κάτσαμε να απολαύσουμε τον πρωινό μας καφέ, τον Γιώργο τον βρήκαμε να μας περιμένει στην καφετέρια. Ήλιος και νερό, και γμτ να μην μπορείς να κάνεις μπάνιο!!! Να μην μπορείς! Βασικά κάνουν κάποια σπορ στη λίμνη, πως λέγεται αυτό που φεύγει η μηχανοκίνητη βάρκα και είναι ο άλλος από πίσω σε μια σανίδα και τον τραβάνε; Αυτό! Και μπαίνουν μέσα, αλλά είναι ψιλοβρώμικο το νερό της!! Πως να μπεις; Ίου! Είχε κόσμο πρωί πρωί! Οικογένειες, παιδιά, πιο μεγάλα παιδιά ;) χεχε! Ωραία ήταν! Γυρίσαμε και φτιάξαμε μακαρονάδα; με κόκκινη σάλτσα, το πιο εύκολο δηλ. γιατί μας είχε κόψει λορδίαση με τόσο καφέ! Κάναμε μπανάκι και βγήκαμε για καφέ το απόγευμα, με πανοραμική θέα της Καστοριάς! Μη σου πω κοκκινίσαμε και λίγο από τον ήλιο! Στο σπίτι μετά για βραδινό και ταινία, είδαμε το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέϋ, εντάξει προτιμούσα το βιβλίο! χεχε! Σήμερα το πρωί την ξεπροβόδισα στα ΚΤΕΛ.

   Το ΣΚ που έρχεται θα πάω στο χωριό για κάτι υποχρεώσεις που έχω! Ταξιδάκι λοιπόν! Να δούμε τα πάτρια εδάφη και τον κόσμο που τόσο πεθύμησα! Και επίσης να κανονίσω με την κολλητή από κοντά τα των διακοπών, όταν το αποφασίσουμε, κάποια στιγμή μέσα σε αυτή την εβδομάδα..

   Σήμερα το πρωί έφεραν ένα παιδί για να φτιάξει το σέρβερ της υπηρεσίας, όχι της δικής μας, αλλά ο σέρβερ βρίσκεται σε εμάς. Κάτι μου θύμιζε. Καθόμουν και χάζευα, και μην πει κανείς αμέσως ότι κωλοβαράμε. Απλά έκανα ένα διάλειμμα από τα αρχεία του πισί και την σκόνη του χαρτιού. Κάτι μου έκανε, δηλ. κάτι η ομιλία, κάτι οι κινήσεις, όλα μαζί κάνουν μια εικόνα. Αλλά όρκο δεν παίρνω. Έπιασα και συζήτηση μαζί του, και τελικά κατάλαβα τι μου θυμίζει. Ομιλητικότατο, έμαθα ότι χρειάζεται ένας σέρβερ.. τι να πεις.. ο καθένας με το κόλλημά του..

   Μετά το απόγευμα η διάθεση έπεσε, δεν ξέρω τι έφταιξε, είχα κάποια πράγματα που σκεφτόμουν αλλά σίγουρα αυτά δεν μπορούσαν να με κάνουν έτσι.. ας ελπίσουμε ότι αύριο θα ξυπνήσω καλύτερα.. 

Αυτά τα νέα μου.. ηρεμία όπως βλέπετε! Την υγεία μας να έχουμε!

Καλά να περάσουμε και αυτή την εβδομάδα!

Φιλιά σε όλους!!!

Επικαιρότητα..

Καλησπέρα!

    Πως πάνε τα πράγματα στη μπλογκόσφαιρα; Μ' αρέσει που μαθαίνω ότι είστε καλά και όσοι δεν είστε, εύχομαι να γίνεται γρήγορα καλά! Μπήκε το Καλοκαιράκι, μόνο στα λόγια βέβαια, αφού στην πράξη, προσωπικά δεν έχω βγάλει από πάνω μου τα λεπτά πουλοβεράκια. Και στο σπίτι το βράδυ κάνει κρύο. Με την χοντρή κουβέρτα ακόμη, τη χειμωνιάτικη. Ακόμη και τα λουλούδια μας, δεν λένε να πάρουν τα πάνω τους, κοντεύουν να σαπίσουν από τις βροχές μέσα στις γλάστρες τους.

