Δευτέρα 21 Φεβρουαρίου 2011

Και έχει ο καιρός γυρίσματα..

Φέτος δεν είδαμε σχεδόν καθόλου χιόνια, αν και δεν έχει τελειώσει ακόμη ο Χειμώνας, ο Μάρτιος ίσως μας δώσει και άλλο, οι παγωνιές είναι οι μόνες σίγουρες. Και είχε και διαφορετικό κρύο σήμερα.. 

Κατά τ’ άλλα μια χαρά, ηρεμία στη ζωή μας, αν και σου τη βαράει ώρες ώρες ή τόση ηρεμία και θες να ξεδώσεις και δεν βρίσκεις τρόπο! Είμαστε καλά όμως και έχει τεράστια σημασία. Αυτό το ΣΚ που μας πέρασε κοιμήθηκα αρκετά, χαλάρωσα αρκετά, βγήκα κιόλας  για καφεδάκια, μαγείρεψα, καθάρισα, άκουσα μουσική, διάβασα, είδα ταινίες. Τα γνωστά δηλαδή. Βαρέθηκα κιόλας, αλλά δεν πτοήθηκα. Για περπάτημα μόνο δεν πήγα αφού μία έβρεχε, μία είχε αέρα, μία κρύο..  
Ξημέρωμα στην Εγνατία οδό..
Είχα όλο τον καιρό να σκεφτώ, διάφορα θέματα που με απασχολούσαν το τελευταίο διάστημα, ακόμη και προσωπικά. Όχι πως έβγαλα άκρη, αλλά προσπάθησα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να αλλάξει εύκολα. Ούτε από τη μία στιγμή στην άλλη να γίνει το αντίθετο από αυτό που είναι. Για τον εαυτό μου μιλάω και για συγκεκριμένες πτυχές του. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να χάνω πράγματα από τη ζωή μου, σίγουρος ότι θα το μετανιώσω κάποια στιγμή. Ίσως και να πω ότι δεν έκανα τίποτα, να μείνω με απωθημένα και ανολοκλήρωτα σχέδια, να μπορέσω να τα βρω με τον εαυτό μου και να ησυχάσω, παραδεχόμενος την κατάσταση. 

Με τις προτροπές δεν γίνεται τίποτα, ούτε με σπρώξιμο, μόνο αν έχει κοντά γκρεμό, με γνώμες ίσως και συζήτηση και πάλι δύσκολο να είναι. Πρέπει να το καταλάβεις και να βρεις λύσεις μόνος σου, αφού πρώτα τα βρεις με σένα τον ίδιο και μετά με τους υπόλοιπους. 

Δεν λέω στον εαυτό μου ότι δεν μπορεί να αλλάξει, δεν το αποκλείω, αλλά θα πρέπει να φάει γερό ταρακούνημα, ένα σοκ, ηλεκτροσόκ? Μπορεί να μην προσδιορίζετε σε τι αναφέρομαι, σκεφτείτε τις μεγάλες αλλαγές που ίσως κάποια στιγμή έπρεπε να κάνετε με στόχο να αλλάξατε ριζικά κάποιες ιδέες, νοοτροπίες, συμπεριφορές..

Δεν είμαι για τον ψυχίατρο φαντάζομαι, αν και έναν ψυχολόγο θα τον χρειαζόμουν, να μου λύσει κάτι κολλήματα που έχω και κάτι απορίες πάνω σε αυτά.. και να κάνω και κάτι εξομολογήσεις (μην πάει ο νους σας στο πονηρό), γιατί αν πιάσω κανένα παπά να τα πω, με βλέπω στην πυρά με τις ξενέρωτες… 

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, έχω και τον καιρό να μου τη δίνει, κατάλαβες γιατί παίζει ρόλο ο καιρός, έχεις κάτι να σου φτιάχνει τη διάθεση! 

Όρος Τυμφρηστός, κορυφή "Βελούχι", ύψος 2.315μ.
Με τούτα και με ‘κείνα πέρασε η ώρα, θα βάλω λίγη μουσική και θα κοιμηθώ Ευχαριστώ που με ακούσατε!!!

Σήμερα είχαν διαμαρτυρία οι καταστηματάρχες, εστιατόρια-καφετέριες κ.λπ. μέρη συνεστίασης στη Δυτ. Μακεδονία, για το κάπνισμα, το Φ.Π.Α και κάποια άλλα αιτήματα και ήταν όλα κλειστά, εδώ δεν είχε ακουστεί κάτι, να σκεφτείτε με ενημέρωσαν από το εξωτερικό χτες. Εκεί διαβάζουν περισσότερες εφημερίδες, που προσωπικά έχω σιχαθεί, όπως και κάθε τι ενημερωτικό - ειδησεογραφικό. Κάτσαμε σπίτι  λοιπόν για καφέ, χαζέψαμε στην τιβί, και στο i-phone τους όσοι είχαν!! Όταν σου παίρνουν την επιλογή του να βγεις και να πας κάπου, τότε είναι που θες να βγεις και να πας. Πως λες στα παιδάκια, όχι στη πρίζα και πάνε αμέσως εκεί! Κάπως έτσι ήμουν και εγώ σήμερα! χαχαχαχχαχα!

