Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008

Που καταντήσαμε...

Όπως μια μεγάλη μερίδα παιδιών, σπούδασα και εγώ. Ωραίες εκείνες οι μέρες, βέβαια οι πρώτοι 2 μήνες ήταν δύσκολοι. Έκανα παρέες, περνούσα καλά. Μέσα σε όλα τα άτομα της σχολής, γνώρισα και δύο κοπέλες, πολύ καλές, αλλά μόνο στο "γειά σου, τι κάνεις" μείναμε. Άντε και για κανέναν καφέ, μία στο τόσο. Δεν ξέρω γιατί, αλλά είχα ένα καλό προαίσθημα, πάντα, όταν συναντιόμασταν. Ώσπου μια μέρα, του δευτέρου έτους (2002-2003), με πλησιάζει η Β. και μου λέει (δεν θυμάμαι ακριβώς πώς το είπε, περίπου θα σας πω) "Έχω τη γιορτή μου, θές να έρθεις να βγούμε μαζί με την Μ. για φαγητό;". Έμεινα εμβρόντητος. Της λέω "εμένα;" "γιατί;" και μου απαντάει το κορυφαίο "γιατί θέλω να γιορτάσω με άτομα που θεωρώ αξιόλογα". Πάλι κεραυνός. Ούτε κολλητοί είμασταν, ούτε τίποτα. Είπα ναι.

Τις μέρες που μεσολάβησαν μέχρι να βγούμε, το σκέφτηκα καλά, και αποφάσισα να είναι τα πρώτα άτομα που γνώριζα απο το μηδέν (το διευκρινίζω για να εξαιρέσω την παιδική μου φίλη και επίσης κολλητή, που το έμαθε πιο νωρίς και τον κολλητό μου[γκει επίσης]) που θα μάθουν για μένα. Κάτι μέσα μου, μου έλεγε ότι θα μέναμε για πάντα φίλοι και μάλιστα στενοί. Δεν θα μπω σε λεπτομέρειες, σημασια έχει πως απο εκείνη τη μέρα γίναμε κολλητοί, όλη τη μέρα είμαστε μαζί, τα περισσότερα πράγματα τα κάναμε μαζι. Αργότερα προστέθηκε στην παρέα και η τρίτη κολλητή πλέον ή Χ. Ήταν πολύ σημαντικό για μένα να έχω δίπλα μου άτομα που να μπορώ να εμπιστευθώ και μάλιστα σε ένα τόπο εντελώς ξένο.

To 2006 χωριστήκαμε αναγκαστικά, εγώ τελείωσα και έφυγα, γύρισα εδω, οι κοπελιές χρωστούσαν κάποια μαθήματα, αλλά γύρισαν και οι δύο Αθήνα και θα πήγαιναν να δώσουν μόνο. Μιλούσαμε πολύ στο τηλ. το καλοκαίρι του ίδιου έτους κατέβηκα και δούλεψα εκεί το καλοκαίρι. Τέλη του 2006 είχαμε όλοι δουλειά, εγώ εδώ, οι κοπελιές Αθήνα. Αραίωσαν τα τηλ. Όποτε μιλούσαμε όμως, είμασταν όπως και πριν.


Το 2007 είχε κάποια απρόοπτα μεταξύ μας, αλλά εύτυχώς γρήγορα έγιναν όλα καλά(εγώ με τη Μ. περάσαμε κάποιους μήνες μούγκας, λόγω μιας βλακείας). Το τέλος του 2007, έχουν γίνει μεγάλες αλλαγές πια. Η Β. και η Χ. μου λένε για αλλαγές που βλέπουν στη Μ., τις οποίες και ανακαλύπτω και γω σιγά σιγά, μέσα απο τα τηλέφωνα και απο τις συναντήσεις μας όταν κατέβαινα και κατεβαίνω Αθήνα. Πάνω που έχει αποκατασταθεί η σχέση μου με τη Μ. η σχέση της Μ. με τη Β. και τη Χ. αρχισε να χαλάει, σε τέτοιο σημείο που να μην θέλουν να τη βλεπουν. Η αλήθεια είναι πως η συμπεριφορά της είχε αλλάξει σε μεγάλο βαθμό, απότομη, υπεροπτική, ένα άτομο που λες και το γνώριζες πρώτη φορά. Κάποιος θα μπορούσε να πει οτι έπαιξε σημαντικό ρόλο η σχέση που δημιούργησε, την απορρόφησε και της δημιούργησε νέα ιδανικά στα οποία εμείς δεν μπορούμε να ανταποκριθούμε. Ίσως είναι και ένα είδος ζήλιας ή κόμπλεξ που άρχισε να βγαίνει προς τα έξω. Φέρθηκε και φέρεται πολύ άσχημα στις Χ. και Β.


