Δευτέρα 10 Αυγούστου 2015

Ουδεμία αλλαγή

Γυρίζεις από διακοπές και βλέπεις ότι τίποτα δεν άλλαξε, είσαι ακόμη σε ένα γραφείο, με άλλα δυο άτομα στριμωχτά, δυο παράθυρα ανοιχτά από τις 7 παρά το πρωί, να κάθεσαι στην καρέκλα και να ιδρώνει η πλάτη σου. Χωρίς κλιματισμό φυσικά, όοοοχι επειδή φοβόμαστε μην κρυώσουμε, αλλά επειδή πολύ απλά δεν έχουμε όπως και τα περισσότερα γραφεία στο κτήριο. Δυο μήνες το χρόνο έχουμε ζεστό Καλοκαίρι και παράπονα πάλι έχουμε. Κατάλαβες; Δεν μας έφτασαν οι διακοπές. 

Πόσο μου λείπει η ζεστή σκιά σου, όπως τα Καλοκαίρια με κόβουν σαν μαχαίρια.. ααααχχχχχ

Τρελαίνομαι με τους ανθρώπους που νομίζουν ότι τα πάντα γυρίζουν γύρω από τον εαυτό τους. κολλημένοι σε καταστάσεις και άτομα. Ξέρουν να φτιάχνουν μύθους και υποθέσεις και το χειρότερο να τις πιστεύουν. Να παίρνουν γνώμες από 3-4 διαφορετικά άτομα και να τις εστερνίζονται. Γνώμες που σωστές ή λάθος τις δίνει ο καθένας βγάζοντας τα δικά του συμπεράσματα πάνω στα γεγονότα, και αυτοί είτε τις κάνουν δικές τους είτε επιβεβαιώνουν τα λεγόμενά τους. Τους λυπάμαι αλήθεια.. παραμυθιάζονται και ζουν έτσι, ούτε αυτό άλλαξε μετά τις διακοπές.. κρίμα.. δεν με λυπάται κανείς;