Σκέφτομαι πολλές φορές απο που ξεκινήσαμε και που φτάσαμε. Μένω για ώρες και σκέφτομαι πως ερχόμαστε στη ζωή. Τρελαίνομαι με την εικόνα ενός μωρού. Είναι ένα θαύμα. Όταν το παίρνω αγκαλιά νιώθω δέος και αισθάνομαι γεμάτος απο ικανοποιήση που μπορώ και κρατάω στην αγκαλιά μου ένα πλάσμα, που ίσως δεν θα έχω την ευκαιρία να αποκτήσω. Δεν έχω αισθανθεί παρόμοια, δεν μπορείς να το δείξεις με λόγια, μια ψυχική ηρεμία, μια γαλήνη, δέος, χαρά, ώρες ώρες όταν το κρατάω μου 'ρχετε να βάλω τα κλάματα.. Μπορείς να το πεις τρέλα..
Το μωρό για το οποίο μιλάω είναι της ξαδέρφης μου. Το Σαββατοκύριακο που έχω χρόνο τους παίρνω και πάμε για καφέ. Έχω 1,5 με 2 ωρίτσες να κρατήσω στην αγκαλιά μου έναν κόσμο ολόκληρο που θα με κάνει να σκέφτομαι ότι είμαι πλήρης, χωρίς ανάγκες. Όταν βρίσκομαι σ' αυτή την κατάσταση νιρβάνα, σκέφτομαι "έτσι να ναι άραγε ο έρωτας;" και αμέσως στρίβω την σκέψη μου. Σε κοιτάει με ένα βλέμμα απορίας, πότε με ματάρες και πότε ήρεμος... σαν να αφαιρείται.. Γκρινιάζει, λέει ακατάληπτα λόγια στη πρωτόγονη γλώσσα του. Κουνάει χεράκια, τα πόδια. Σου λέει κουράστηκα. Όταν όμως κουρνιάζει στην αγκαλιά σου και απολαμβάνει τη βόλτα του... είναι όνειρο.. σου μεταφέρει τόση θετική ενέργεια, σαν να αιωρείσαι, στο κενό. Είναι .... δεν έχω λόγια... ακόμη και τώρα νιώθω ένα προς ένα κάθε τσίμπημα στην καρδιά, κάθε συναίσθημα...
Το μωρό για το οποίο μιλάω είναι της ξαδέρφης μου. Το Σαββατοκύριακο που έχω χρόνο τους παίρνω και πάμε για καφέ. Έχω 1,5 με 2 ωρίτσες να κρατήσω στην αγκαλιά μου έναν κόσμο ολόκληρο που θα με κάνει να σκέφτομαι ότι είμαι πλήρης, χωρίς ανάγκες. Όταν βρίσκομαι σ' αυτή την κατάσταση νιρβάνα, σκέφτομαι "έτσι να ναι άραγε ο έρωτας;" και αμέσως στρίβω την σκέψη μου. Σε κοιτάει με ένα βλέμμα απορίας, πότε με ματάρες και πότε ήρεμος... σαν να αφαιρείται.. Γκρινιάζει, λέει ακατάληπτα λόγια στη πρωτόγονη γλώσσα του. Κουνάει χεράκια, τα πόδια. Σου λέει κουράστηκα. Όταν όμως κουρνιάζει στην αγκαλιά σου και απολαμβάνει τη βόλτα του... είναι όνειρο.. σου μεταφέρει τόση θετική ενέργεια, σαν να αιωρείσαι, στο κενό. Είναι .... δεν έχω λόγια... ακόμη και τώρα νιώθω ένα προς ένα κάθε τσίμπημα στην καρδιά, κάθε συναίσθημα...
Δεν το χωράει το μυαλό μου, κοιτάχτε το χεράκι του, είναι τόσο μικρό και εύθραυστο... σφίγγει το δάχτυλο. Πως να βλέπει άραγε τα δικά μας; Μπορεί να παίξει για ώρα με ένα χέρι... να πειράξει τα δάκτυλα, να τα τραβήξει, αν δεν έχεις το νου σου, μπορεί και να τα δαγκώσει...
Την καλημέρα μου σε όλους.... να περάσετε καλά...
41 σχόλια:
Εμένα με συναρπάζει το γεγονός ότι είναι τόσο αθώα.
Το ωραιότερο και το πιο γλυκό post που διάβασα τελευταία...
Το μικρούλι είναι μια γλύκα...
Η αγάπη και τα συναισθήματα για ένα τέτοιο πλασματάκι δεν συγκρίνονται με τίποτα στον κόσμο...
και όσα νιώθεις αποδεικνύουν ακόμα μια φορά ότι είσαι και εσύ ψυχούλα.
