Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007

Χριστούγεννα ήρθαν πάλι!

Χριστούγεννα ήρθαν πάλι! Το πρωί πήγα εκκλησία, δεν πολυπηγαίνω, αλλά στο χωριό έχει άλλη χάρη. Σηκωθήκαμε στις 6:00, έξω παγωνιά..πάγωνε η μύτη μου και χαιρόμουν Μετά την εκκλησία ακολούθησε (όπως κάθε τέτοια μέρα) τσιμπούσι σε συγγενικό σπίτι. Πέρασα καλά! Ήρθα σπίτι κατά τις 11:30, μάζεψα λίγο, ήρθαν κάτι ξαδέρφια μου για καφέ, φύγαν κατά τις 1 και κάτι. Μπήκα στο δωμάτιο, ο αδερφός μου κοιμόταν. Άναψα κάνα δυο κεράκια και έκατσα να ασχοληθώ λίγο με τις νετ-εργασίες μου. Έχω ηρεμήσει πλήρως εδώ και μια ώρα και παραπάνω. Δεν ακούγεται τίποτα, όλοι κοιμούνται. Μουσική Love Radio. Έχω τέλεια διαύγεια. Τι ωραία που είναι.

Σκέφτομαι να περάσω έτσι ήρεμα την υπόλοιπη μέρα, όχι πως θα έκανα κάτι το συγκλονιστικό, ούτως ή άλλως τέτοιες μέρες δεν μου αρέσει να βγαίνω. Ίσως κάνα επιτραπέζιο σε γνωστό σπίτι. Τελικά είναι ωραία τα Χριστούγεννα, ηρέμησα, μόνο για λίγο.

Πάω να φέρω ξύλα για το τζάκι.


Χρόνια Πολλά!!!!!! Να περάσετε όσο πιο όμορφα μπορείτε!


Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2007

Η επιστροφή!

Σήμερα επέστρεψα από ένα ταξίδι αστραπή στην Αθήνα. Για λίγα ψώνια και ένα καφέ με φίλους και γνωστούς! Δυστυχώς η Αθήνα και ειδικά το κέντρο, αυτές τις μέρες δεν αντέχεται, όλα στολισμένα και όλα ωραία, αλλά αυτός ο χαμός, είναι κουραστικός! Λες και όλοι πήραν άδεια την ίδια ώρα! Μην πω για τους πλανόδιους πωλητές, καλά κάνουν οι άνθρωποι και πουλάνε την πραμάτεια τους, αλλά κάθε μέτρο και ένας. Κόλαση! Τέλος καλό, όλα καλά! Πάλι εδώ, στα ίδια. Χριστούγεννα αύριο... συγγενικά πρόσωπα, χαιρετούρες... βαρετά... αλλά ανεκτά.

Εύχομαι σε όλους Καλά Χριστούγεννα και Χρόνια Πολλά!!!!! Καλά να περάσετε!!!!!

Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2007

Δουλειά γιοκ!

Αρχίζει η αντίστροφη μέτρηση, μάλλον έχει αρχίσει εδώ και καιρό. 31/12 τελειώνει η σύμβαση μου(και του άλλου παιδιού που δουλεύουμε μαζί). Έχω αγχωθεί, τόσο για το τι θα κάνω μετά, όσο και για το τι θα απογίνει, ή όλη δουλειά που έχει γίνει στο γραφείο. Το πρώτο το έλυσα αφου μέχρι να βρω κάτι καλύτερο, θα ξανα-ξεκινήσω αυτό που έκανα και πριν, το βάψιμο δλδ (καθότι οικογένεια ελαιοχρωματιστών). Κάποια ερωτήματα που με απασχολούν είναι: ποιός θα αναλάβει μετα; Θα του αρέσει; Και αν κάνει κανένα λάθος; ουφ!


Ο υπεύθυνος του προγράμματος με το οποίο είχαμε μπει, όταν του είπαμε ότι θα θέλαμε να ξέρουμε ποιος θα έρθει μετά για να του δείξουμε κάποια βασικά, μας είπε, άκουσον άκουσον, "να μην σας νοιάζει, εσείς κάνατε τη δουλειά σας και τελειώσατε, ότι θέλουν ας κάνουν". Απογοητευτήκαμε και οι δύο, αφού δεν νοιάζει την ίδια την υπηρεσία, πρέπει να νοιάζει εμάς; "Δυστυχώς" σε κάποιους αρέσει πολύ η δουλειά τους και γίνονται συναισθηματικοί. Οι άλλοι απλά τα προσπερνάνε.



Εδώ χιονίζει απο το πρωί, είναι μαγευτικά, αν και έχει πολύ αέρα και κρύο...


Παρασκευή 14 Δεκεμβρίου 2007

Tα πρώτα χιόνια...

Έφθασαν τα πρώτα χιόνια... τα περίμενα πώς και πώς. Το μόνο πρόβλημα είναι που δεν ξέρω να βάζω αλυσίδες. Πώς θα φύγω απ' τη δουλειά;;;; Καιρός για δύο..αλλά λείπει το άλλο μισό :Ρ Θα την πάθω την κατάθλιψη Χριστουγεννιάτικα, αλλά να μου πεις, αν δεν την πάθω τώρα πότε να την πάθω; Το καλοκαίρι; Δεν λέει. Πάω να ετοιμαστώ για το αμάξιο (σκέψου τι θα σκέφτεται ο Μπαμπινιώτης) σκι.
Φιλιά!

