Ακολουθεί αναδημοσίευση ανάρτησης, αυτούσια, από το blog της roadartist, θα ήθελα να την ευχαριστήσω για τον δανεισμό.
[Η παρακάτω είδηση πραγματικά με εξόργισε...
O υποτιθέμενος ‘καλλιτέχνης’ Guillermo Vargas "Habacuc" πήρε ένα αδέσποτο σκυλί, το μετέφερε στην κοσταρικανή γκαλερί "Centro Nacional de la Cultura", το έδεσε και το άφησε χωρίς νερό και φαγητό. Το σκυλί πέθανε μετά από μερικές μέρες.
Οι απαθέστατοι καλεσμένοι του στην γκαλερί έγιναν μάρτυρες του εγκλήματος χωρίς να αντιδράσει κανένας.
Σκοπός του "καλλιτέχνη" ήταν, όπως ο ίδιος δήλωσε, να…διαμαρτυρηθεί για την κακοποίηση των ζώων...
Δυστυχώς το εγκληματικό αυτό περιστατικό εκτιμήθηκε από την..αμερικανική τέχνη και έτσι η επιτροπή της Central American Biennial of Art, δήλωσε ότι η εγκληματική αυτή πράξη ήταν πραγματική τέχνη!
Έτσι αυτός ο ανεγκέφαλος και αρρωστημένος τύπος κλήθηκε για να πραγματοποιήσει για δεύτερη φορά την 'τέχνη' του στη Biennial του 2008!..]
Aυτό συνμπλόκερς μου, συμβαίνει στον 21ο αιώνα, δεν φαντάζεστε τι μας περιμένει...
17 σχόλια:
αδυνατώ να πιστέψω ότι γίνονται τέτοια!!! Αντί δηλαδή να τον μπαγλαρώσουνε, του είπαν και τα "μπράβο" από πάνω?!?
που είναι αυτός ο "κύριος" ρε συ? Που τον πετυχαίνω????!!!
τώρα πραγματικά τσαντίστικα!
η τέχνη δεν ξέρω αν πρέπει ή δεν πρέπει να έχει όρια, και είναι τεράστια κουβέντα αυτό. τι είναι τέχνη και ποια τα όρια αυτής. αν ήθελε πραγματικά να κάνει "τέχνη" ίσως θα έπρεπε να μείνει νηστικός και να δεθεί ο ίδιος. είναι πολύ εύκολο να χρησιμοποιείς ζωές που δεν μπορούν να αντιδράσουν. το πιο εξοργιστικό όμως δεν είναι αυτός που την χρησιμοποιεί, αλλά όσοι δεν αντιδρούν ενώ δεν συμφωνούν.
Όταν κάτι σε σοκάρει τότε μπορεί να σε αλλάξει. Αυτή είναι και η δύναμη της τέχνης. Ο άνθρωπος δεν ξέρω ποιον σκοπό είχε αλλά την ευαισθητοποίηση μπορεί και να την επιτύχει. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Ούτε που μπορεί να περάσει από το μυαλό μου ότι μπορείς να στερήσεις μια ζωή, μόνο και μόνο για να κάνεις τέχνη. Ο τύπος χρειάζεται γιαούρτωμα, έτσι για να κάνουμε κι εμείς λίγο τέχνη.
Hey Hfaistiwnas!
Πέρασα να πω ένα γεια, έχω ξεχάσει το μπλόγκινκ.
Ωστε ανοίγεις και συζητήσεις περί Τέχνης.
Πες σε παρακαλώ σε αυτούς τους άχρηστους που μαζεύονται στις γκαλερί και εκθέτουν για ένα υποτιθέμενο "εκλεκτό" κοινό, ότι είναι μόνο για τα μπάζα και για κάποιες πλούσιες-ξεδιάντροπες-παρακμιακές κυρίες με σοβατισμένες μούρες.
Το γνωριζουν και οι ίδιοι βέβαια.
Έχει και σην Αθήνα βέβαια αρκετούς από δαύτους.