Love you καλέ μου.
Καλή σου μέρα.
ΥΓ/Θέλω και εγώ να αποκτήσω μωράκι.
Με συγκίνησες...
Κι εγώ κάπως έτσι νιώθω όταν έχω στην αγκαλιά μου ένω μωρό. Νιώθεις τόσο όμορφα για το πλασματακι που κρατάς στα χερια σου.
Εγώ πότε θα γίνω μάνα?
τι γλυκό! και το μωράκι. και το ποστ. ε άντε και ο συγγραφέας. αποθήκευσέ το να του δείξεις κάποτε. και να σκεφτείτε μαζί την πορεία. καλημέρα. φιλιά! στο μωράκι. ε άντε και στον συγγραφέα :)
Δυο είχα στο σπίτι και ώρα είναι 12 χρονών κοριτσάρες και θα πάνε Γυμνάσιο του χρόνου...Αχ πατουσάκια και χεράκια, αλλά και τσιρίδα, γκρίνια και πάνες...Πάνες να δουν τα μάτια σου...Όλα τα νομίσματα έχουν 2 όψεις...Κάναμε 1 χρόνο να κοιμηθούμε...Είχαμε κολικούς,δόντια, ιώσεις, και να κλαίνε γοερά και να μην ξέρεις τί θέλουν, (αφού δεν μιλάνε...). Αλλά και άλλες στιγμές με τα "μπαμπά" τους, τα "μαμά" τους, τα γελάκια τους, τα πρώτα βήματα...Κάποτε χώραγαν στην αγκαλιά μας και τα δυο μαζί, τώρα είναι κιόλας 1.50 σε ύψος...Αρε πως περνούν τα χρόνια...
Πώς είμασταν κι εμείς, κάποτε...
Τώρα, τώρα είναι 12...Αυτό το ταύ...
Γενικά είναι απίστευτη η αίσθηση του να κρατάς ένα μωρό στην αγκαλιά σου και να σε κοιτάζει με τα ματάκια του. Χάνεσαι πραγματικά. Είχα κι εγώ την τύχη να κρατήσω στην αγκαλιά το μωρό της ξαδέρφης μου που είχε έρθει Αθήνα από Βόλο πριν λίγους μήνες. Ήταν πραγματικά τρομερό. :)
Kαλημέρα.
ΌΜΟΡΦΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ.
ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ ΨΥΧΗ ΜΟΥ!!!
aNGEL kISS
Στα δικα σου και συντομα αντε γιατι δεν σε παιρνουν αλλο τα χρονια
οπως το είπες ενα θαύμα! Είναι πολυ κουκλιά!
Συγκινητικό...
Φιλί ζεστό, καλέ μου.
Τι όμορφο, ρε ΄συ. Και το ποστ και το ανιψάκι :-))))
Το ίδιο αισθάνομαι κι εγώ κι ας έχει γίνει 5 χρονών το ανιψάκι μου. Είναι ένας μικρός κόσμος, σου μαθαίνει τόσα πολλά. Σε γυρίζει πίσω σε εποχές αθωότητας. Μαζί τους θες να 'σαι ένας καλύτερος άνθρωπος.
αααχ...χθες καναμε υπερηχο...βγαλαμε τελεια ποδαρακια και χερακια αλλα δεν ειδαμε το φυλο γιατι το μωρακι μας εκανε συνεχεια κωλοτουμπες...περιμενω το ανηψακι με τρελα...5μηνες εμειναν...κουκλι το δικο σας...
Γερό να είναι το ανηψάκι σου! Σκεψου οτι κι εμείς ήμασταν έτσι κάποτε.
Κώστας, αν υπήρχε λέξη που θα έδειχνε κάτι πιο πάνω απο την αθωότητα, θα τα χαρακτήριζε απόλυτα. :)
toymaker, πραγματικά δεν συγκρίνονται με τίποτα...
love you too..
Καλησπέρα!!
ΥΓ. Και εγώ ;)
Voltsek, αν σου πω ότι και εγώ αυτό αναρωτιέμαι; :)
b|a|s|n\i/a, με το μωρό να σκεφτώ την πορεία; Θα το σκεφτώ... φιλάκια επίσης!!!
Artanis, μα μη μας χαλάς το όνειρο... όταν μεγαλώνουν.. σου σπάνε λίγο τα νεύρα είναι η αλήθεια, έχω ένα δεκάχρονο αδερφό και "υποφέρω"!
Strahd, όλοι με τις ξαδέρφες μας βολευόμαστε... ;)
Aurangel, ευχαριστούμε πολύ!!!
x-oyranoy, λες ε;;; Θα προσπαθήσω...