Πέμπτη 13 Δεκεμβρίου 2007

Το νέο ΑΣΕΠ

Είδατε το νέο site του ΑΣΕΠ; Αν όχι, δείτε το! Δεν συγκρίνεται με το προηγούμενο. Επίσης, ο κάθε χρήστης του site και δη υποψήφιος για εύρεση εργασίας, θα μπορεί να έχει το δικό του profile και λογαριασμό, όπου θα προσφέρονται δυνατότητες όπως, συμπλήρωση αιτήσεων και αποθήκευση τους στο site ΑΣΕΠ, έτσι ώστε να μην κάνει αιτήσεις κάθε φορά που θέλει να λάβει μέρος σε κάποια προκήρυξη. Αυτό είναι ένα από τα πολλά πλεονεκτήματά του. Μπράβο σε αυτούς που το σκέφτηκαν και το υλοποίησαν (και δεν έμεινε στα χαρτιά). Ελπίζω να εξυπηρετήσει ιδιαίτερα την γραφειοκρατία που χρήζει βοήθειας και να μας απαλλάξει απο την αναμονή ετών για τα αποτελέσματα.

Είμαι κακός;

Την δευτέρα ήρθε ο αδερφός μου. Σπουδάζει (τώρα είναι στο 2ο εξάμηνο) το παιδί και ήρθε για διακοπές Χριστουγέννων. Νωρίτερα μάλιστα λόγω "ανειλημμένων υπόχρεωσεων" των καθηγητών. Εγώ έλεγα πως να καθίσω παραπάνω. Βρε παιδιά δεν ξέρω γιατί, αλλά λες και μου έχει κάνει το μεγαλύτερο κακό. Χάλια σας λέω. Φταίει το ότι είμαστε στο ίδιο δωμάτιο, το οποίο είναι και μικρό. Νιώθω να σκάω στο ίδιο μου το σπίτι. Συνήθισα την απουσία του και δεν μπορώ να συνηθίσω τις διακοπές του. Θέλω να φύγωωωωωω. Θέλω να ανοίξω δικό μου σπιτικό κάπου μακριά... χαβάϊ; Βρε και Αθήνα που είναι πιο κοντά...

Αααα και τώρα που το θυμήθηκα, 40 γιούρα το μαλλί για τον υπολογιστή. Ελπίζω να δουλέψει.

Τετάρτη 12 Δεκεμβρίου 2007

Τεχνολογία αγάπη μου!

Καλημέρα! Βροχερός ο καιρός. Τα χιόνια ακόμη στα ψηλά.
Τα νεύρα μου, τα χάπια μου και έναν τεχνικό! Γενικά, έχω μια καλή σχέση με την τεχνολογία. Πως καταφέρνω όμως να χαλάω τα πάντα δεν ξέρω. Αυτόν τον ριμάδι τον Η/Υ (όχι αυτόν που γράφω τώρα γιατί είμαι στη δουλειά) τον έχω κάνει 2 φορές format και χτές έκανα και τρίτη. Και καλά οι δύο πρώτες φορές μια χαρά πήγαν... χτες όμως κάτι λάθος πρέπει να έκανα, ένας λάθος χειρισμός, και ουπς ..τι απέγιναν οι θύρες; Μήπως δεν τις εγκατέστησα; Όοοοοοχι, τις εγκατέστησα. Αλλά που πήγαν; Μες τα νεύρα, τον ξεκαλωδίωσα (ήθελε και λίγο καθάρισμα είναι η αλήθεια) και σήμερα πρωί πρωί, τον έτρεχα σε τεχνικό. Ποιόν τεχνικό δηλαδή, ένας παππούς ήταν εκεί, και μου είπε να πάρω αργότερα να πω το πρόβλημά μου. Μήπως να πάρω την Τατιάνα; τη Βάσια Λόη; Εν γνώσει μου το κωλοπιάσιμο. Αλλά ποιός τα πάει καλά με την τεχνολογία; Προκειμένου να παράδωσει πνεύμα... Δεν είμαστε και για πολλά έξοδα..

Επιμύθιο; Το κινητό θέλει τον Γερμανό του.

Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2007

Αφιέρωμα...

Την δεύτερή μου ανάρτηση θα την αφιερώσω σε ένα παιδί, που δεν γνωρίζω βέβαια αλλά το σκέφτομαι συχνά, απο τη στιγμή που διάβασα το blog του και κατασυγκινήθηκα. Τον συμπάθησα μέσα απο τα γραπτά του. Νομίζω οτι όλοι μπορούμε να πάρουμε ένα μάθημα ζωής. Του εύχομαι ότι καλύτερο στη ζωή του. Η σχετική διεύθυνση http://lifewithiv.wordpress.com/

Γνωριμία!

Κατ' αρχήν να αυτοσυστηθώ. Με λένε Γιάννη, 24 ετών. Είμαι μόνιμος κάτοικος ενός χωριού λίγο πιο έξω απο μια επαρχιακή πόλη. Η σκέψη μου είναι στο πότε θα φύγω. Ίσως για Αθήνα. Δεν αντέχω άλλο εδώ... Αυτά προς το παρόν.