Καλό μας βράδυ!!!!!

Φιλιάαααααααααα!

Δευτέρα 14 Φεβρουαρίου 2011

Κυριακή 6 Φεβρουαρίου 2011

Ας παίξουμε το γιατρό..

Αυτό το ΣΚ, πήγε σχεδόν χαμένο, και τις δυο μέρες, μην σας πω από την Παρασκευή, με σάρωσε ένα κρύωμα, λίγο οι κρυάδες, λίγο το μπούκωμα, το κεφάλι βαρύ με ολίγον πονοκέφαλο, μια ευαισθησία στο φως του ήλιου, με έκλεισαν μέσα. Δεν σας λέω για το μαύρο κύκλο που έχει φτάσει στο πάτωμα και την μύτη Ρούντολφ..
Έξω ήλιος και εγώ μέσα, βέβαια πήγα για ένα καφέ χτες,  και καθάρισα (μου έμεινε το μπάνιο για καθάρισμα) μιας που αισθανόμουν καλύτερα, αλλά αυτό είναι το λιγότερο που μπορούσα να κάνω ένα τόσο όμορφο ΣΚ... πρώτα απ' όλα ήθελα να πάω για περπάτημα και το σκεφτόμουν από τα μέσα της εβδομάδας που έβλεπα τον καιρό και χαιρόμουν!
Έχω πιει λίτρα τσαγιού, εγώ και οι Κινέζοι τόση κατανάλωση, και μέλι, πολύ μέλι, με το λαιμό δεν είχα πρόβλημα βέβαια, μόνο κάτι ενοχλήσεις στην αρχή. Τα ντεπονάκια επίσης πάνε και έρχονται.. αλλά με μέτρο, 2 στο 24ωρό, να μην συνηθίζουμε στα χάπια..
Την έκανα και εγώ τη βλακεία μου όμως, είχα πρόταση για καφέ σήμερα το μεσημέρι, σε ένα χιονοδρομικό, και πήγα (ας όψεται η παρέα).  Έλα μου ντε που δεν βγαίναμε με το αμάξι και περπατήσαμε κάνα μισό χιλιόμετρο με τα πόδια στα χιόνια και στον πάγο.. Αν και ήμουν καλά και στον καφέ (που ήταν ούζο τελικά) και στο ανέβα και στο κατέβα, ο αέρας την έκανε τη δουλειά του, κάτι δεκατάκια πρέπει να είχα το απόγευμα που ξύπνησα και δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, ντεπονιάστηκα και ηρέμησα, ελπίζω αύριο να είμαι καλά, με κούρασε! Οι φωτό είναι από το δρόμο προς το χιονοδρομικό Βιτσίου και μια πίστα του.
Τελικά σε τέτοιες ώρες καταλαβαίνεις πόσο σημαντικό είναι να έχεις κάποιον δίπλα σου. Όχι κατ' ανάγκη σχέση, αλλά ένα φίλο, ακόμη και συγγενείς.  Μα και όσοι το ήξεραν, δεν πήραν ούτε να ρωτήσουν τι κάνω. Το απόγευμα που ξύπνησα, ήταν από τις λίγες φορές που αναζήτησα τη μάνα μου. Περίεργο ε? Ναι μετά που το σκεφτόμουν, είναι περίεργο, αλλά είχα πολύ καιρό να πέσω έτσι άσχημα. Δεν μπορούσα να πάρω τα πόδια μου, ούτε να σηκωθώ, και όταν σηκώθηκα και πήγα να ρίξω λίγο νερό στη μούρη μου, κοίταξα στον καθρέπτη, τρόμαξα, ίδιος ο κάσπερ ήμουν.. ευτυχώς συνήλθα γρήγορα.. Γκρινιάζω πολύ τελευταία ε? Άμα δεν είχα και σας να γκρινιάζω που θα το έκανα???? χεχεχε!

Kαι κάτι για αύριο το πρωί!


Και κάπως έτσι τελείωσε αυτό το ΣΚ..
Να περάσουμε καλά την εβδομάδα αυτή!
Να είναι καλή για όλους!

Τετάρτη 2 Φεβρουαρίου 2011

Επιστροφή.. στη φύση..

Καλησπέρα!

Αχ αυτά τα ταξίδια, τελειώνουν τόσο γρήγορα!  Η αλήθεια είναι ότι περίμενα να περάσω πολύ καλύτερα, αλλά δυστυχώς το συνέδριο έφαγε πολλές ώρες από αυτές που ήθελα να ξοδέψω αλλού και το Σάββατο δεν μου έφτασε για να τα προλάβω όλα.
Την επόμενη φορά ελπίζω να είμαι πιο τυχερός, και να μην έχω καμία τέτοια υποχρέωση. 