ειρηνη, φιλάκια!!!
ένα πρόσωπο, φιλία!!!
g for george, ακριβώς george... και όταν βλέπεις πως έχεις αλλάξει τόσο πολύ και απέχεις απο αυτήν την αθωότητα, είναι να βάλεις τα κλάματα...
mad2luv, με το καλό να έρθει... θα δείς ότι είναι κάτι το υπέροχο!!!
fallen angel, ευχαριστώ!!! Γιατί μεγαλώσαμε μου λες;;;;;; ;)
ξερω καλε...4 παιδια εχω μεγαλωσει..το μητρικο ενστικτο πιστευω το εχεις μεσα σου,δεν το αποκτας..εγω το εχω απο μικρη...αστα,σου λεω εχω μουρλα..εχω μεγαλωσει μεχρι και ξενα...θελω να γινω μανα,σαν τρελη...απλα αυτο το μωρακι ειναι την πιο αγαπημενης μου φιλης-ξαδερφης-και το νιωθω σαν δικο μου...ειναι τελεια..μακαρι να το ζησουμε ολοι...
Είναι πολύ γλυκό, αλλά μην ξεχνάς ότι είναι ευθύνη κάποιου άλλου! Αν ήταν δικό σου όσο γλυκό κι αν είναι θα σου είχε κάνει τη ζωή ποδήλατο :-)
Όπως τα λες είναι!
Και της δικής μου ξαδέρφης το παιδί έτσι το είχα ώσπου μεγάλωσε και απο τότε δεν το ξαναπλησίασα(κυριολεκτικά).
Το αγαπάω το λατρεύω αλλά απο μακρυά!
(στρίγγλα)
Α! Ξέχασα!
Η Guernica δεν δείχνει την ισπανική επανάσταση.Απεικονίζει μια βομβαρδισμένη απο τους Ναζί πόλη κατα τη διάρκεια του Ισπανικού Εμφυλίου.
Τι όμορφο και χαριτωμένο πλασματάκι! Να χαίρεσαι το ανηψάκι σου! Ειδικά η φωτογραφία με τη μικροσκοπική του παλάμη (μέσα στη δική σου υποθέτω), είναι συγκινητική.
mad2luv, να στο ευχηθώ;;; Και στα δικά σου λοιπόν (παιδιά εννοώ)!!!
gay super hero, ναι... το ξέρω... αυτές οι λίγες στιγμές που περνάω μαζί του είναι μοναδικές όμως!
Soula, όταν μεγαλώσουν και εγώ καμία επαφή... άντε μετά τα είκοσι πάλι ;) χιχιχι!!! Εντάξει βρε Σουλίτσα, ένα λάθος κάναμε!!! Ευχαριστώ πάντως για την πληροφόρηση! Φιλιά!!!
tulipa nera, Ευχαριστούμε! Δική μου είναι η παλάμη, και εμένα με συγκινεί η εικόνα, γι' αυτό και τράβηξα την φωτό... έχω πολλές σαν και αυτή, μόνο και μόνο επειδή μου κάνει πολύ εντύπωση... thanks που πέρασες!
άχου το άχου το γούτου γούτου γούτου γούτου. να σας ζήσει κουκλάκι ζωγραφιστό είναι!!!
:-))
ωραίο χέρι έχεις παρεμπιπτόντως ηφαιστιωνάκο! λολ.
Θα συμφωνήσω με τον Πρόβατο. Γιατί αμφισβητείς το να θα αποκτήσεις μωρό..? Ηλίθια ερώτηση θα μου πεις, υπάρχει και το ενδεχόμενο υιοθεσίας αλλά είναι νωρίς να τα σκεφτόμαστε αυτά.. (?)
provato, ευχαριστούμε! Δεν είναι κουκλί; ευχαριστώ πολύ (για το χέρι)!
Aviator, :) thanks, γι' αυτό είπα ίσως... γιατί ποτέ δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή, είναι όπως είπες πολύ νωρίς να το σκεφτόμαστε...
ΥΓ. Ήρθε εδώ με τη μαμά του σήμερα. Με ρώτησε αν ήθελα να το ταίσω... το τάισα.. κρατώντας το αγκαλιά.. αγγελάκι σκέτο.. έπινε αχόρταγα το γαλατάκι του...
μάλλον ποτέ δεν θα αποκτήσω ένα...
Αααααα, γμτ ήθελα κι εγώ να πω ότι έχεις ωραίο χέρι αλλά με πρόλαβε ο Πρόβατος! Φυσικά!
Να το χαίρεστε και να το καμαρώνετε!