Φοβάμαι πολύ για το μέλλον. Φοβάμαι μην χαθούμε, μην σταματήσουμε να μιλάμε. Θέλω να είναι πάντα μέρος της ζωής μου. Τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου τα πέρασα μαζί τους, ξέρουν τόσα για μένα που δεν πρόκειται να μάθει κανείς. Έχουμε δεθεί σφικτά με τι φιλία και την επήρεια των φοιτητικών χρόνων. Είναι πολύ δύσκολο να χωριστώ έτσι. Τώρα πρέπει να τις βλέπω χωριστά τις πιο πολλές φορές. Δεν περίμενα ότι θα φτάναμε ως εκεί. Πίστευα ότι η φιλία μας θα μείνει μέχρι αργά στη ζωή μας, για να μην πω για πάντα. Μεσολαβούν όμως τόσες αλλαγές, τόσο απο εξωτερικούς παράγοντες, όσο και απο εσωτερικούς, που διαμορφώνουν τις σχέσεις. Κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τι θα συμβεί.




50 σχόλια:

Anilikos είπε...

Μερικές φορές οι άνθρωποι έρχονται και φεύγουν από τη ζωή μας επιτελώντας κάποιο σκοπό..

Έχοντας χάσει απ' τη ζωή μου τον κολλητό μου, μπορώ να σου πω πως ναι, είναι δύσκολο να πετάς 11 χρόνια στο κενό, αλλά είναι όμορφο να θυμάσαι αυτά τα χρόνια..

Πάντα όμως θα αναρωτιέμαι αν στο μυαλό του, γυρνώντας πίσω, στις αναμνήσεις του, βρίσκομαι κάπου κι εγώ...

Life..huh?..

Hfaistiwnas είπε...

Ναι αλλά οι αναμνήσεις κάποιες φορές πονάνε anhlike, ίσως μόνο με αυτή τη σκέψη, ότι δηλαδή κάπου στις αναμνήσεις βρίσκομαι και εγώ θα ένιωθα καλύτερα.. Μακάρι να μην φτάσουμε ως εκεί.. Λυπάμαι που τον έχασες και εύχομαι να γυρνάει συχνά πίσω.
Καληνύχτα..

foolish cloud είπε...

Axx... Φοιτητικές παρέες.. Τις θυμόμαστε όλοι για το πως σχηματίζονται γρήγορα και εύκολα καταστρέφονται. Κάπως έτσι γνώρισα και εγώ την κολλητή μου, χωρίς όμως να πιστεύω (για 1 χρόνο και) πως θα γίνουμε αδέλφια (αδελφές καλύτερα :p)

Η ουσία είναι πως μάλλον, εφόσον είστε πραγματικά δεμένοι, ακόμα και αν μιλάτε λιγότερο, θα είναι σαν να συνεχίζετε από εκεί που σταματήσατε την τελευταία φορά..

φιλί!

revqueer είπε...

Εμένα τώρα όλοι φίλοι μου παίρνουν πτυχίο και μένω μονάχος... :-(

Strahd είπε...