@Αρκούρης, άσε τα ίδια έπαθα και εγώ, όταν το πρωτοδιάβασα... είδες που γίνονται...
b|a|s|n\i/a, μακάρι να αντιδρούσε και να του δάγκωνε τα α***δια, δεν αντεδρασε γιατί όπως κάθε αδέσποτο (που ίσως είναι και τα πιο ήσυχα ζώα), αφήνεται στην συμπάθεια και στα συναισθήματα κάθε αγνώστου, για να φάει, να κοιμηθεί, να ζήσει.
Aviator, Δεν διαφωνώ, όταν κάτι σε σοκάρει σε αλλάζει. Αλλά όχι και έτσι...
turigr, ποιά τέχνη? Δεν είναι κακό το γιαούρτωμα...
Sandy Cheeks, καλά έκανες Σάντυ μου! Σε ποιούς βρε; Στους ψευτοδιανοούμενους; Ποιός τους δίνει σημασία... (υπάρχουν και εξαιρέσεις). Φιλιά!!!!
Περί τέχνης...
Τώρα άγγιξες το ευαίσθητο σημείο μου και σαν ειδικός -τρομάρα μου- θα μπορούσα να πω τα εξής.
Είχα παρακολουθήσει το θέμα αλλά ομολογώ πως δεν με εντυπωσίασε όσο και αν το βρήκα τερατώδες αφού πλέον περιμένω να δω τα πάντα...
Έχουμε και λέμε:
1. Η τέχνη δεν έχει όρια, σύνορα, μέτρα και σταθμά, δεν έχει ιερά και ανίερα, το βλάσφημο δεν υφίσταται στην τέχνη και ο όποιος περιορισμός έκφρασης δεν γίνεται αποδεκτός. ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΟΡΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΜΒΙΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥΣ! ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΤΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟΕΙΔΕΣ ΠΟΥ ΑΠΟΚΑΛΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΘΑ ΠΡΕΠΕ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ!
2.Πολλές φορές τα τελευταία χρόνια οι κριτικοί και θεωρητικοί της τέχνης , όσοι τη μελετάνε επι της ουσίας και δεν περιφέρονται σαν τις λατέρνες από gallery σε gallery όπως πολύ σωστά παρατήρησε ο Sandy Cheeks , κάνουν λόγο για έλλειψη έμπνευσης, κουραστική επανάληψη, ανούσια πρόκληση και φυσικά για την πορεία προς ένα αδιέξοδο, για να μην πω "τέλος" (με αυτούς συντάσσομαι και εγώ).
3.καιεδώ τελειώνω... Η τέχνη και η εποχή της... Η ΤΕΧΝΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ, ΚΑΙ ΑΝ ΑΝΤΙΚΑΤΟΠΤΡΙΖΕΙ ΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΖΩΗ , ΚΑΙ ΜΕ ΒΑΣΗ ΑΥΤΟΥ ΑΠΟΔΕΧΤΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΑΥΤΟ ΩΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ, ΤΟΤΕ ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΗΣΟΥΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΜΑΣ ΕΦΟΣΟΝ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΤΕΧΝΗ ΠΑΡΑΓΟΥΜΕ.
Τώρα για τον συγκεκριμένο "καλλιτέχνη" και για το συγκεκριμένο "έργο τέχνης", σκέφτομαι να παρουσιάσω και εγώ ένα έργο με πρωταγωνιστή τον συγκεκριμένο κύριο, δεμένο, χωρίς φαί και νερό...μόνο που εγώ θα τον άφηνα να ζήσει στο τέλος γιατί δεν θα θελα με τίποτα να με συγκρίνουν μαζί του...γιατί προσπαθώ ακόμα να αποκαλούμαι άνθρωπος.
:) Μπορεί να μην έχει όρια, αλλά η ζωή είναι όριο. Και να το άφηνες να ζήσει, δεν νομίζω να το καταλάβαινε...
Φοβάμαι ακριβώς αυτό, ότι αντικατοπτρίζει την κοινωνία...
@ Hfaistiwnas
"ΟΤΑΝ -κάποτε- γράψουν την ιστορία της τέχνης του εικοστού αιώνα, είμαι βέβαιος πως πράγματα που εμείς σήμερα δοξολογούμε σαν τέχνη, θα περάσουν στις υποσημειώσεις.