Καλημερούδια
tovene592, ποτέ μην λες ποτέ tovenάκο μου, δεν ξέρεις πως τα φέρνει η ζωή..!!
g for george, βρε αφήστε το χέρι μου, το θέμα στο ποστ είναι το χέρι του νικρού! Ευχαριστώ πάντως!
PAVLOS, Ευχαριστούμε! Καλησπέρα!!!
Καλησπέρα Ηφαιστίωνα, έχεις κι άλλη πρόσκληση...
Κατά τη γνώμη μου το να μην αποκτήσουμε παιδί δεν είναι και τόσο τραγικό..Κάθε φορά που παίρνουμε ένα μωράκι στην αγκαλιά μας είναι σαν να'ναι και λίγο δικό μας!Με γοητεύει η αθωότητά τους και προπαντός η εμπιστοσύνη που μας δείχνουν.Πέρασα και εγώ προχθές ένα ευχάριστο απόγευμα με το μωρουδάκι του ανεψιόυ μου που δεν έκλεισε ακόμα τον πρώτο του μήνα.Στιγμές απαράμιλλης τρυφερότητας.Όταν είδα τις μικροσκοπικές του διαστάσεις είπα από μέσα μου:κοίταξε πως γεννιώμαστε και πως γινόμαστε μετά..
Ναι εχεις δικιο..τελειο συναισθημα πρεπει να ειναι ;)
Ηφαιστίωνα εισαι πολυ γλυκός! Να ειναι γερο και ευτυχισμενο το ξαδελφάκι σου.. και εσυ παντα κοντα του(και οταν μεγαλωσει..)..
Artanis, Καλησπέρα!!! Ευχαριστώ πολύ!! Πολύ ευχαρίστως να παίξω!
Υπερμίκης, αυτό ακριβώς νιώθω εδώ και 4 και λίγο, μήνες... Κάπως έτσι είναι ... αισθανόμαστε τόσα πράγματα όταν τα ζούμε έστω και λίγο, που καλύπτουμε τις ανάγκες μας. Είναι όμως έτσι;;
Roadartist, είναι.... ευχαριστούμε πολύ! Θα είμαι ... Φιλιά!!
Έτσι πρέπει να τα βλέπουμε τα πράγματα για να αισθανόμαστε καλά.
Στην περίπτωσή σου αν επιθυμείς τόσο πολύ να κάνεις οικογένεια,υπάρχει οπωσδήποτε τρόπος.Θα μπορούσες να κάνεις ένα συμβιβαστικό γάμο και να ζήσεις την σεξουαλικότητά σου ελεύθερα.
Θα υπάρχουν στα σίγουρα και μερικές Λεσβίες που θά'θελαν να γίνουν μητέρες.Και ο κόσμος δεν θα καταλάβει τίποτα.Ιδιαίτερα αν μετακομίσετε σε μια μεγάλη πόλη.
Μην το παίρνεις άσχημα, ήταν απλά μια ιδέα που με κατέβηκε αυτή τη στιγμή.
Να περνάς καλά Ηφαιστίωνα
Υπερμίκης, Καλημέρα!!! Ναι, μου έχει περάσει απο το μυαλό, αυτή η ιδέα, είναι ακόμη πολύ νωρίς όμως. Κάποια στιγμή, στο μέλλον, αν υπάρξει τόση επιθυμία, θα το σκεφτώ σοβαρά... Ότι ιδέα έχεις να την λες! Ένα λόγος που υπάρχουν τα ποστ είναι για να ανταλλασουμε απόψεις!!
Φιλιά!!!!
Είσαι πολύ καλό παιδί Ηφαιστίωνα!
Το είπαν και άλλοι...απ'ό,τι διαβάζω δηλαδή στα διάφορα μπλογκς.
Υπερμίκης, ευχαριστώ πολύ... μην τα πιστεύεις όλα... ;)
Ψυχουλάκι μου! Κι έχει μια πατουσίτσααα! Για φίλημα...
Φτου φτου μη το ματιάσω το νινί σας
MAD, ευχαριστούμε MADάκο!!!!!!!
Πωπω ρε φίλε...τι γιβράκι είναι τούτο...απίστευτο.
Να σας ζήσει να το δείτε όπως επιθυμείτε!!!!
Αλλά και τα χέρια του θείου Ηφαιστίων εκτακτα!!!!
@Aunt Donna, που γυρνάς καλέ βραδιάτικα! Ευχαριστούμε! Είναι μπουλούκος!!!! Μωράκι!!! Thanks και για το κοπλιμάν, στη πρώτη φωτό είναι της μαμάς του! Φιλιά!!!!!!!!
Δημοσίευση σχολίου