Για μένα η φιλία είναι κάτι πραγματικά πολύ ιερό. Τους φίλους μου τους έχω κορώνα στο κεφάλι μου που λένε. Όμως ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει από την μια μέρα στην άλλη. Είχα κι εγώ φίλους που ένοιωθα ότι με αυτούς θα περάσουμε όλη την ζωή μας μαζί. Δυστυχώς αποδείχτηκα λάθος.

Πραγματικά σου εύχομαι να πάνε όλα καλά με τις φίλες σου και να χωριστεί η παρέα σου στα δύο από μια βλακεία. Καλημέρα :)

Hfaistiwnas είπε...

*foolish μου, έτσι θα είναι, απο εκεί θα συνεχίζουμε. Τη ρίξη μεταξύ των κοριτσιών είναι που δεν θέλω να βιώσω (η οποία αχνοφαίνεται). μάκια!

*revqueer, στρώσου βρε για να φύγετε όλοι μαζί! Και να φύγουν, revqueer, το σημαντικό είναι να τα έχετε καλά!

*strahd, ααχ και γω το εύχομαι (φυσικά με το "μη" ανάμεσα στο "να" και το "χωριστεί"). :)!

g for george είπε...

Κάπως έτσι το έβλεπα κι εγώ..
Ίσως συνεχίζω να έχω την ίδια εικόνα αλλά η ζωή, όπως λέει και ο ανήλικος, έτσι είναι η ζωή...

Ευτυχώς για κάποιους ανθρώπους στην ζωή μου μπορώ να πω ότι αισθάνομαι μια σιγουριά πως θα τους έχω για πάντα. Πάντα όμως κρατώ μια επιφύλαξη.. θετική. Προσέχοντας κι εγώ να μην κάνω βλακείες αλλά και να μην τσακωνόμαστε για ανούσια πράγματα.

Κοινή προσπάθεια θέλει...

g for george είπε...

Συντακτικά το προηγούμενο σχόλιό μου κάπου χωλαίνει αλλά είναι και 2 το πρωί, ε!

Strahd είπε...

Ναι σωστά το λες... Λάθος δικό μου. Ξέχασα το "μη". (θα ξεχάσω και το κεφάλι μου καμιά μέρα). Σόρρυ... :)

Hfaistiwnas είπε...

*george, δεν πειράζει, μια χαρά είναι! Μα πόση επιφύλαξη πια! Όλες οι σχέσεις θέλουν προσοχή. Και δη αυτές αυτές που είναι πολύ σημαντικές στη ζωή μας. :))

*strahd, αυτά είναι μικρά, τα "μη" να τα ξεχνάς δικαιολογείται, το κεφάλι όμως... ;)

Sandy Cheeks είπε...

Θα σε συμβούλευα, να μην έχεις μόνο φίλες , αλλά και φίλους.
Από "διαδόσεις" ξέρω ότι οι αντρικές φιλίες είναι πιο ανθεκτικές στο χρόνο.
Καλό σαββατόβραδο boy!

Hfaistiwnas είπε...

:) Ναι θα έπρεπε, αλλά δεν έτυχε. Μόνο έναν έχω, και είναι Αθήνα :(
Εδώ που είμαι δεν έχω πολλές δυνατότητες να γνωρίσω φίλους ούτως η άλλως...
Επίσης sandy μου!!!!!

Equilibrium είπε...

Ηφαιστείωνα φίλτατε

καλώς σε βρήκα κι από εδω.

Που λες, έχω βρεθεί κι εγώ σε ανάλογη περίσταση, να'μαι στη μέση και μάλιστα απο την αδερφή μου (που μεταξυ μας κ τελειως αντικειμενικά της χρεώνω άδικο) και την κολλητή της που εξαρχής έγινε και δική μου καλή φίλη.

Η μπόρα πέρασε χάρη σε μένα, καμιά φορά αξίζει να παλεύεις αν βλέπεις ότι μπορεί να συμφιλιωθούν.

Και συμφωνώ απόλυτα με την sandy, οι ανδρικές φιλιες ειναι πιο ξεκαθαρες και λιγοτερο drama ρε αδερφακι μου!

φιλούρες!

Soula είπε...

