Ιωαννίδη. Αποδέχθηκα με ευχαρίστηση την πρόσκληση της Μαργαρίτας και την μετέπειτα πρόσκληση του Mahler76 και αν και άργησα να το φτιάξω τελικά τα κατάφερα. Ορίστε και το αποτέλεσμα! Ευχαριστώ Μαργαρίτα και Μahler!Να με πετούσες στο ποτάμι
Να γελούσες σαν να’ σουν χαζό
Θα σε δείρω μ’αυτό το ζωνάρι
Θα σε δείρω και θα γελώ
Με μακρύ ραβδί θα γύρω
Από πάνω σου και θα σε βαρώ
Να σε πονέσω λίγο
Απ’ το πέσιμο να εξιλεωθώ
Δεν βαστώ, το νέρο που με παγώνει
Άλλο πια δεν βαστώ
Δεν βαστώ, το κορμί μου βρέχεται και λιώνει
Άλλο πια δεν βαστώ
Είσαι η εκδίκηση του Θέμου
που μου δίνει αφορμή
Δεν σε ένιωσα καλέ μου
Όλα ήταν ηδονή
Να με πρόδιδες το βράδυ
Να με έδινες για ένα ευρώ
Θα πεθάνω για ένα ρημάδι
Θα πεθάνω για να σωθώ.
χρόνο μου, ασχολούμενος με αυτά!HOSTED BY…HFAISTIWNAS…
ΛΟΥΤΡΟ ΑΙΜΑΤΟΣ
Βασισμένη σε αληθινά περιστατικά
Λουτρό αίματος, Hosted by hfaistiwnas το ΄Β μέρος
Ουγγαρία
16ος αιώνας
Είχαν περάσει τρία χρόνια από τότε που η κόμισα Μπάτορι για πρώτη φορά, είχε λουστεί σε αίμα παρθένας…Η Ελίζαμπεθ πλέον έδειχνε πιο νέα από ποτέ…τα θύματα της αναρίθμητα…όλες νέες κοπέλες, ακόμα και κοριτσάκια…
Όλοι ήξεραν μα κανείς δεν μιλούσε…ακόμα και ο σύζυγος της…
Το υπόγειο του πύργου είχε μετατραπεί σε ένα μακάβριο λουτρό… είχε κατασκευάσει μαρμάρινα μπάνια και από την οροφή είχε κρεμάσει τσιγκέλια στα οποία τοποθετούσε τα θύματα της όσο ήταν ακόμα ζωντανά…στη συνέχεια ξάπλωνε στην αντίστοιχη μπανιέρα και με μια ασημί στολισμένη με πολύτιμους λίθους λόγχη τρυπούσε τα θύματα της μέχρι θανάτου , αφήνοντας το αίμα να τρέξει πάνω της…
Κάθε μέρα και πιο νέα…
Αυτό που δεν είχε υπολογίσει ήταν οι αντιδράσεις των χωρικών…
Νέα Υόρκη
2008
Το αποτρόπαιο έγκλημα δεν έμοιαζε να συγκλονίζει την πράκτορα του FBI , Σούζαν Φλάνερι και ο λόγος ήταν απλός…το είχε ξαναδεί…ή μάλλον είχε ξαναδιαβάσει γι’αυτό…
Τώρα κατευθυνόταν στο αρχηγείο του FBI στη Νέα Υόρκη…
Το πρώτο πράγμα που έκανε ήταν να ψάξει στα αρχεία…
«Αυτό είναι» είπε μετά από μισή ώρα αναζήτησης… Αυτό που ανακάλυψε ήταν ότι παρόμοιοι φόνοι είχαν πραγματοποιηθεί και παλιότερα στην πολιτεία της Νέας Υόρκης…ο πρώτος φόνος χρονολογούνταν…πάγωσε…το 1924…τουλάχιστον ο πρώτος καταγεγραμμένος φόνος… Ανάλογοι φόνοι καταγράφονταν ανά δεκαετία και όλοι έμπαιναν στο αρχείο ως ανεξιχνίαστοι…
Το τηλέφωνο της χτύπησε…
-Παρακαλώ;
-Σας τηλεφωνούμε από το εγκληματολογικό, νομίζω πως βρήκαμε κάτι που θα σας ενδιαφέρει…
-Τι βρήκατε;
-Έναν αριθμό τηλεφώνου και μια διεύθυνση γραμμένα σε ένα χαρτί…το θέμα είναι ότι το βρήκαμε στο στομάχι της νεκρής κοπέλας…
-Έρχομαι αμέσως…
Ουγγαρία
16ος αιώνας
Μια εξοργισμένη ομάδα χωρικών κατευθυνόταν στον πύργο της κόμισσας…κρατούσαν ξύλα και μαχαίρια…ήθελαν εκδίκηση… Φτάνοντας έξω από τον πύργο άρχισαν να φωνάζουν ζητώντας από τον κόμη να τους παραδώσει την γυναίκα του…
