Ωδή* στο Φθινόπωρο ++

Καλημέρα! Καλό μήνα να έχουμε και καλό Φθινόπωρο!!

Ελπίζω όλοι να είστε καλά!

Εδώ τα πράγματα πάνε καλά.. όσο μπορούν δηλ. Πολύ μου αρέσει που μπήκε το Φθινόπωρο. Μπορεί να είναι μια εποχή που η φύση θα αρχίσει την ξεκούραση της αλλά είναι σημάδι καλής λειτουργίας του περιβάλλοντος. 6 μήνες είναι αυτοί, θα περάσουν και μετά πάλι θα αναγεννηθεί και θα μας δώσει τον καλύτερό της εαυτό.

Πάντα μου άρεσε η μελαγχολία της εποχής αυτής. Μάλλον επηρεάζει και το γεγονός του ότι είμαι στα ζώδια του Φθινοπώρου. Όχι πως δεν μου αρέσουν οι άλλες εποχές βέβαια. Έχω χωρίσει τις εποχές στα δύο. Δύο οι ακραίες και δύο ενδιάμεσες. Ακραίες ο Χειμώνας και το Καλοκαίρι, και Ενδιάμεσες που είναι και σαν εισαγωγικές αυτών που τις ακολουθούν, η Άνοιξη και το Φθινόπωρο που εισάγουν το Καλοκαίρι και τον Χειμώνα αντίστοιχα.

Οι δύο ενδιάμεσες λοιπόν είναι οι αγαπημένες μου!

Τώρα δεν ξέρω τι μ' έπιασε και τα λέω όλα αυτά. Μάλλον χαίρομαι υπερβολικά για την αλλαγή της εποχής, θέλω να το δείξω.

Παλιότερα έβαζα στόχους και έκανα σχέδια τέτοια εποχή. Τώρα πια οι στόχοι μπαίνουν στην αρχή της χρονιάς. Και τέτοια εποχή γίνεται ένας είδος προκαταρκτικής εξέτασής τους για να δούμε που φτάσαμε. Η φετινή χρονιά γενικότερα είχε μεγάλες αλλαγές στη ζωή μου, σε πολλούς τομείς. Με επηρέασαν αρνητικά και θετικά. Με λίγα λόγια εκεί που άρχισε καλά, συνεχίζει φλου και ένας Θεός ξέρει πως θα καταλήξει. Έχουμε όμως 4 μήνες μπροστά μας. Ας μην προκαταβάλλω την εξέλιξη..

Προς το παρόν, με διάθεση ημίτρελη προς το τρελή, με νεύρα σε σχετικά καλή κατάσταση και άγχος απροσδιόριστο που δεν με αφήνει να κοιμηθώ το βράδυ και με βάζει σε σκέψεις, που βρίσκομαι, τι κάνω, τι θέλω απ' τη ζωή μου. Προσπαθώ να τα βάζω όλα στην άκρη και να φτιάχνω το παρόν, με ότι έχω, γιατί ακόμη μια ρευστότητα υπάρχει.. και όλα τα αινίγματα θα λυθούν κάποια στιγμή..

Το απόγευμα έβλεπα Singles, δεν παρακολούθησα ποτέ αυτό το σίριαλ, με κούραζε. Τώρα που είναι απόγευμα και τυχαίνει να είμαι ξύπνιος, βλέπω τουλάχιστον το μισό από κάθε επεισόδιο. Σήμερα με συγκίνησαν ιδιαίτερα. Ακούστε το τραγούδι και θα καταλάβετε:

Μα δεν είναι η πραγματικότητα; Δεν είναι τραγικό ώρες ώρες να σκέφτεσαι ότι όλα εξαρτώνται από κάτι, είτε είναι άνθρωπος, είτε κατάσταση, είτε αντικείμενο; Το άκουγα, έβλεπα και τις σκηνές από το έργο και με έπιασε εκείνο με τα κλάματα που λέγαμε τις προάλλες. Σαν να πέρασε ότι έχω ζήσει μέχρι τώρα από μπροστά μου. Και συμπέρανα ότι πάντα εξαρτυόμουν από ανθρώπους. Στεκόμουν μόνος μου, αλλά πάντα υπήρχε ένας φίλος, που θα κρυβόταν πίσω από την αισιοδοξία που ανέδυε για να μην τα παίξω. Είναι ωραίο να ξέρεις ότι στηρίζεσαι κάπου. Ο φόβος της μοναξιάς τελικά σε οδηγεί όπου θέλει. Πόσο εύκολο είναι να πει κάποιος ότι μπορεί και μόνος του; Ότι δεν έχει ανάγκη κανέναν; Άνθρωποι είμαστε..
Τίποτα δεν τελειώνει έτσι εύκολα,

εκτός αν θέλουμε εμείς να το θέσουμε το τέρμα.. κρίμα δεν είναι; Έχουμε τεράστια δύναμη, ας την απελευθερώσουμε..
Με κάτι τέτοιες σκέψεις άρχισα να πέφτω και κάπου εκεί (για να μην πιάσω πάτο) σκέφτηκα ότι απλά έχω ένταση και πρέπει να εκτονωθεί! Να ξεσπάσω βρε παιδί μου. Το ΣΚ που έρχεται θα έχω επισκέψεις και σκέφτομαι να το κάψω (καλά μην φανταστείτε ότι θα γίνει το Κούγκι)! Εεεε γιατί με τα παιδιά που έχω μπλέξει εδώ, δεν πρόκειται να βρω άκρη στη διασκέδαση... Και αν τύχει κάτι και δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό.. βλέπω το βουνό να ξεκουνάει! λολολ!

Καληνύχτα λοιπόν!!!
Και καλημέρα!!!
Και καλό ΠΣΚ!!!

Τα φιλιά μου!!!


*ωδή < αρχαία ελληνική ᾠδή < ἀοιδή < ἀείδω και ἀήδω (τραγουδώ)
= λυρικό άσμα, τραγούδι, ύμνος, υμνητικό τραγούδι.