Αν τα "Χ,Β,Μ" ήταν "Ν,Ε,Ν" θα νόμιζα οτι έγραφες για τη δική μου παρόμοια ιστορία..

Αλλάζουνε οι άνθρωποι και όσο και να θέλουμε δε μπορούμε να κρατήσουμε τις καταστάσεις και τις σχέσεις όπως τις έχουμε ιδανικές στο μυαλό μας.Δυστυχώς.. :(

Hfaistiwnas είπε...

Γυναίκες παιδί μου, βγάζεις άκρη; Μπα... Θα το παλέψω όσο μπορώ, τις αγαπάω!
Όσο για αντρες φίλους, έναν μόνο, δεν έτυχε να κάνω περισσότερους ..

Hfaistiwnas είπε...

Το προηγούμενο σχόλιο πήγαινε στον *equilibrium. Σούλα μου όπως καταλαβαίνεις μαζί γράφαμε τα σχόλια.

*soula μου, οι περισσότεροι έχουμε περάσει μια παρόμοια κατάσταση. Δυστυχώς έχεις απόλυτο δίκιο...
Πρώτη φορά εδώ νομίζω ε; Καλωσόρισες στο blog!

Soula είπε...

Ναι ναι πρώτη!!Καλώς σε βρήκα.. :p

Είδωλο είπε...

Δεν πιστευω πως οι φιλιες μενουν, την φιλια για να την ονομασεις φιλια θα πρεπει να περασει μια περιοδο "κολληματος" αλλα με ανθρωπους που ζεις τοσο εντονα ειναι λογικο οτι θα ερθει το τελος, απο την αλλη με ανθρωπους με τους οποιους δεν μπορεις να ζησεις τοσο εντονα δεν τους λες φιλους.

Εγω γενικοτερα δεν πιστευω στον θεσμο της φιλιας, πιστευω στον καταλληλο χρονισμο-συγχρονισμο που εχουνε οι ανθρωποι στην αλληλοεκμεταλευση.

Hfaistiwnas είπε...

Ναι, έτσι είναι, συνήθως με τα άτομα που ζεις έντονα, έρχεσαι και πιο κοντά. Όσον αφορά στην αλληλοεκμετάλλευση, δεν το είχα σκεφτεί έτσι...

Ανώνυμος είπε...

ΟΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ ΥΠΗΡΞΑΝ ΓΚΟΜΕΝΟΙ ΚΑΙ ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΥΠΗΡΞΑΝ, ΤΟΥΣ ΕΙΠΑ ΟΤΙ ΤΟΥΣ ΓΟΥΣΤΑΡΩ ΚΙ ΕΠΑΨΑΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΙ ΜΟΥ. ΕΧΩ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ??

Anilikos είπε...

Distixws etsi einai, to legomeno "timing" einai basiko gia olwn twn eidwn tis sxeseis..

Anthrwpoi erxontai sti zwi sou, se ekmetalleyontai -xwris aparaitita na ennoeitai asxima- tous ekmetalleyesai ki esy kai epeita, prin teleiwsoun tin ekmetalleysi aytoi, i prin teleiwseis esy ti diki sou, eksafanizontai...

(Pardon gia ta Greeklish alla grafw apo pc tis sxolis)

Ανώνυμος είπε...

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΙΣ ΦΙΛΙΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΓΚΕΙ ΑΤΟΜΩΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΛΕΞΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΔΕΝ ΙΣΧΥΕΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΕΙΣ ΦΙΛΟΣ Μ'ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΒΡΕΘΕΙ ΕΡΩΤΙΚΑ? ΤΟ ΒΡΙΣΚΩ ΑΚΡΩΣ ΕΓΩΙΣΤΙΚΟ ΝΑ ΜΗΝ ΑΦΗΝΕΙΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕΙ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΠΡΟΧΩΡΗΣΕ ΜΕΤΑΞΥ ΣΑΣ. ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΙΔΙΟΙ ΦΤΑΙΜΕ ΚΑΙ Ο ΤΥΦΛΟΣ ΕΓΩΙΣΜΟΣ ΜΑΣ

Hfaistiwnas είπε...