Γύρισα Καστοριά, με πολλές σκέψεις, κάτι τρέχει με τα συναισθήματά μου, πάνε να ξυπνήσουν με αφορμές ασήμαντες.. ή έτσι είναι προς το παρόν. Οι ανάγκες φταίνε ,που ξυπνάνε και δεν τους νοιάζει ποιόν χτυπάνε. Κρίμα να είμαστε τόσο ευάλωτοι, στο κάθε σημάδι και κάθε λέξη, μπορεί να φταίω και εγώ τώρα που το σκέφτομαι. Που προσπαθώ για κάτι και ακόμη πριν αρχίσει μπορεί να πονέσει. Έτσι όμως είναι το ρίσκο, δεν γνωρίζεις τι σε περιμένει.. ή θα φτάσεις στον ουρανό ή θα φας σκατά (σόρυ κιόλας). Ας το πάρουμε όμως πιο χαλαρά γιατί δεν είμαστε για πολλά πολλά. 
Και δεν έχω και νοσοκομείο εδώ κοντά! χαχαχαχα!
Όχι πως τον δαγκώσαμε (σόρυ κιόλας) αυτές τις μέρες, όχι πως βγάζει ήλιο και νιώθεις ότι στον δείχνουν σε φωτογραφία για να μην τον ξεχάσεις, μιλάμε για πολύ κρύο.. την ημέρα που έφευγα για το ταξίδι, στις 7 το πρωί, είχαμε -11. Με ντύσιμο λιτό και απέριττο, φόρμα πάχους δυο χιλιοστών, άντε τριών, από κάτω και ευτυχώς μου 'κοψε και έβαλα και ζακέτα πριν το μπουφάν και από πάνω δεν καταλάβαινα τίποτα! Και ακόμη έτσι είναι, λίγο πιο υψηλή θερμοκρασία βέβαια. 

Πεθύμησα σούπα και λέω να φτιάξω το ΣΚ, κάτι εντελώς απλό, θα φτιάξω και ψωμί, λέω να βάλω μισό ολικής, μισό για όλες τις χρήσεις, και δοσολογίες ενός κιλού, λέτε να γίνει καλό; Πείτε μου όποιος μπορεί! Γιατί μόνο με ένα ένα τα αλεύρια τα έχω δοκιμάσει, το λευκό βγήκε καλό, το ολικής τούβλινο, αλλά σε γεύση πολύ καλό! χαχαχαα! Και μου τέλειωσε σήμερα.. Πόσο με νευριάζει να βγάζει μόνο συνταγές για αρτοπαρασκευαστή! Λες και τα χέρια μας δεν τα 'χουμε!
Εκεί που καθόμουν και έγραφα ωραία και καλά την ανάρτησή μου, γυρνάω στο παράθυρο και στο τσακ γλίτωσα την ανακοπή.. να τι είδα
Είναι να μην σου κοπεί το αίμα;
 Πάνω κάτω στο παράθυρο, να πειράζει τα παντζούρια και να χτυπάει το τζάμι, μετά έκατσε ήσυχα και μου έκανε παρέα.
 Ευτυχώς είχα φτιάξει ψάρι και την κέρασα, ευχαριστημένη μετά, ήρθε να παίξουμε!
Το τι παιχνίδι έκανε δεν λέγεται, και έκανε και κρύο, μισός μέσα στο σπίτι, ο άλλος μισός απ' έξω, άμα κρυώσω να ξέρετε ποιος θα φταίει! Στην από κάτω ξάπλαρε και περίμενε χάιδεμα στην κοιλίτσα! Γάτα με τα όλα της! Το κακό είναι , αν και τις αγαπάω πολύ, ότι δεν θέλω να έρχονται στο μπαλκόνι γιατί μαθαίνουν και θα έρχονται συνέχεια. Το Καλοκαίρι που μας πέρασε, βρήκα μία μέσα στο σπίτι κάτω από τον καναπέ, εκεί που σκούπιζα, σκεφτείτε να μην σκούπιζα εκείνη τη μέρα, το βράδυ θα την καταλάβαινα και θα έβρισκα και κάνα λεκέ... επίσης μου χαλάσανε μία γλάστρα, εκεί που έπαιζαν την έριξαν και έσπασε! Θα προσπαθήσω να τις κρατήσω μακριά από το μπαλκόνι...

Καλό βράδυ σε όλους!
Καλό μήνα!
Πολλά φιλιάαααααααα!!!

YΓ. Το κομμάτι αφιερωμένο!!! Δεν σας λέω που! Μυστικό! Και μην ανοίξει κανείς το στόμα του, ούτε γενικά, ούτε ειδικά!!!