Καλημέρα,
Νέο έτος, νέες ευκαιρίες να αλλάξουμε τη ζωή μας για το καλύτερο!
Νέο έτος, νέες ευκαιρίες να αλλάξουμε τη ζωή μας για το καλύτερο!
Κοιτούσα τώρα το άβαταρ μου (αν θυμάμαι καλά έτσι λέγεται). Δεν άλλαξε τόσα χρόνια. Μου 'ρθε παλιομοδίτικο, δεν θυμάμαι καν πως το βρήκα και γιατί κατέληξα να το βάλω σαν εικόνα.
Ο Χρόνος που πέρασε θα μείνει στην μνήμη μου σαν τον χειρότερο μου στα χρόνια που έχω ζήσει. Χάσαμε έναν άνθρωπο και πληγωθήκαμε, σημαδευτήκαμε, στιγματιστήκαμε για πάντα. Ο πόνος δεν μπορεί να περιγραφεί με λέξεις, όπως μάθαμε, μας κατατρώει και μετριάζει με τον καιρό. Μετά πονάει στιγμιαία όταν έρχεται η ανάμνηση. Δεν θα μιλήσω άλλο γι' αυτό τώρα.
Έγραψα απλά για να δηλώσω την παρουσία μου, να αλλάξω φόντο (αν και τελειώνει ο Χειμώνας), να απαντήσω σχόλια και να δω αν θα μου 'ρθει η όρεξη να αρχίσω να γράφω πάλι..
Τα Φιλιά μου!
3 σχόλια:
Καλώς τον φίλτατο!
Μια χαρά είναι το φόντο, άλλωστε θα έχουμε για αρκετό καιρό ακόμα χειμώνα.
Το άβαταρ δεν είναι παλιομοδίτικο είναι βίντατζ! Και τα βίντατζ είναι πολύ της μόδας!
Να σου ευχηθώ εφέτος να έχεις μια καλή χρονιά, χωρίς απώλειες, μόνο με χαρές γεμάτη!
Να μην χάνεσαι, γιατί μας λείπεις αγαπητέ Ηφαιστίωνα!
Βλέπεις, δεν έχουμε μείνει και πολλοί από τις παλαιότετες εποχές!
@ Αρτίστα του βωβού, Είναι βίντατζ μα πως δεν το σκέφτηκα! Μπράβο σου! Μακάρι να έχουμε μια υπέροχη χρονιά! Θα έρχομαι κάπου κάπου! Αφού έχουν μείνει και κάποιοι πάλι καλά! Πως αλλάζουν οι καιροί...
Δυστυχώς η απώλεια δε ξεπερνιέται, απλά συνηθίζεται...Κοντεύουν έξι χρόνια από τότε που έφυγε ξαφνικά η μαμά και δεν άλλαξαν και πολλά από πλευράς συναισθημάτων...Εύχομαι από δω και πέρα όλα να είναι ήρεμα και όμορφα...
Δημοσίευση σχολίου