*fallen angel, δεν έτυχε μέχρι τώρα να κρατήσω φιλία με κάποιον που είχα βρεθεί ερωτικά. Δεν νομίζω όμως να είναι και εύκολο, ειδικά αν έχεις νιώσει και κάποια πράγματα για το συγκεκριμένο άτομο. Δεν έχεις καθόλου πρόβλημα, ο καθένας λειτουργεί διαφορετικά. :)

*anilike, δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη εκμετάλλευση... κάπως έτσι γίνεται όμως... υπάρχει κανένας τρόπος να βρούμε πότε έρχεται το επομενο "σωστό timing";

Anilikos είπε...

Αν προσωπικά γνώριζα κάτι τέτοιο, θα ήμουν πολύ ευτυχισμένος...

Η αγωνία της αναμονής είναι αυτή που δεν αντέχω, όπως και πολλοί άλλωστε..

Όσο για τη φιλία με πρώην γκόμενο(παρδόν για το μη δόκιμο της έκφρασης), είναι ακριβώς το αντίστοιχο με τη φιλία χωρισμένου ζεύγους άντρα-γυναίκας. Δεν υπάρχει, αν υπάρχει είναι ψεύτικο, αν είναι αληθινό, είναι καρακατασπάνιο.

Hfaistiwnas είπε...

Nαι...συμφωνω!!!

Dr_MAD είπε...

Το να βλέπεις κάποιον να αλλάζει δεν είναι τρομερό, είναι λογικό και αναμενόμενο. Το πόσο δυνατό είναι αυτό που σας δένει θα φανεί από την προσαρμοστικότητα της σχέσης αυτής. Οι περισσότεροί μου φίλοι άλλαξαν μετά το γάμο. Ακόμα κι εγώ από τότε που έγινα πατέρας. Μη σκας, όμως, οι αληθινές σχέσεις δεν πεθαίνουν ποτέ και δε μπορείς να τις κρίνεις αν δεν τις ζήσεις, παρά μόνο μέσω "αλληλογραφίας"...

Καλησπέρες ;-)

Constademon είπε...

Θα συνφωνήσω οτι οι αλλαγές στους ανθρώπους ειναι αναποφευκτες. Θα δεις οτι οσο μεγαλώνεις θα παρατηρείς αλλαγές στον ίδιο σου τον εαυτο! Αρα αλλάζουν και οι φίλοι μας. Το κλειδί ειναι η ωριμότητα της σχεσης και η αποδοχή η μη των αλλαγών αυτών. Και σαν φίλοι ωφείλουμε στους άλλους να τονίζουμε και να συζητάμε τις αλλαγές εκείνες που μας ενοχλούνε. Οσο για την αλληλοεκμεταλευση σε μια φιλία νομίζω οτι μπορούμε να το δούμε και ως αλληλοβοήθεια. Έχει το ίδιο νόημα αλλα απο άλλη οπτική γωνία :ο)
Καλημέρα (και καλοτάξιδο !!!)

Hfaistiwnas είπε...

@mad, Καλησπέρα! Σωστό σε βρίσκω. :)

@constademon καλησπέρα!Ευχαριστώ! Νομίζω είναι η κατάλληλη λέξη. :)

Είδωλο είπε...

H φιλια με την ελξη δεν συνυπαρχει, παντα θα υπαρχει ενα ενδομυχο κινητρο ελξης για τον ανεκπληρωτο ποθο και ως ενα βαθμο (μεγαλο η μικρο) θα μπερδευει την κριση και τα αισθηματα σου.
Αν παλι εσυ μπορεις να το κανεις ίσως τοτε ηταν απλα η καυλα της στιγμης οποτε δεν ητανε σοβαρα τα αισθηματα για τον ταδε, ή εισαι ο υπερανθρωπος. Ειναι ανθρωπινο το να μην μπορεις να συνυπαρξεις με καποιον απο την στιγμη που σε πληγωνει ερωτικα.
Η φιλια ειναι αλλη ενοια.