Ο κόμης που αγαπούσε τη γυναίκα του ήξερε ότι έπρεπε να τη σταματήσει…
Βγήκε έξω από τον πύργο…
Οι χωρικοί κατευθύνθηκαν προς αυτόν…
-Σας παρακαλώ…είπε…αφήστε με και θα δώσω εγώ ο ίδιος ένα τέλος…
Την ίδια στιγμή η κόμισα κοιτούσε από το παράθυρο της κρεβατοκάμαρας της στον δεύτερο όροφο…
Οι χωρικοί κοίταξαν τον κόμη…
«Έπρεπε να το είχες κάνει εδώ και καιρό» του είπαν…
Η κόμισα βλέποντας τους χωρικούς να πλησιάζουν ζήτησε από την παραμάνα της να ετοιμάσει τα πράγματα της…θα έφευγε…
Οι χωρικοί όρμησαν μέσα στον πύργο και κατευθύνθηκαν προς το δωμάτιο της Μπάτορι…ο σύζυγος της δεν μπορούσε να κάνει τίποτα…
Όρμησαν στην κρεβατοκάμαρα…η κόμισα έμεινε ακίνητη…
-Τι θέλετε…ορίστε σκοτώστε με…
«Νομίζεις ότι θα είναι τόσο γρήγορο και ανώδυνο;» της είπε ένας χωρικός…
Την άρπαξαν και την έσυραν μέχρι την κορυφή του πύργου…την έριξαν σε ένα δωμάτιο που χρησίμευε σαν αποθήκη…έκλεισαν την πόρτα και την κλείδωσαν…
Η κόμισα δεν καταλάβαινε…μέχρι που συνειδητοποίησε πως κάποιος τοποθετούσε πέτρες στην πόρτα…πέτρες και λάσπη…την έχτιζαν ζωντανή…
Οι χωρικοί εξόρισαν το σύζυγο της, έδιωξαν τις υπηρέτριες και έβαλαν φρουρό στον πύργο προκειμένου να μην μπει κανείς τουλάχιστον μέχρι να βεβαιωθούν ότι πέθανε…
Τα ουρλιαχτά της Μπάτορι ακούγονταν επί μία εβδομάδα…και τότε σταμάτησαν…όλοι υπέθεσαν ότι πέθανε…
Αυτό που δεν ήξεραν ήταν ότι τόσο καιρό κάποιος είχε μείνει μέσα στον πύργο, κρυμμένος…πίσω από σακιά στην αποθήκη…η παραμάνα…
Νέα Υόρκη
2008
Η ιατροδικαστής που εξέτασε το πτώμα της Εύας ανακάλυψε ένα κομμάτι χαρτί μέσα στο στομάχι της…
-Πρέπει να το κατάπιε λίγο πριν την σκοτώσουν…γι’ αυτό και δεν πρόλαβε να διαλυθεί…
-Σ’ ευχαριστώ πολύ…
Η Σούζαν κοίταξε το χαρτί… σημείωσε σε ένα σημειωματάριο την διεύθυνση και το τηλέφωνο…
Βγήκε έξω και μπήκε στο αυτοκίνητο της…άναψε τσιγάρο…πήρε το κινητό της και κάλεσε τον αριθμό που είχε σημειώσει…μια φωνή την ειδοποίησε πως ο αριθμός αυτός δεν υπάρχει…κοίταξε την διεύθυνση…ήταν σε μια περιοχή μισή ώρα έξω από τη Νέα Υόρκη…έβαλε το αμάξι μπροστά…
«Για να δούμε…» είπε…
Η Σούζαν ήταν 33 χρονών, αδύνατη…με μακριά μαύρα μαλλιά και με μάλλον αυστηρό ύφος…
Μία ώρα αργότερα…
Η διεύθυνση αντιστοιχούσε σε μια μονοκατοικία…ο ιδιοκτήτης πρέπει να ήταν αρκετά πλούσιος…
Χτύπησε το κουδούνι…
Της απάντησε μια γυναικεία φωνή…
-Σούζαν Φλάνερι, FBI, θα ήθελα να σας κάνω μερικές ερωτήσεις…
-Μισό λεπτό κατεβαίνω…
Η πόρτα άνοιξε και μια γυναίκα περίπου στην ηλικία της Σούζαν έκανε την εμφάνιση της…
-Είμαι η Μαίρη…παρακαλώ περάστε…
Η Σούζαν ρώτησε τη Μαίρη αν γνώριζε την Εύα…η απάντηση που πήρε ήταν αρνητική…ακόμα και όταν της ανέφερε το σημείωμα που βρήκαν στο στομάχι της…
Η Μαίρη όχι μόνο δεν ταράχτηκε αλλά έδειξε να μην καταλαβαίνει…
Ξαφνικά θόρυβος ακούστηκε από το δεύτερο όροφο της μονοκατοικίας…
-Είναι η καθαρίστρια, είπε η Μαίρη…
-Θα μπορούσα να της μιλήσω;
-Βεβαίως…
