Στιγμές χαλάρωσης για ένα όμορφο ΣΚ..

Ησυχία στο σπίτι..
Ανοιχτή μπαλκονόπορτα..

Ο ήλιος να μπαίνει και να φωτίζει το χώρο..

Η κουρτίνα σχεδόν διαφανής, πάλλεται από το αεράκι και παίζει με το φως..
Απ' έξω ουρανός καταγάλανος και καθαρός..
Τα φύλλα από την κερασιά έξω, να τρέμουν στο άγγιγμα του ανέμου..

.. και εσύ κάθεσαι και παρατηρείς αναπαυτικά, την σκιά της κουρτίνας που παίζει με το φως, αφαιρείσαι ακούγοντας τίποτα άλλο παρά το θρόισμα των φύλλων..

.. σιγά σιγά ηρεμείς, δεν σκέφτεσαι τίποτα, κενό, μηδέν, ευτυχία κατακλύζει το μέσα σου, όλο το είναι σου εξαρτάται από τον απαλό ήχο και το φως.. νιώθεις ελαφρύς σαν να εγκαταλείπεις το σώμα σου, να αιωρείσαι, θα μπορούσες να πεις πως βρίσκεσαι σε μια φάση ύπνωσης, η αναπνοή σου γίνεται όλο και πιο αργή και αφήνεσαι στη γαλήνη..

Μακάρι να μπορούσα να περιγράψω το συναίσθημα, βασικά την αίσθηση, όχι το συναίσθημα. Την αίσθηση αυτής της κατάστασης. Οι περισσότεροι έχετε ζήσει κάτι παρόμοιο, οπότε και θα καταλαβαίνετε. Μου είναι αδιανόητο, πως ένας άνθρωπος μπορεί να περιέλθει στην κατάσταση αυτή..

Δεν είναι που παραδίνεται το σώμα, αλλά και κάτι άλλο πιο εσωτερικό, δίνει εντολές ανάπαυσης από την πραγματικότητα. Σαν να κάνει η ψυχή σου ανασυγκρότηση (defragmentation) και εκκαθάριση (cleaning) σε ασφαλή λειτουργία (safe mode)..

Την θεωρώ θεϊκή κατάσταση. Μπορώ να την συγκρίνω μόνο με την ασύλληπτη αίσθηση που έχουμε όταν πετάμε, κατά τη διάρκεια των ονείρων μας και σηκωνόμαστε με μια γλυκιά αίσθηση και αισθανόμαστε ελαφρύτεροι..Μπορεί να μην είναι πολλές οι φορές που έχω πετύχει τις συνθήκες αυτές σε σχέση με τις μέρες του έτους αλλά περιμένω, ασυνείδητα, με ανυπομονησία την επόμενη φορά.
Κάποιες φορές σκέφτομαι μήπως κάπως έτσι θα είναι η άνοδος της ψυχής στον ουρανό, όταν έρθει η ώρα του αιώνιου(;) ύπνου.. (φτου φτου στον κόρφο μας).

---------------------------

Και μιας που ηρεμήσαμε θα σας δείξω μερικές φωτό τις οποίες ήθελα από καιρό να αναρτήσω και προχτές τις βρήκα μπροστά μου.. Θυμάστε που είχα κατέβει, κάποια στιγμή, μέσα στον Ιούνιο, βόλτα στη Λάρισα; Επιστρέφοντας και περνώντας από τη γέφυρα του Αλιάκμονα, στα Σέρβια της Κοζάνης, συνάντησα αυτό το ηλιοβασίλεμα, δεν μπορούσα να σταματήσω πάνω στη γέφυρα, οπότε οι δύο πρώτες είναι τραβηγμένες εν κινήσει. Οι επόμενες δύο λίγο πιο μετά τη γέφυρα..


1ΥΓ. Μη με ρωτήσετε πως μου ήρθε το θέμα αυτό, απλά κάτι μου θύμισε το συναίσθημα αυτές τις μέρες και είπα μήπως μπορώ να το αποτυπώσω.. :)

2ΥΓ. Μπορεί να μην βλέπετε το άβατάρ μου στα σχόλιά σας.. έσβησα από το πικάσα κάποιες φωτό. Που να ήξερα ότι οι φωτό των μπλόγκ αποθηκεύονται εκεί; Νόμιζα ότι απλά τις μαζεύει εκεί για να έχουμε και ένα άλμπουμ φωτογραφιών... Τεσπα, μαθαίνουμε από τα λάθη μας.. άντε να χαλαρώνουμε σιγά σιγά..

Καλό κουράγιο σε όσους έχουν τρεξίματα αυτόν το καιρό!!!! :) Καλό ΣΚ!!!
Υπομονή και πίστη στον εαυτό μας!