Ποτέ, σε καμιά εποχή, δεν βαθμολογήθηκαν σαν σημαντικά ρεύματα τέχνης τα πειραματικά κινήματα των ελαχίστων.
Πάντα τέχνη ήταν εκείνη η επικοινωνιακή εκδήλωση που αφορούσε, που επηρέαζε, που διαμόρφωνε και μαζί απηχούσε τη σκέψη και την αίσθηση μιας σημαντικής μερίδας του κοινού.
Έτσι δεν θα με παραξένευε καθόλου, αν ο μελλοντικός ιστορικός τέχνης του αιώνα μας καθόριζε σαν τις πιο ζωντανές τέχνες της εποχής μας τον κινηματογράφο, τα τηλεοπτικά σήριαλ και φήτσερ, τα μυθιστορήματα επιστημονικής φαντασίας, τη μουσική ροκ, τις αφίσες και τα κόμικς."
Επίτρεψε μου Hfaistiwnas, αφού σε ευχαριστήσω για τα φιλιά, να δευτερολογήσω με λόγια που δεν είναι δικά μου, αλλά είναι κομμάτι από αγαπημένο μου ανάγνωσμα, ένα δοκίμιο του Νίκου Δήμου. Αν και δεν είμαι συστηματική αναγνώστρια του Νίκου Δήμου, μιας και μου πέφτει λίγο βαρύς σε σχέση με την εύθυμη διάθεση που κουβαλάω σχεδόν πάντα, σε αυτό το δοκίμιο μιλά για την Τέχνη αλλά επιγραμματικά και για τους "συνήθεις ύποπτους".
Το λινκ για ολόκληρο το κείμενο "Ο Τραγικός Κόσμος του Τσάρλι Μπράουν" για σένα και τους αναγνώστες σου, κάνοντας κλικ εδώ.
Του αξίζει να πάθει το ίδιο...
kai meta krazan emena pou eixa kritikarei arnitika tin biennale tiw athinas........
Τι ανωμαλία είναι αυτή;
Sandy Cheeks, σωστή σε βρίσκω. Δεν διάβασα ακόμη το λίνκ, θα το διαβάσω όμως! Φιλιά!
Κώστας, έτσι έτσι.... :)
ethan, Ποιά είναι αυτή; ;) Εσύ βρε έχεις μπλόκ ή δεν έχεις, δεν μου βγάζει κάτι το λίνκ του ονόματος που πατάω! Το ethan and the city, δικό σου είναι;
g for george, έλα ντε, και να ήταν η μόνη στη σημερινή εποχή! Φιλιά!
εμένα αυτό που ακούστηκε στυγνή εκμετάλλευση στο όνομα της τέχνης. μάλλον διαφήμιση θα το έλεγα αυτό που έκανε και όχι τέχνη. σαν μάρκετινγκ το χειρίστηκε άψογα..
@ tovene592: έγινε γνωστός μέσω ενός στιγερού εγκλήματος.. οκ so what? Για φτύσιμο καλός είναι! Ας χαρεί λοιπόν τους φανατικούς ψυχάκηδες θαυμαστές του.. Αλλά παίζει ρόλο και σε τι χώρα το έκανε βέβαια, όπως και το ποια χώρα εκτίμησε τη τέχνη του.
Δεν έχουνε χαθεί ευτυχώς απο όλους τα κριτήρια ακόμη. ΣΙΧΑΜΑ ειναι ο τυπος, τη κατάρα μου να έχει!
Ηφαιστίωνα να είσαι καλά φίλε μου, να έχεις ένα όμορφο βράδυ και μια καλή εβδομάδα.
tovene592, θα υπήρχε και άλλος τρόπος αν ήθελε να πουλήσει πιστεύω, κατάφερε πάντως να στρέψει πολλούς εναντίον του, φαντάζομαι.... :) φιλιά!!
Roadartisτ, κάπως έτσι είναι... Καλη εβδομάδα κοπελιά!!!!
Δημοσίευση σχολίου