    Ο αγωνιστικός χαρακτήρας της χρονικής αυτής περιόδου καλά κρατεί. Χαίρομαι γι' αυτό! Όπως και να έχει, δείχνει ότι αρχίζουμε να σηκωνόμαστε από την βόλεψή μας. Ειρηνικά και απλά. Ακούσαμε για μπουκάλια σε αυτοκίνητα υπουργών και πέτρες στην Κέρκυρα (κακία θα μου πείτε, αλλά μερικά κεφάλια πρέπει να σπάσουν), τώρα ένα μπουκάλι που πέταξε μια κυρία δεν μπορείς να το πεις "μπουκάλια". Αμ τα γιαούρτια στον Πεταλωτή, σε ΚΑΠΗ πήγε, τι ήθελε να του προσφέρουν; Κοψίδια;;  Με φουλ χοληστερίνη οι ηλικιωμένοι; χαχα Δεν σκέφτηκε ότι το γιαούρτι κάνει καλό στο δέρμα και θα μαζέψει και τον πλισέ;  Στην Κέρκυρα λοιπόν, έφυγαν με πλοιάριο από τον Ιστιοπλοϊκό Όμιλο, χαχα τσάμπα βαρκάδα τους πήγαν, να τους δείξει η Γκερέκου τις ομορφιές της Corfu by night. Μα να μην βουλιάξει και να πάνε στο πατο από το βάρος του σουφρίτο, του μπουρδέτου και της παστιτσάδας.. και βρε παιδιά, τόσο άστοχοι ήταν όλοι και δεν πέτυχαν κανέναν; Ούτε μια μύτη να ανοίξει; Που πήγαν οι πέτρες; Κοροϊδευόμαστε; Να τους φοβίσουν ήθελαν όχι να τους σκοτώσουν. Κάνουν την τρίχα τριχιά τα βλήματα στα ΜΜΕ. Αυτοί και αν θέλουν μπερντάκι, με τον πλάστρι ένας ένας έξω από το ραδιομέγαρο της ΕΡΤ που πληρώνουμε μέσω της καταραμένης της ΔΕΗ. Μούντζες και προς τα εκεί λοιπόν, μη χε*ω δηλ. που παίρνουν 2-3 χιλιάρικα το μήνα και νιώθουν και κακοπληρωμένοι.

    Πάντως γενικά ο κόσμος κυκλοφορεί, διασκεδάζει. Έχω δει όμως μεγάλες αλλαγές στις αγορές των ανθρώπων στα σούπερ μάρκετ. Παίρνει δυο-τρία πράγματα και φεύγει. Δεν αγοράζει παραπανίσια. Είχαμε μάθει στη χλίδα. Τώρα μας κακοφαίνεται. το χειρότερο είναι ότι θα μάθουμε και στα ακόμη πιο λίγα. Να είμαστε λιτοί στη ζωή μας. Θα μάθουμε επίσης να είμαστε πιο δεμένοι μεταξύ μας, θα βγάλουμε και σύνθημα "η φτώχεια μας φέρνει πιο κοντά". χεχε Το γυρνάω στην πλάκα, μήπως και σκάσει το χειλάκι μας.
     Σήμερα την ώρα που φεύγαμε από τη δουλειά, έριχνε καρεκλοπόδαρα, χάλια σας λέω, έβγαλα την ομπρέλα και μόνο που δεν βρέθηκα σε καμιά κολόνα, ανάμεσα σε σύρματα της ΔΕΗ (φτου κακά). Μαίρη Πόπινς θα το έπαιζα, και φοβάμαι ότι δεν μου πάει ο ρόλος. Ξεπλύθηκε ο τόπος για ακόμη μία φορά και μας αχρήστευσε τη μέρα και τα νεύρα μας!

    Ετοιμάζομαι για ταξίδι εκπαιδευτικό στην Κοζάνη, κοντινή πόλη όπως ξέρετε, θα μείνω μια εβδομάδα εκεί και πρόσβαση στο ίντερνετ όπως ξέρω τώρα την κατάσταση, δεν θα έχω. Οπότε θα σας χαιρετίσω και θα τα ξαναπούμε το επόμενο Σάββατο. Ευκαιρία αποτοξίνωσης δεν συμφωνείτε; Θα πάρω τα βιβλία μου μαζί, μουσική όση χωράει στο κινητό μου και καλή διάθεση.  Θα μου λείψετε, κάποιοι λίγο περισσότερο!! Δεν θα αργήσω!!!



Φιλιάαααα!!
Να περάσετε τέλεια το ΣΚ και όλη την εβδομάδα!!