Hfaistiwnas είπε...

Συνύπαρξη φιλίας και έλξης και δη ερωτικής είναι πολύ δύσκολο να υπάρχει. Το έχω σκεφτεί πολλές φορές. Είναι αδύνατον σχεδόν, ακριβώς για τον λόγο που ανέφερες, δημιουργούνται προβλήματα στη σχέση. Όσο για την τελευταία πρόταση, συμφωνώ απόλυτα...

g for george είπε...

Τι χαλαρότις είναι αυτή;

Πού είναι το νέο ποστ;

Ε;

Hfaistiwnas είπε...

Έτσι, ξυπνησέ με που έχω ξεχαστεί, χαλαρώνοντας...
Έχεις δίκιο... θα ποστάρω(ελπίζω σύντομα)...
:) φιλάκια!!!

Ανώνυμος είπε...

ΚΙ ΕΓΩ ΠΟΥ ΞΥΠΝΗΣΑ ΜΕ ΠΥΡΕΤΟ ΚΑΙ ΠΟΝΟΛΑΙΜΟ? (ΑΣΧΕΤΟ) ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΟΜΠΡΕΣΕΣ ΚΑΙ ΕΝΤΡΙΒΕΣ? ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΩ ΕΝΑ ΦΙΛΑΡΑΚΙ? ΚΛΑΨ! ΚΛΑΨ!! (ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ).

Hfaistiwnas είπε...

Εγώ παιδί μου, πες μου τι θες... κομπρέσες; Σουπίτσα, πες μου τι...

Ανώνυμος είπε...

Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΟΤΙ ΧΤΕΣ ΚΑΙ ΠΡΟΧΤΕΣ ΗΜΟΥΝ ΣΠΙΤΙ ΚΡΕΒΑΤΟΜΕΝΟΣ ΕΝΩ ΕΙΧΑ ΚΑΝΟΝΙΣΕΙ ΝΑ ΒΓΩ. ΑΝ ΗΞΕΡΑ ΟΤΙ ΗΣΟΥΝ ΠΡΟΘΥΜΟΣ ΘΑ ΦΩΝΑΖΑ ΕΣΕΝΑ (ΓΙΑΤΙ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΔΙΠΛΑ) ΝΑ ΜΕ ΤΡΙΨΕΙΣ ΜΕ ΒΙΞ ΑΝΤΙ ΝΑ ΜΕ ΤΡΙΒΕΙ Η ΑΔΕΡΦΗ ΜΟΥ. ΠΟΝΑΩ!!!

Υ.Γ: ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΦΤΙΑΞΩ ΔΙΚΟ ΜΟΥ MAIL ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΣΤΕΛΝΩ ΓΙΑΤΙ ΣΟΥ ΤΟ ΕΧΩ ΑΧΡΗΣΤΕΨΕΙ ΤΟ ΠΟΣΤ.

Hfaistiwnas είπε...

Μα γιατί δεν μου το πες! Δίπλα που; Φτιάξε no prob, περιμένω. Kiss!

Anilikos είπε...

Guys, αν ενοχλούμε, να φύγουμε :Ρ

Hfaistiwnas είπε...

Έχεις δίκιο anilike, chatroom το έκανα...

g for george είπε...

Ασ' τα αυτά και κάνε κανα νέο ποστ!

Hfaistiwnas είπε...

george.... :(

g for george είπε...

Χμ... υποθέτω ότι δεν σε πέτυχα σε καλή φάση. Ό,τι κι αν είναι πάντως, εύχομαι για το καλύτερο.

Hfaistiwnas είπε...

Έχω πολύ καιρό που είμαι σε περίεργη φάση george.. Κούραση γενική, σωματική και ψυχολογική. Ευχαριστώ πολύ!

Sandy Cheeks είπε...