Η καθαρίστρια δεν γνώριζε τίποτα, τουλάχιστον έτσι είπε στη Σούζαν…
Η Σούζαν αφού ευχαρίστησε, έφυγε παίρνοντας τον δρόμο για την επιστροφή…
Ουγγαρία
16ος αιώνας
Η παραμάνα σιγά σιγά γκρέμισε τον τοίχο που είχαν χτίσει οι χωρικοί και με τα αντικλείδια που διέθετε άνοιξε την πόρτα…
Βρήκε την Ελίζαμπεθ σε άθλια κατάσταση αλλά ακόμα ζωντανή…
«Μη στεναχωριέστε κυρία…όλα θα πάνε καλά»…
Νέα Υόρκη
2008
Η Σούζαν κουρασμένη γύρισε στο διαμέρισμα της…άνοιξε τον υπολογιστή και μπήκε στο διαδίκτυο…άρχισε να ψάχνει οποιαδήποτε αναφορά υπήρχε για αφαίμαξη και για λουτρό αίματος…
Κάποια στιγμή το μάτι της έπεσε πάνω σε ένα link σχετικά με την Ελίζαμπεθ Μπάτορι…
«ΚΟΜΙΣΣΑ ELISABETH BATHORY ΤΗΣ ΟΥΓΓΑΡΙΑΣ: ο όρος “vampire” εμφανίζεται για πρώτη φορά το 1725-26 στην Ουγγαρία και όχι τυχαία. Στη χώρα αυτή έζησε ίσως η πιο αιμοσταγής γυναίκα όλων των εποχών, η κόμισσα Elisabeth Bathory, γνωστή και ως αιματοβαμμένη κόμισσα. Υπολογίζετε ότι έσφαξε περίπου 500 παρθένες γυναίκες, με τη βοήθεια των υπηρετών της, προκειμένου να λουστεί κατόπιν στο αίμα τους. με αυτόν τον τρόπο πίστευε ότι θα έμενε για πάντα νέα. Όμως αυτό φυσικά δε συνέβη. Πέθανε σε ηλικία 33 ετών από πείνα και δίψα αφού όταν έγιναν οι πράξεις της αντιληπτές την «έχτισαν» ζωντανή σε ένα δωμάτιο του πύργου της…» διάβασε…
Αυτό που την έκανε όμως να βγάλει μια μικρή κραυγή ήταν το πορτρέτο της Ελίζαμπεθ στο οποίο απεικονιζόταν μαζί με την παραμάνα της… «Η Μαίρη και η υπηρέτρια…» … είπε
«Δεν είναι δυνατόν…δεν είναι λογικό…τότε…»
Βγήκε στο δρόμο και μπήκε στο αυτοκίνητο της… Θα πήγαινε να βρει την Μαίρη και ας ήταν προχωρημένη η ώρα…
Μία ώρα αργότερα…
Έφτασε στην μονοκατοικία της Μαίρης…τα φώτα ήταν όλα κλειστά…πλησίασε στην εξώπορτα…
Ήταν ανοιχτά…μπήκε μέσα βγάζοντας ταυτόχρονα από τη θήκη του το περίστροφό της…άρχισε να προχωράει…μέχρι που ένιωσε ένα δυνατό χτύπημα στο κεφάλι…
Όταν συνήλθε συνειδητοποίησε πως ήταν δεμένη σε χέρια και πόδια και κρεμασμένη σε δύο τσιγκέλια από το ταβάνι του μπάνιου…
Η Μαίρη στεκόταν από κάτω…
-Μαίρη…
-Ελίζαμπεθ παρακαλώ…απάντησε…σε περιμέναμε καλή μου…
Τότε την είδε να κρατάει την λόγχη, την ασημένια λόγχη με τους πολύτιμους λίθους… Μπήκε μέσα η υπηρέτρια…
-Καλή μου παραμάνα είναι ώρα να πάρουμε το μπάνιο μας…Νέες για πάντα…ζωντανές για πάντα…
Η Σούζαν πήγε να πει κάτι όταν η λόγχη έσκισε το λαιμό της στα δύο…το ζεστό αίμα κάλυψε τα πρόσωπα της Ελίζαμπεθ και της παραμάνας της…
Τρία χρόνια αργότερα…
Ουγγαρία
-Τις ταυτότητες σας παρακαλώ…ήρθατε για διακοπές;
-Μας αρέσει η Ουγγαρία και ίσως, ποιος ξέρει αποφασίσουμε να μείνουμε και για κάποιο χρονικό διάστημα…η γηραιά ήπειρος πάντα μου τραβούσε το ενδιαφέρον…
-Ευχαριστώ πολύ κυρία μου…
Η Μαίρη πήρε την ταυτότητα της και χαμογέλασε στην νεαρή αστυνομικό…
ΤΕΛΟΣ
Ακολουθούν στη σειρά Hosted by…
Ακολουθούν στο Toymaker's diary
Tarot…