Κούραση γενική, σωματική και ψυχολογική? Μήπως είναι της εποχής λόγω χειμώνα?
Αφου σε ευχαριστήσω που μας έχεις βάλει στο μπλοκ-ρολ σου, σε ενημερώνω ότι έφτιαξα και στο δικό μας και σε πρόσθεσα.
Χαιρετισμούς.

Hfaistiwnas είπε...

sandy μου, η σωματική είναι απο τη δουλειά, η ψυχολογική απο "τα εσωτερικά" μου. Φταίει και ο χειμώνας. Ευχαριστώ και εγώ που με πρόσθεσες. Φιλάκια!!!

Soula είπε...

Άσε! Με έχει πιάσει κι εμένα ένα πράγμα..χάλια.
Λες να'ναι ανάδρομος ο Ερμής;;

Dr_MAD είπε...

Σουλάρα θα σε μαλώσω! Υπάρχει γιατρός εδώ κι εσύ μιλάς ακόμα για ζώδια?

Πιπέρι!

Κι υποτίθεται ότι έχουμε έρθει και πιο κοντά εμεις (με ξέχασες? σνιφ)

Καλημέρες θηρίο ;-)

Hfaistiwnas είπε...

Aαα δεν ήξερα ότι είναι ανάδρομος. Ασχολείσαι με ζώδια Σούλα; Μπορεί να φταίει και αυτός, ελπίζω να περάσει σύντομα και στους δύο μας. Δεν αντέχεται!!!

Sogian είπε...

Καλημέρα, Ηφαιστίωνα, και καλό μήνα! Πέρασα να πω ένα μεγάλο "γεια" και να δώσω κι ένα μεγάλο φιλί! Για να πάει καλά το Σαββατοκύριακό σου!

Όσον αφορά στην ανάρτησή σου έχω να πω ότι είναι όντως άσχημο να είσαι "στη μέση", αλλά αφού πιστεύεις ότι αξίζει τον κόπο, πάλεψέ το! Ίσως στο τέλος κάτι να βγει... Όπως και να έχει όμως εσύ θα έχεις προσπαθήσει!

Ανώνυμος είπε...

Τα φοιτητικα χρονια ειναι ενα ταξιδι αυτογνωσιας,παρεχουν αφθονο χρονο και μια φευγατη κοσμοαντιληψη, ονειροπολα..αρα προσφερονται για γερες φιλιες..Πιστευω στο ενστικτο, καθοτι η ιδια αισθηση ζεστασιας και απεριγραπτης οικειοτητας κατειχε και εμενα οταν γνωρισα τους καρδιακους μου φιλους στο πανεπιστημιο..Οταν εισαι νοσταλγικος, τεινεις να ενοχλεισαι εντονα απο τη φθορα που επιφερει ο χρονος σε αυτες τις σχεσεις..Θεωρω ομως οτι απο τη στιγμη που μοιραστηκες κοινα βιωματα σ' ενα τεμαχιο χρονου με αυτα τα ατομα..θα πρεπει να νιωθεις ευγνωμων..να αντλεις δυναμη με μονη την αναμνηση τους..Τοτε η αποσταση ειναι αμελητεα..και οι συνθηκες μια προσθετη δοκιμασια της διαχρονικοτητας της φιλιας σας...

Hfaistiwnas είπε...

Νικη, πολύ χαίρομαι που έβαλες όνομα!
Καλημέρα!
Δυστυχώς ακόμη όταν βρίσκομαι με τους φίλους μου νιώθω λες και είμαι στη σχολή αλλά η φθορά του χρόνου είναι πλέον εμφανής.. σε όλα τα επίπεδα.. ίσως και η ωριμότητα είναι αυτή που έχει αλλάξει λίγο τα πράγματα. Είμαστε πλέον πιο "σοβαροί".
Μια δοκιμασία είναι αλλά κρατάει πολύ... μου έλεγαν πως σβήνουν οι φιλίες και έλεγα "αν θες την κρατάς", βλέπω όμως ότι είναι και δύσκολο.
Φιλάκια Πολλά! Καλό μήνα Νίκη!!!!!